به گزارش شفا آنلاین،
عده‌ای می‌گویند وجود دارد و
عده‌ای هم بی‌تفاوت از کنار آن رد می‌شوند اما گوشه و کنار برخی مدرسه‌ها و
نوجوانان مواد به دست، خود گویای ماجراست.
صحبت از رویکرد جدید قاچاق مواد مخدر و ورود مخدرهای جدیدی است که به سوژه داغ رسانه ها بدل شده است. ورود روانگردان جدیدی که به اندازه شیشه آسیب زا است و دروازه ورودی برای مصرف «مت آمفتامین‌ها» به حساب می‌آید. توهم، هذیان، اضطراب و افسردگی و اختلال در قدرت تفکر، تصمیم‌گیری و انتخاب تنها گوشه‌ای از عوارض روانی گونه های جدید مواد مخدر است که حالا به عنوان گل بین دانش‌آموزان رواج یافته است.
دکتر سعید صفاتیان رئیس کارگروه کاهش تقاضای مواد مخدر و الکل در مجمع تشخیص مصلحت نظام در ورود انواع جدید مواد مخدر با عناوینی مثل ملوان زبل بین دانش‌آموزان را مسأله‌ای جدی می‌داند. به گفته صفاتیان «متأسفانه آمار واقعی عدد بالایی است اما نمی‌دانم چرا آموزش و پرورش تأکید دارد، تعداد مصرف‌کنندگان آن کم است.»
صفاتیان با انتقاد از
نگاه آموزش و پرورش به اعتیاد دانش‌آموزی می‌افزاید: دستگاه آموزش و پرورش
دستگاه اصلی ستاد مبارزه با مواد مخدر در حوزه پیشگیری است اما فعالیت آن
ضعیف است. گویا مدیران مدارس از بیان اینکه در مدرسه دانش‌آموز معتاد
دارند، می‌ترسند؛ وقتی چنین ترسی وجود دارد صورت مسأله را پاک می‌کنند و با
اخراج کردن دانش‌آموز مصرف‌کننده سعی در پنهان کاری مسأله دارند. باید
بتوانیم این مسأله اجتماعی را به مسأله جمعی تبدیل کنیم و در محیطی مثل
مدرسه و خانواده در مورد اعتیاد صحبت کنیم چرا که اگر نتوانیم این تابو را
بشکینم همچون ضعفی که در حال حاضر در آموزش و پرورش وجود دارد در حوزه
پیشگیری و مقابله با مواد مخدر شکست می‌خوریم.
او با طرح این سؤال که آموزش و پرورش چقدر موضوع پیشگیری از اعتیاد را پوشش می‌دهد می‌گوید: طبق مصوبه هیأت دولت ستاد مبارزه با مواد مخدر 20درصد بودجه‌اش را برای پیشگیری به آموزش و پرورش می‌دهد. آیا نباید ستاد بابت چند میلیارد پولی که به آموزش و پرورش می‌دهد برای پیشگیری هزینه کند اما این کار را نکرده یا اگر هم انجام داده باید دید چقدر تأثیر‌گذار بوده است.
او با اشاره به نظارت آموزش و پرورش بر مصرف روانگردان‌های جدید بین دانش‌آموزان بیان می‌کند: آموزش و پرورش به‌صورت نسبی این موضوع را انکار می‌کند. آن‌گونه که دیده یا شنیده‌ام مسئولان وقتی می‌شوند دانش‌آموزی مصرف‌کننده است او را اخراج می‌کنند. این یعنی بزرگ‌ترین اشتباه، چرا که دانش‌آموز به کانون دیگری پناه می‌برد. مسئولان آموزش و پرورش باید با آیین نامه‌هایی که دارند این افراد را به سیستم درمان معرفی کنند و خانواده‌ها را در حوزه پیشگیری بیشتر درگیر کنند.
صفاتیان همچنین به ضعف عملکرد سیستم‌های پیشگیری و درمان اشاره کرد و گفت: «برنامه‌ها و اقدامات کشور در حوزه پیشگیری، درمان و مبارزه نتوانست پا به پای مواد روانگردان حرکت کند. تحقیقات در سال 86 نشان داد، 5 درصد مردم کشور مواد روانگردان مصرف می‌کردند اما در سال 91 آمار 5 درصد به 25 درصد افزایش یافت که نشان دهنده ضعف برنامه‌ها در حوزه پیشگیری، درمان و مقابله است که این امر همان‌طور که دکتر رحمانی فضلی تأکید دارند به اجتماعی کردن مبارزه با مواد مخدر نیاز دارد به عبارتی هر اندازه مردم بیشتر در این فرآیند درگیر شوند بهتر می‌توان برنامه‌ریزی کرد.»
رئیس کارگروه کاهش تقاضای مواد مخدر و الکل در مجمع تشخیص مصلحت نظام علت مصرف روان گردان‌های جدید را بین دانش‌آموزان ناشی از کنجکاوی و لذت‌جویی آنها می‌داند. همچنین کمبود شادی و نشاط اجتماعی در جامعه، خانه و مدرسه از دیگر علل گرایش به روانگردان‌هایی مثل ملوان زبل است.
جامعه رویکرد چرخه قاچاق را نمی‌شناسد
میلاد مشایخی کارشناس پیشگیری از اعتیاد با بیان اینکه گونه جدید موادمخدر
با نام «ملوان زبل» جزو مواد مخدر توهم زا از نوع مصنوعی است، می‌گوید:
اعتیاد مسیر و دروازه دارد و توهم زاها دروازه ورود به مصرف مخدرهای دیگر
مانند شیشه و هروئین است. مشایخی با بیان اینکه توهم‌زاها جزو شاخص‌ترین و
پر تنوع‌ترین گروه مواد مخدر هستند، می‌افزاید: از 2 هزار و 500نوع مواد
توهم زا 1800 نوع آن در ایران شناسایی شده است که زنگ خطری برای ورود بین
سنین 11تا 18 ساله‌ها است.
او معتقد است یکی از چالش‌ها و دغدغه مسأله اجتماعی اعتیاد توجه نکردن به رویکرد چرخه قاچاق است.» چرخه قاچاق مواد مخدر به روز و هوشمند است اما نسخه جامعه برای پیشگیری از اعتیاد یک نسخه همگانی است. به عبارتی قاچاقچیان مواد مخدر پایپ و شیشه را برای دانش‌آموز تبلیغ و معرفی نمی‌کنند. مخدرهای «بی تی» با شکل کارتون‌های «هاکلبری فین «و «ملوان زبل» بین دانش‌آموزان راه یافته‌اند که یادآور نوستالژی یا خاطرات کودکی هستند. این مواد مخدر توهم افزا شبیه به چای کیسه‌ای بوده و ترکیبات آن شبیه به آدامس و پاستیل است.
او با طرح این پرسش که تا کی می‌خواهیم بگوییم تا زمانی که از دانش‌آموزان تریاک نگرفته‌ایم پس اعتیاد وجود ندارد؟ ادامه می‌دهد: آموزش و پرورش مصرف مواد مخدر را در خماری و تریاک می‌بیند در حالی که چرخه قاچاق «تین‌ایجری» شده و نوجوانان 11تا 18 ساله را هدف قرار داده است.ایران
