علائم و خطرات افزایش هورمون های مردانه در زنان/ شیوه های درمان

دکتر علیرضا استقامتی در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین ضمن بیان این مطلب اظهارکرد: در چنین شرایطی که بیماری فرد شدید است صحبت فقط از زیادی هورمون های مردانه در زنان نیست. بلکه با علائمی مانند تغییر صدا که حالت مردانه و سرشانه ها حالت عضلانی به خود می گیرند و همچنین با افزایش ریزش مو نیز همراه می شوند؛ باید سراغ درمان های جراحی رفت.


وی ادامه داد: به طور کلی افزایش میزان هورمون های مردانه در خانم ها یا دخترهای جوان به دلایل مختلفی نظیر مشکلات تخمدانی، فوق کلیوی،ناشی از مصرف برخی داروها و گاهی هم بدون علت شناخته شده نیز رخ می دهد، که در بیماری های تخمدانی و فوق کلیه ارث نیز دخالت دارد.


به گفته فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم، اختلال زیادی هورمون های مردانه علائم متعددی نظیرریزش موهای سر، جوش، موهای زائد، اختلال در عادت ماهیانه به شکل تأخیر و یا قطع آن و مشکل ناباروری ایجاد می کند که امکان دارد تمامی علائم به صورت یک جا و یا چند نمونه از آنها در افراد دیده شود.

وی همچنین افزود: بنابراین بعد از بروز علائم مذکور و مراجعه به پزشک درباره زمان شروع علائم، میزان شدت آن و این که در سایر اعضای خانواده هم وجود دارد یا نه یک شرح حال از بیمار گرفته و بعد از آن بررسی های هورمونی و سونوگرافی نیز انجام می شود.

استقامتی تأکید کرد: از آنجا که در برخی از موارد سندرم تخمدان های پلی کیستیک از مهم ترین علل بروز این بیماری محسوب می شود؛ امکان دارد که اندازه گیری چربی خون،قندخون و سطح انسولین خون هم انجام شود زیرا ممکن است که این افراد اختلالات متابولیک هم داشته باشند و در آینده مبتلا به دیابت شوند.

به گفته وی، موهای زائد در نواحی مختلف نظیر پشت لب، کناره صورت، ناحیه گردن، وسط سینه و دور آن، زیر ناف، داخل ران ها و روی بازوها نیز دیده می شود؛ برخی از بیماران هم امکان دارد دچار طاسی های مردانه شوند.

وی در ادامه گفت: درمان بستگی به علت دارد، در صورتی که علت بیماری ناشی از مشکلات تخمدانی و تخمدان های پلی کیستیک باشد قرص های ضدبارداری و یا داروهای ضدهورمون مردانه نیز تجویز می شود.

استقامتی توصیه کرد: به طور کلی بروز چنین علائمی باید از سوی افراد جدی گرفته شود زیرا نیاز به درمان دارند.البته افراد مبتلا به علائم مذکور در مرحله اول نباید بترسند. زیرا این بیماری در سطح جامعه شایع،قابل کنترل و نیازمند درمان های طولانی مدت است.