روش كار دانشمندان در این پژوهش به این ترتیب بوده است که در این مطالعه، عصاره های آبی سیر بر اساس روش Bakri و Douglas تهیه گردیدند. همچنین برای تعیین حداقل غلظت ممانعت كنندگی (MIC) و حداقل غلظت باكتری كشی (MBC) این عصاره ها از روش استاندارد لوله ای (Standard Tube Test) استفاده شد.
یافته ها نشان از آن داشتند که دو عصاره AEGP و AEGT بر روی سالمونلا تیفی موریوم، شیگلا دیسانتریه و اشرشیا كولی به ترتیب 5/ 12، 5/ 12، mg/ml 6/25 و 40، 40، mg/ml20 به دست آمد. MBC این عصاره ها بر روی سه باكتری مورد مطالعه به ترتیب 25، 25، mg/ml 12/5 و 80، 80، mg/ml40 بود. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، در شرایط آزمایشگاهی اثر ممانعت كنندگی و فعالیت باكتری كشی AEGP بر روی هر سه باكتری تحت آزمایش به طور معنی داری بیشتر از AEGT است.
به این ترتیب می توان نتیجه گیری کرد که این تحقیق نشان داده است كه عصاره آبی سیر (AEG) بخصوص عصاره آبی حاصل از پودر سیر تازه، در شرایط آزمایشگاهی دارای اثرات ضد میكروبی قابل توجهی بر روی میكروارگانیسم های تحت آزمایش عامل اسهال بوده و پیشنهاد می شود جهت بررسی اثرات این عصاره در شرایط درون تنی (in vivo) و انجام ارزیابی های بالینی، مطالعات بیشتری صورت پذیرد.