این نوع جراحی مخاطرات بیشتری دارد

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید، نکته جالب این جراحی که در بیمارستان شهید دکتر چمران انجام شد، هوشیار بودن بیمار حین جراحی بود.

       هرچند این روش در دنیا بی‌سابقه نبوده، اما این جراحی بسیار موفقیت‌آمیز انجام شد. آرش صفاریان، استادیار جراحی مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز درباره این جراحی و علت انتخاب این روش گفت: «با توجه به اینکه این تومور در ناحیه تکلم بیمار بود، باید وضعیت لحظه به لحظه عمل جراحی از نظر سلامت ناحیه تکلم مغز مورد بررسی دقیق قرار می‌گرفت.»

       این پزشک جراح گفت: «پس از مشورت با گروه متخصص بیهوشی، قرار شد تا با استفاده از روش بی‌حس کردن اعصاب مغز که به ندرت صورت می‌گیرد، بیمار بیهوش نشود تا در طول عمل جراحی وضعیت تکلم بیمار به کمک صحبت کردن با او کنترل شود.»

       آرش فربود، استادیار بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز درباره این جراحی گفت: «در این عمل جراحی، اعصاب پوست سر بیمار به صورت کامل بی‌حس و سایر قسمت‌های دردزا هم به کمک جراح در حین عمل، بی‌حس شد و بدون نیاز به بیهوشی عمومی و لوله‌گذاری، جراحی بیمار در حالت هوشیاری کامل، انجام گرفت. به نحوی که در مراحل خطرناک جراحی مانند برداشتن تومور، بیمار می‌توانست صحبت کرده و با دیگران ارتباط برقرار کند. در این روش بیمار هیچ‌گونه دردی را احساس نمی‌کند.»

استفاده از ترکتوگرافی بهترین روش است
       کاظم عباسیون، دبیر اجرایی جامعه جراحان ایران و عضو هیئت مدیره انجمن جراحان مغز و اعصاب درباره این اقدام موفق پزشکان شیرازی به خبرنگار «سپید» گفت: «استفاده از این روش پیش از این نیز انجام شده و اولین بار در دنیا نیست. در ایران هم بعید می‌دانم که دفعه اول باشد.»

       عباسیون این روش جراحی را به دلیل مخاطراتش خیلی نمی‌پسندد و می‌گوید: «در مقایسه با بیمارانی که با بیهوشی جراحی می‌شوند، این نوع جراحی مخاطرات بیشتری دارد. خطراتش نیز از آن جهت است که در این نوع جراحی، بیمار مراحل عمل را درک کرده و صداها را می‌شنود و آگاه است. حتی در موارد بی‌هوشی نیز ما گاهی اوقات بیمارانی داریم که ابراز ناراحتی می‌کنند.» وی افزود: «بیماری داشتم که می‌گفت زمانی که او را جراحی می‌کردم، تمامی صداها را درک می‌کرده و می‌شنیده و حالا هنوز آن صداها را در خواب می‌شنود و احساس ناراحتی می‌کند.»

       این جراح مغز و اعصاب علت انتخاب روش بدون بیهوشی را اینگونه عنوان کرد: «ضایعه این بیمار نزدیک فیبرهای حرکتی بوده و از آنجا که نمی‌دانستند از کدام جهت به غده وارد شوند تا بیمار آسیب نبیند، این کار را کردند. نتیجه این است که اگر هنگام جراحی، فیبرهای حرکتی تحریک شود، دست و پای بیمار حرکت کرده و از آسیب دیدن فیبرهای حرکتی پیش‌گیری می‌شود.»

       وی استفاده از ترکتوگرافی برای این جراحی را نیز مفید دانست و گفت: «این روزها روش‌های بهتری برای این کار استفاده می‌شود؛ ترکتوگرافی ازجمله روش‌هایی است که به وسیله آن مشخص می‌کنند کدام مسیر برای جراحی مناسب‌تر است و از کجا حرکت کنند که به فیبرهای حرکتی و حسی آسیب نزنند. در این روش از تکنیک خاصی که شبیه به استفاده MRI است استفاده می‌شود.»