به گزارش شفا آنلاین، اين نوع سکته به مغز آسيبهاي دائمي وارد ميکنند و اگر بيش از يک سکته خاموش داشته باشيد، ممکن است در فکر کردن و حافظهتان اختلال ايجاد شود و شايد به سکتههاي مغزي شديدتري دچار شويد.
اگر شما به اين نوع از سکته دچار شويد،
احتمالاً تا زماني که از مغز خود يک اسکن نداشته باشيد و آسيبهايي که ديده
است را مشاهده نکنيد اين را نميدانيد؛ البته ممکن است مشکلات خفيفي در
حافظه خود داشته باشيد يا اطلاعات را قدري بهسختي به ياد بياوريد. يک پزشک
ممکن است بدون داشتن آزمايش هم به اينکه سکته مغزي خاموش داشتهايد پي
ببرد.
مانند اغلب سکتههاي مغزي ديگر، سکتههاي خاموش هم با شکل گرفتن
لختههاي خون در مغز که حل نميشوند ايجاد ميشوند، سکتههاي مغزي
هشداردهنده که به نام TIA يا سکتههاي ايسکميک گذرا شناخته ميشوند،
درنتيجه لخته شدن خون ايجاد ميشوند، اما لخته در عرض 5دقيقه يا کمتر
خودبهخود حل ميشود. اين سکتهها برخلاف سکتههاي خاموش به مغز شما آسيب
نميزنند.
اگر شما دچار TIA شويد، احتمالاً دچار علائم شايع سکته مغزي از قبيل غير قرينه شدن يا بيحسي صورت، ضعف يا بيحسي در يک دست يا پا، سختي در تکلم يا بريدهبريده صحبت کردن، گيجي ناگهاني، دشواري در درک سخنان ديگران، عدم تعادل ناگهاني يا سردردهاي ناگهاني ميشويد.
بر اساس يک مطالعه
که بر روي افراد ميانسالي که هيچ علامت قابلمشاهدهاي از سکته مغزي را
نداشتند انجامشده است، حدود 10درصد از آنان دچار يکي از انواع آسيبهاي
مغزي شده بودند.
گفتني است فشارخون بالا و نامنظم بودن ضربان قلب خطر ابتلا به سکتههاي خاموش را بالا ميبرد. آسيبي که اين سکتهها ايجاد ميکنند دائمي است، اما مداخلات درماني ميتواند به شما کمک کند تا عملکرد خود را که تضعيفشده است با استفاده از قسمتهاي ديگري از مغز بهدست آوريد.