به گزارش شفا آنلاین، مجید امتیازی درباره دستورات تغذیه‌ای مخصوص مزاج گرم و خشک از دیدگاه طب سنتی ایران اظهار داشت: از مهم‌ترین آموزه‌های طبیعت در حفظ سلامت و درمان بیماری‌ها توجه به غذاست.
به‌گفته وی این توجه در طب ایرانی در درک اخلاطی از وجود انسان و نسبتی که از این منظر با همه پدیده‌های هستی برقرار می‌کند، ریشه دارد.
این دستیار تخصصی طب سنتی ادامه داد: حکما معتقد بودند که انسان، حیوان، گیاه و ... همه از چهار عنصر یا رکن اصلی تشکیل شده‌اند. این چهار رکن عبارتند از خاک، آب، هوا، آتش که هر یک دارای کیفیت خاص خود هستند و در نتیجه کنش و واکنش بین کیفیت‌های متضاد عناصر چهارگانه کیفیت جدیدی حاصل می‌شود که به آن مزاج می‌گویند.
امتیازی اضافه کرد: پس هر جسمی (هر بدنی) ناگزیر مزاج خاص خود را دارد. از آنجا که کیفیت‌های نخستین عناصر از 4 نوع: گرمی، سردی، تری و خشکی تشکیل شده است به‌طور کلی از تأثیر عناصر بر هم 9 مزاج مختلف به وجود می‌آید (سرد، گرم، تر، خشک، گرم و تر، گرم و خشک، سرد و تر، سرد و خشک و معتدل) هر فرد بر اساس مزاج، مشخصات جسمی و روحی خاص خود را داراست و برای حفظ سلامتی و درمان بیماری نیاز به دستورات و تدابیر تغذیه مخصوص خود دارد.
وی بیان کرد: خصوصیات جسمی افراد گرم و خشک عبارت است از؛ این افراد لاغر، رنگ چهره و سفیدی چشم متمایل به زردی، عطش زیاد و دهان خشک، کم‌خواب، تمایل به خوردن ترشی‌ها و از جمله خصوصیات روانی آنها؛ پُرانرژی، باهوش و پُرحرف و جنب و جوش زیاد دارند.
این دستیار تخصصی طب سنتی افزود: برای افراد گرم و خشک تغذیه و تدبیر از نوع سرد و تر (کاهو، خیار، زرشک، انار، ترنجبین) و پرهیز از تغذیه گرم و خشک (ادویه تند، سیر، پیاز، فندق، گردو و سیاه‌دانه) است.
امتیازی عنوان کرد: با توجه به اینکه اخلاط، سازنده اعضای بدن و همچنین ارواح (قسمت لطیف اخلاط) است و صدور افعال سالم مستلزم جسم و روح سالم است و با توجه به اینکه اخلاط از استحاله غذا به وجود می‌آید پس مهم‌ترین نکته در سلامتی و درمان بیماری از منظر طب سنتی ایران تغذیه مناسب است.
وی خاطرنشان کرد: طب سنتی ایران حفظ سلامتی (بهداشت و پیشگیری) و درمان بیماری‌ها را به‌طور عمده در یک عبارت خلاصه می‌کند؛ روش زندگی و تغذیه، مطابق مزاج و خصوصیات ذاتی هر فرد تنظیم و رعایت شود.
