به گزارش شفا آنلاین،صمغ چسبنده ای كه از گیاه شاهدانه بدست می آید را به صورت قالبی در می آورند كه به رنگ سبز خاكستری و یا قهوه ای مایل به سبز است و به آن حشیش می گویند. از برگهای خشك شده نیز ماری جوانا حاصل می شود كه ضعیف تر است. روغن حشیش قوی ترین فرم این ماده است. از جمله نام های رایج این ماده ماری جوآنا، گراس، علف، بنگ، جرس، joint ، سیگاری و حشیش است.
چگونگی مصرف حشیش:
حشیش
معمولاً به روش تدخینی استفاده می شود. معمولاً با توتون سیگار مخلوط شده و
به عنوان joint یا سیگاری می كشند. خوردن حشیش روش نامعمولتری است. گاهی
نیز حشیش را در غذا یا شیرینی و یا نوشابه می ریزند و می خورند.
عوارض جسمانی و روانی مصرف حشیش:
عوارض
جسمانی كه به دنبال مصرف حشیش ایجاد می شود عبارتند از: افزایش فشار خون،
گیجی، افزایش اشتها، قرمز شدن چشم ها، تند شدن ضربان قلب، اختلال حافظه،
گیجی، بی توجهی، تغییر در درك و رنگ و صدا.
علائم روانی شدید مثل شنیدن صداهای غیر واقعی، صحبت های نامربوط و رفتارهای غیر عادی، اضطراب و افسردگی در عرض چند دقیقه شروع می شود و بسته به میزان مصرف چند ساعت طول می كشد. چنانچه حشیش خورده شود علائم دیرتر شروع می شود اما مدت طولانی تری می ماند.
حشیش اثر خواب آوری خفیفی نیز دارد. اما این اثر به شدت به وضعیت خلقی و توقع مصرف كننده مربوط می شود. یك مصرف كننده تازه كار بعد از یك بار مصرف و یك مصرف كننده سابقه دار تا روزانه ۲۰ بار مصرف به علائم دلخواه می رسند. این علائم عبارتند از سرخوشی، احساس اعتماد به نفس، احساس عمومی خوب بودن. البته چنانچه فرد به هنگام مصرف افسرده و یا مضطرب باشد علائم ناخوشایند تشدید می شود. در مقایر بالا خطر بروز حملات اضطرابی هول و بدبینی و توهم نیز وجود دارد. با توجه به كاهشی كه در میزان مهار در فرد ایجاد می شود خطر آسیب رساندن به خود بالا می رود. افرادی كه از این ماده استفاده می كنند به دلیل عدم تعادل ناشی از آن نباید رانندگی كنند.