شیوع مشکلات رواني و افسردگی در فوتباليست‌ها!

گوتبارج دراين‌باره گفت: «ما اميدواريم که اين بررسي باعث افزايش آگاهي و تعهد از جانب همه طرف‌هاي ذي‌نفع در فوتبال براي ايجاد دسترسي به خدمات حمايتي است تا فوتباليست‌هايي که از مشکلات بهداشت رواني رنج مي‌برند، بدانند که تنها نمانده‌اند.»

او گفت اين بررسي «نخستين گام ضروري در مسير پيشنهاد انجام اقدامات کافي پيشگيري و حمايتي با هدف محافظت و توان‌بخشي به سلامت پايدار بازيکنان فعال و بازنشسته است.»

يک بررسي کوچک‌تر پيشين که سال گذشته به‌وسيله فيف‌پرو انجام شد، نشان داده بود که 26 درصد از بازيکنان کنوني مشکلات بهداشت رواني را گزارش مي‌کنند و اين رقم در ميان بازيکنان بازنشسته به 39‌درصد افزايش مي‌يابد.

اين بررسي جديد بر روي داده‌هاي به‌دست‌آمده از اتحاديه‌هاي عضو فيف‌پرو در بلژيک، شيلي، فنلاند، فرانسه،‌ ژاپن، نروژ، پاراگوئه، پرو، اسپانيا، سوئد و سوئيس انجام‌شده است.

در ميان بازيکنان کنوني مصاحبه شده، 55 درصد عمده دوران بازي‌شان را در بالاترين سطوح گذرانده بودند و اين رقم در ميان بازيکنان پيشين به 64 درصد مي‌رسيد.

از يافته‌هاي ديگر اين بود که 23 درصد بازيکنان کنوني و 28 درصد بازيکنان پيشين مشکلات اختلال خواب را گزارش مي‌کنند.

ضمنا سوءمصرف الکل از 9 درصد در ميان بازيکنان کنوني تا 25 درصد در ميان بازيکنان بازنشسته افزايش مي‌يافت.

با اينکه اين بررسي پيش از انتشار به‌وسيله پژوهشگران مستقل بازبيني نشده بود (بدون بازبيني هم‌تراز بود)، اين داده‌ها نشان مي‌دهد که فوتباليست‌هاي حرفه‌اي ممکن است نسبت به جمعيت عادي، بيشتر به افسردگي و اضطراب آسيب‌پذير باشند.

در مقام مقايسه،‌ يک بررسي منتشرشده به‌وسيله ژورنال پزشکي بريتانيا در سال 2011 در 18 کشور پردرآمد و کم‌درآمد نشان داد که حدود 12 درصد از جمعيت در سال گذشته حملات جدي افسردگي را تجربه کرده‌اند.

دکتر گوتبارج خواستار پژوهش بيشتر درباره همبستگي‌اي که ظاهرا ميان آسيب‌ديدگي وخيم فوتباليست‌ها و افسردگي وجود دارد.»

او گفت: «ضروري است که مجموعه‌اي از کارهاي پژوهشي درباره اين موضوع مهم انجام شود. يافته‌هاي بررسي حاضر ممکن است رويکرد چندرشته‌اي فوتباليست‌هاي دچار آسيب‌ديدگي شديد را توجيه کند.»

باوجود حوادث پرسروصدايي مانند خودکشي رابرت آنکه،‌ دروازه‌بان آلماني در نوامبر 2009،‌ بهداشت رواني يکي از آخرين تابوها در دنياي مردانه فوتبال حرفه‌اي شمرده مي‌شود.

کريس جکسون، کاپيتان پيشين تيم نيوزيلند که مبارزه‌اش با مشکلات بهداشت رواني را سال گذشته علني کرد، گفت: «دانستن اينکه او تنها بازيکن حرفه‌اي نيست که دچار چنين مشکلاتي است، باعث آرامش است.»

جکسون 45 ساله که در 60 بازي کاپيتان تيم ملي نيوزيلند بود و اکنون به‌عنوان نظافتچي در دانشگاه کار مي‌کند،‌ گفت: «دانستن اين موضوع که همه بازيکنان در سطوح بالا، اين مشکل بزرگ پنهان مانده را تجربه کرده‌اند، باعث آرامش مي‌شود.»

«بسياري از بازيکنان هم‌اکنون در تلاش براي کنار آمدن با اين مشکل هستند و با زندگي روزمره دست‌وپنجه نرم مي‌کنند. دانستن اينکه ديگراني هم در همين قايق هستند،‌ به‌نوعي باعث شد بفهمم که فقط من درگير اين قضيه نيستم.»

انجمن فوتباليست‌هاي حرفه‌اي نيوزيلند و فدراسيون فوتبال نيوزيلند، در واکنش به تجربه جکسون، اخيرا يک «توافق مذاکرات دسته‌جمعي» (توافق بين کارفرما و اتحاديه کارگري براي تنظيم شرايط کار) براي تيم ملي امضا کرده‌اند که شامل اقداماتي براي پايش بهداشت رواني همه بازيکنان مي‌شود.

يافته‌هاي کليدي

v826 بازيکن کنوني و پيشين در اين بررسي شرکت کردند.

v55 درصد از بازيکنان کنوني و 64 درصد بازيکنان پيشين در عمده دوران حرفه‌اي‌شان در بالاترين سطوح فوتبال ملي بازي کرده بودند.

v38 درصد بازيکنان حرفه‌اي کنوني و 35 درصد فوتباليست‌هاي پيشين احساس افسردگي و يا اضطراب را در چهار هفته پيش از پر کردن پرسشنامه تجربه کرده بودند.

v9 درصد از بازيکنان کنوني و 25 درصد بازيکنان پيشين رفتارهاي نابه‌جاي مربوط به مصرف الکل را گزارش مي‌کنند.

vاختلال خواب مشکل 23 درصد بازيکنان کنوني و 28 درصد فوتباليست‌هاي پيشين است.

v15 درصد از بازيکنان کنوني و 18 درصد بازيکنان پيشين ذکر کردند که در چهار هفته پيش از پر کردن پرسشنامه‌هايشان احساس زجر رواني را داشته‌اند.

v4 درصد از اين بازيکنان در حال حاضر سيگار مي‌کشند.