وی افزود: عملکرد کاتالیستی این ترکیب، در تجزیه‌ چند ماده‌ رنگزای مختلف و تصفیه‌ پساب آلوده به این مواد بررسی شده و بر اساس نتایج بازده بسیار مناسبی در کم‌ترین زمان نسبت به نانوکاتالیست‌های متداول در بازار در اختیار قرار داده است. لذا به دلیل خاصیت کاتالیزوری آن و با توجه به روش تهیه‌ آسان و کم هزینه‌ بکار رفته، نانوساختارهای پیشنهادی می‌تواند جایگزین مناسبی برای نانوکاتالیست‌های گران قیمت و کمیاب شود و در اکثر صنایع که نیاز به بازیافت مجدد آب دارند به کار گرفته شود.

این محقق همچنین افزود: نانوساختارهای تولید شده همچنین به عنوان یک پرکننده‌ در تهیه‌ نانوکامپوزیت‌های پلیمری PVA استفاده شده است. نتایج بررسی خواص این نانوکامپوزیت نشان داده که افزودن این نانوذرات باعث کاهش زمان خفگی آتش و به تأخیر انداختن اشتعال پذیری نانوکامپوزیت‌های نهایی می‌شود.

به گفته وی، با توجه به این تغییر خواص می‌توان از این نانوکامپوزیت‌ها در صنایع مختلف از جمله نساجی (تهیه‌ی لباس‌های ضد حریق)، هوافضا، نانوپوشش‌های نسوز، عایق‌های پلاستیکی سیم‌ها و کابل‌ها در صنعت الکترونیک و بسیاری از صنایع دیگر که نیاز به مقاومت حرارتی در دستگاه‌ها و ابزار آلات دارند، استفاده کرد. لذا این نانوکامپوزیت بدون ایجاد هیچ سمیت و اثرات جانبی می‌تواند جایگزین مناسبی برای پرکننده‌های هالوژنی سمی کنونی باشد.

نجاتی تاکید کرد: با توجه به عدم نیاز به ابزارها و دستگاه‌های خاص در روش استفاده شده، امکان تولید این نانوساختار در مقیاس صنعتی نیز دور از انتظار نیست.

نتایج این کار تحقیقاتی در مجله‌ Journal of Materials Science: Materials in Electronics (جلد 26، شماره 8، سال 2015، صفحات 6075 تا 6085) منتشر شده است. دکتر مسعود صلواتی نیاسری- عضو هیأت علمی دانشگاه کاشان، لعیا نجاتی مقدم- کارشناسی ارشد علوم و فناوری نانو و داوود قنبری- دکترای علوم و فناوری نانو از این دانشگاه در انجام این تحقیقات همکاری داشته‌اند.ایسنا