مکمل آهن جایگزین ندارد
دکتر عبداللهی گفت: ادعای حذف مکمل آهن و خوردن آب حاوی قطعات آهن مانند میخ و نعل، برای تامین نیاز بدن، از نظر وزارت بهداشت رد شده و سودجویی برخی افراد است.
وی افزود: برخی از افراد در پایگاه های اینترنتی، به بانوان باردار و والدین کودکان زیر دو سال توصیه می کنند مکمل آهن استفاده نکنند و به جای آن قطعه ای آهن را در آب انداخته و بنوشند.
وی با بیان اینکه هیچ مرجع علمی در جهان، این ادعا را ثابت نکرده که افراد مکمل آهن استفاده نکنند، ادامه داد: این تبلیغات سودجویی برخی افراد است.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به لزوم استفاده مادران باردار و کودکان زیر دو سال از مکمل آهن به میزان روزی 15 قطره آهن، یاد آور شد: مصرف نکردن قطره آهن، بهره هوشی جنین و کودک را به خطر می اندازد که با هیچ روشی قابل جبران نیست و خانواده ها نباید به روش های غیرعلمی اعتماد کنند.
بیش از 90 درصد ایرانیها از نمک یددار استفاده میکنند
دکتر عبدالهی با اشاره به اینکه تا سال 68 بیش از 68 درصد جمعیت ایران به بیماری گواتر مبتلا بودند، به برنامههای کشورمان برای کنترل این بیماری اشاره کرد و گفت: در حال حاضر بیش از 90 درصد ایرانیها از نمک یددار استفاده میکنند.
عبدالهی با بیان اینکه نیاز روزانه هر فرد به ید 150 میکروگرم است، اظهار کرد: چنانچه این مقدار ید به طور روزانه تامین شود، فرد دچار کمبود ید و عوارض ناشی از آن نخواهد شد.
وی، با اشاره به میزان ید متمرکز در بیماری تیرویید، یادآور شد: کل ید متمرکز در بیماری تیرویید 15 تا 20 میلیگرم است.
عبدالهی، با اشاره به ارتباط کمبود ید با کاهش ضریب هوشی افراد، تصریح کرد: در هر دوره جنیی 50 هزار سلول جنینی تولید میشود و این میزان در بزرگسالان 100میلیون سلول مغزی است و ارتباط بین این سلولهای مغزی است که میزان ضریب هوشی و یا آی کیو افراد را تعیین میکند.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، با اشاره به اجرای برنامه جامع پیشگیری از اختلالات ناشی از کمبود ید در ایران از سال 68 تاکنون، اضافه کرد: در این برنامه بعد از تهیه نقشه کمبود ید کشور، 18 استان مشکلدار کشور شناسایی و تولید نمکیدار تولید شد و سپس در سال 70 تا 73 این برنامه در شبکههای بهداشت ادغام و از سال 73 تولید نمک یددار به قانون تبدیل شد.
دکتر عبدالهی از اجرای این برنامه به عنوان یکی از موفقترین برنامههای بخش سلامت در ایران و جهان یاد کرد و گفت: امروزه ایران به عنوان یک کشور الگو در مهار آثار زیانبار ناشی از کمبود ید در جهان شناخته میشود.
وی،با اشاره به آخرین بررسی علمی وضعیت کشور از نظر کمبود ید در سال 93 از سوی دانشگاه شهید بهشتی، خاطرنشان کرد: نتایج این بررسی به زودی بطور رسمی اعلام می شود. البته گزارشهای اولیه حکایت از این دارد که خوشبختانه میانه ید در ادرار دانشآموزان ایرانی که میزان کفایت ید را نشان میدهد به حد مطلوب رسیده است.
وی، با بیان اینکه پیش از این تا حد 30 درصد مشکل ید داشتیم گفت: بررسیهای جهانی در سال 2000 نشان داد که ایران از وضعیت قرمز به وضعیت زرد رسیده است و رنگ زرد به معنای این است که ید در ایران تحت کنترل قرار گرفته است.
دکتر عبدالهی با بیان اینکه مطالعات بر روی میانه ید ادرار نشان میدهد که 90 درصد جمعیت کشور از نمک یددار استفاده میکنند، افزود: تا همین بیست و چند سال پیش بیش از 68 درصد جمعیت ایران به گواتر مبتلا بودند .
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی تصریح کرد: در حال حاضر تعداد مبتلایان به گواتر در ایران به کمتر از 6.5درصد رسیده است.
دکتر عبدالهی، ادامه داد: این کاهش چشمگیر مبتلایان در ایران نتیجه پوشش 98درصدی نمکیدار در ایران و اجرای برنامه جامع کنترل بیماریهای ناشی از کمبود ید است.
وی، با بیان اینکه باید این شاخص را در کشور حفظ کنیم، افزود: در حال حاضر عرضه نمکهای تقلبی در بازار این مهم را تهدید میکند. ضمن اینکه باید توامان از تولیدکنندگان نمک یدار تصفیه شده در کشور حمایت جدی شود وگرنه ممکن است وضعیت کشور به وضعیت سالهای 68 برگردد که شاهد تعدد مبتلایان به گواتر و تولد نوزادان مشکلدار و تعدد ناهنجاریهای مغزی بودیم.
مدیرکل دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه میانه ید ادرار در ایران به وضعیت مطلوب رسیده خاطرنشان کرد: این شاخص در گذشته 50 میکروگرم بوده که در حال حاضر در ایران به بالای 100 رسیده که نشان دهنده وضعیت مطلوب است.
پایش هر ساله دانشآموزان از نظر مشکلات ناشی از کمبود ید
وی از پایش هر ساله دانشآموزان در ایران از نظر مشکلات ناشی از کمبود ید خبر داد و اظهار داشت: این روند باید همچنان ادامه داشته باشد.
وی با بیان اینکه یک سوم نمکهای موجود در بازار غیراستاندارد و تقلبیاند گفت: این حجم از نمکهای تقلبی یک تهدید جدی محسوب می شود که باید به طور جدی با آن مبارزه کرد.