شفا آنلاین>اجتماعی>بیمه و بانک> از زمانی که تفاوت تعرفههای بخش دولتی و خصوصی افزایش یافت در ایران بیمههای مکمل درمان شکل گرفت تا با ورود به این عرصه بستههای خدمتی را در این زمینه تهیه کنند.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید اصطلاحی
که در ایران در خصوص بیمههای تکمیلی نام برده میشود، شاید اصطلاح چندان
رایجی نباشد. بیمه مکملی که در دنیا مرسوم است خدماتی هستند که تحت پوشش
بیمه پایه قرار نمیگیرند.
به عنوان مثال در برخی کشورهای توسعهیافته
هزینههای دندانپزشکی یا هزینههای اعمال جراحی زیبایی که تحت پوشش
بیمههای پایه نیست جزء بیمه های تکمیلی قرار میگیرد.
اما این روزها
جایگاه بیمه تکمیلی مباحث بسیاری را در بین مسئولان ایجاد کرده است تا جایی
که مسئولان بیمههای تکمیلی ورود به این حوزه را به دلیل افزایش هزینهها
دیگر به صرفه نمیدانند و کسانی هم که قصد سرمایهگذاری در این حوزه را
داشتند، از این اقدام منصرف شدهاند.
بیمه درمان برای شرکتهای بیمه همانند ویترین کار است مسعود
سعادت کیش، کارشناس حوزه سلامت در خصوص علت ورود بیمهها به حوزه درمان
میگوید: «در کل، حوزه درمان سودآوری ندارد و هر کدام از شرکتهای بیمه که
وارد این حوزه شدهاند به دلیل نیاز مشتری بوده است. در واقع به دلیل تفاوت
هزینههای بخش دولتی و خصوصی، بستههای خدمتی درمان به دلیل نیاز مشتری به
وجود آمد.
به همین دلیل میتوان گفت که تا حد زیادی بحث تعیین نرخ، رقابت و
محاسبات علمی برای تعیین سرانه، معنای زیادی در بیمه مکمل ندارد بلکه این
موضوع به تعداد پرسنل بستگی دارد که چه خدماتی را با چه سقف و فرانشیزی
دریافت کنند. بیمه درمان برای شرکتهای بیمه همانند ویترین کار است و هیچ
شرکتی بابت این موضوع سودی به دست نمیآورد.»
وی
با تاکید بر اینکه خدمات بیمه قابل لمس نیست، میگوید: « شرکتهای بیمه
بسته به نیاز افراد، درمان را تامین میکردند.
در حال حاضر به دلیل اینکه
مبناهای محاسباتی به طور کامل بر روی بیمه تکمیلی درمان انجام نمیشود و از
طرفی سرانه متناسبی نیز دریافت نمیشود، نرخها متعادل نیست و نرخهایی که
در بخش دولتی و کتاب جدید تعرفه مشخص شده با تعرفه خصوصی و دولتی خیلی
متفاوت است که این موضوع برای شرکتهای بیمه به صرفه نیست.»
این کارشناس
حوزه سلامت معتقد است که در صورتی سرمایه گذاری بیمههای تکمیلی معنا پیدا
میکند که این تفاوت تعرفهها بین بخشهای دولتی و خصوصی کمتر شود.
هر چه
تفاوت تعرفه بخش دولتی و خصوصی بیشتر شود عدم مشارکت سازمانهای بیمه بیشتر
میشود.
سعادت کیش میگوید: «در حال حاضر چیزی که به عنوان بیمه مکمل
درمان در کشور رایج است ، بیمه مکمل درمان نیست. بیمه مکمل درمان باید
خدماتی که جزء خدمات پایه نیست از جمله خدمات بازتوانی، دندانپزشکی و یا
اعمال جراحی زیبایی را پوشش دهد.
از طرفی برخی از خدمات مشخصا توسط
بیمههای پایه باید پوشش داده شود. یعنی خدمات بیمه پایه باید واقعی و کامل
شوند. اگر قرار نیست این مشکل برطرف شود حداقل تفاوت تعرفههای بخش دولتی و
خصوصی مشخص شود چون سرانهای که مورد محاسبه قرار میگیرد بسیار بالا
است.»
طرح تحول سلامت نباید باعث ورشکستگی بیمههای تکمیلی شود اما
بهروز اسد نژاد، عضو انجمن حرفه ای صنعت بیمه از وضعیت نابسامان بیمههای
تکمیلی در حوزه درمان به دلیل افزایش هزینههای ایجاد شده در این حوزه
میگوید. وی معتقد است که به دلیل افزایش بیرویه تعرفهها و هزینههایی که
در بازار وجود دارد، شرکتهای بیمه دو راهحل پیش رو دارند، یا اینکه باید
پوششها را به طور کامل قطع کنند و یا حق بیمهها را به نحوی تعیین کنند
که از پس خسارتهای آتی بر بیاید که در این صورت حق بیمهها آنقدر بالا
خواهد رفت که مشتریان این حوزه به طور اتوماتیک کم میشود و دیگر خواهان
دریافت چنین خدماتی نخواهند بود.
اسدنژاد
در بخش دیگری از سخنان خود توضیح داد: «پورتفوی درمان سودده نیست.چرا که
حق بیمهای که از بیمه گذاران دریافت میشود با هزینه بازار و ارائه خدمات
پزشکی مطابقت ندارد.»
وی
که عنوان مدیریت برنامه و بودجه بیمه ایران را نیز بر عهده دارد یکی از
استراتژیهای این بیمه را اتکا کمتر به پورتفوی درمان به دلیل زیان ده بودن
دانست و میگوید: «از نگاه بیمهگرها حق بیمه مرغوب و مطلوب این است که
مدت زمان بیشتری نزد بیمه گر بماند، یعنی فاصله پرداخت حق بیمه تا پرداخت
خسارت زیاد باشد، همانند بیمه زندگی و عمر. در صورتی که این مدت زمان کمتر
باشد از نگاه بیمهگر آن حق بیمه مطلوبی محسوب نمیشود که بیمههای ثالث و
درمان این ویژگی را دارند.
در بیمههای درمان به دلیل عدم مطابقت حق
بیمهها با تعرفهها و هزینههای حوزه درمان و از طرف دیگر پایین بودن
سلامت جامعه به ویژه در حوزه دندان، میزان خسارتها افزایش یافته و بیمهگر
به ازای صد واحدی که حق بیمه دریافت میکند حدودا 120 تا 130 واحد خسارت
میدهد.»
عضو انجمن حرفه
ای صنعت بیمه ضمن تاکید بر اینکه وزارت بهداشت طرح تحول سلامت را با هدف
خوبی اجرا میکند، معتقد است که این طرح نباید باعث ورشکستگی بیمههای
تکمیلی شود بنابراین وزارت بهداشت باید طرح خود را با میزان تعرفهها و
میزان توانایی مشتریان بیمههای تکمیلی تطبیق دهد.
معمولا بیمه درمان در
بیمههای بازرگانی یک بسته تشویقی برای دریافت سایر پورتفویها است و
مشتریهای حقوقی در درجه اول خواهان ارائه خدمات درمانی از طرف
بیمهگرهستند.»
سرمایه گذاری در حوزه درمان به ضرر شرکتهای بیمه است وی
ادامه میدهد: «باز هم تاکید میکنم که سرمایه گذاری در حوزه درمان از
جانب شرکتهای بیمه به صرفه نیست. شرکتهای بیمه مشروط به اینکه تعرفهها و
مشتریها وضعیت معمولی داشته باشد، میتوانند سود ده باشد، ولی در حال
حاضر با شرایط امروز که تعرفهها افزایش یافته،مطالبات مشتریان و هزینههای
درمانی نیز افزایش یافته است، با این وضعیت شرکتهای بیمه سود ده نبوده و
سرمایهگذاری در این حوزه به ضرر شرکتها خواهد بود.»
اسدنژاد عدم درک درست
از بیمههای بازرگانی را علت مشکلات مطرح شده از سوی مسئولان وزارت بهداشت
دانست و میگوید: «همانطور که بارها تاکید کردهایم یکی از ارکان اصلی
بیمههای بازرگانی سود دهی است. ما بیمههای اجتماعی نیستیم که هدفشان
تامین رفاه جامعه است. در تمام دنیا شرکتهای بیمه بازرگانی از محل عملیات
خود چندان سود ده نیستند.
در واقع آن چیزی که این شرکتها را سودآور میکند
سرمایهگذاری در بازارهای پول و سرمایه است. در حال حاضر در شرایط اقتصادی
کشور، ما با رکود مواجه هستیم.از طرفی بانک نیز نرخ سود خود را کاهش داده
است و وضعیت بورس مناسب نیست. حال با این شرایط در حال حاضرشرکتهای بیمه
منابع خود را باید در کجا سرمایه گذاری کنند؟ طبیعی است که در این شرایط
شرکتهای بیمه به سمت زیان سوق پیدامیکنند.»
عضو انجمن حرفهای صنعت
بیمه معتقد است که شرکتهای بیمه به جای سرمایهگذاری در حوزه درمان باید
در بیمههای زندگی سرمایهگذاری کنند و سرمایهگذاری در بیمه درمان مشروط
به این باشد که بازار پول و سرمایه درست کار کند. شرکتهای بیمه وابستگی
بسیار زیادی به فضای کلی و کلان اقتصاد کشور دارند و در خلاء رشد
نمیکنند.»