سلولهاي
بنيادي، در انواع مختلف بيماريها نقش معجزه را دارد؛ اما طبق مقاله به
چاپ رسيده در شماره سپتامبر نشريه پزشکي نيوانگلند، بايد به بسياري از اين
درمانها با ترديد نگاه کنيم.
سازمان
غذا و داروي آمريکا فقط تعداد محدودي از درمانهاي سلول بنيادي را مورد
تاييد قرار داده است.
در انواع مورد تاييد، سلولهاي مغز استخوان براي
درمان بيماري خوني يا سيستم ايمني به کار ميروند اما طبق مطالعه جديد، در
بيشتر مراکز سلولهاي چربي جدا شده از بيمار طي ليپوساکشن، مورد استفاده
قرار ميگيرند. يعني سلولها جداسازي شده و مجددا به درون بدن بيمار تزريق
ميشوند. به آنها، بخش عروقي استروما (SVF) ميگويند.
سلولهاي بنيادي بالغ اين قابليت را دارند که تقريبا به تمام انواع سلولها نظير سلولهاي قلبي و سلولهاي استخواني تبديل شوند.
در درمان با سلول بنيادي اميد اين است که
سلولهاي مذکور به جايي روند که مورد نيازند و جايگزين سلولهاي آسيبديده
شوند اما تيلر-وينر معتقد است که در روش SVF، سلولها ممکن است به بخشهايي
از بدن حرکت کنند که مورد نياز نيستند و باعث آسيب ارگانهاي سالم شوند.
روش مذکور بدون داشتن تاييديه سازمان غذا و داروي آمريکا، توسط بيمه اين کشور پوشش داده نميشود و بيمار ناچار به پرداخت هزينه 5 تا 50 هزار دلاري است.