به گزارش شفا آنلاین،بسیاری از افرادی که به نوعی مشکلاتی در پای خود دارند، به دنبال کفش های طبی هستند. بعضی ها هم هستند که هیچ ناراحتی در پای خود ندارند، ولی می خواهند کفش مناسبی داشته باشند تا در آینده مشکلی در پای خود نداشته باشند. لذا در انتخاب کفش طبی باید دقت لازم را داشته باشید تا از حفظ سلامت پاهایتان مطمئن شوید.
بیماری های مختلفی در پا وجود دارند
که مشکلات ناشی از بعضی را می توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد. در
هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با
بیماری دیگر متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های
طبی باید واجد آنها باشند.
افرادی که مشکلی در پای خود داشته و به دنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش هایی که پسوند طبی هم دارند در بازار وجود دارند. صرف اینکه نام کفشی طبی است، یا از داروخانه تهیه شده و یا از فروشگاهی تهیه شده که ادعای فروش کفش طبی دارد، به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیاتی را که میخواهیم داشته باشد، یعنی بتواند مشکل پای ما را کمتر کند.
برخی از افراد به دلیل دارا بودن
مشکلاتی مانند قطع عضو در ناحیه پا یا قسمتی از پنجه و درد در ناحیه پا،
دچار بدشکلی و ناهنجاری در پا هستند. این افراد مستلزم استفاده از کفش ها و
کفی های مخصوص هستند.
کفی ها و کفش های طبی وظیفه اصلاح کردن انواع
ناهنجاری های بدن و الگوهای غلط راه رفتن را دارند و هدف از ساخت آنها
فراهم کردن شرایط مطلوب برای ایستادن و راه رفتن و دویدن است. استفاده از کفش ها و کفی های طبی برای افرادی با مشکلات زیر بسیار مناسب است:
1) کسانی که دارای ناهنجاری های متحرک مانند صافی کف پا هستند.
2) کسانی که دارای ناهنجاری های ثابت و درد پای همیشگی و مشکلاتی همچون خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیر پاشنه هستند.
3)
در بعضی از مواقع و شرایط همچون بارداری، بعضی از خانم ها به دلیل اضافه
وزن ناگهانی باید از این گونه کفش ها و کفی ها استفاده کنند.
استفاده
از کفی های طبی برای کودکان 7 تا 12 سال که کف پای آنها در حال شکل گیری
است بسیار مناسب است زیرا از تغییر شکل پا جلوگیری و نیز سبب برخورداری از
کف پایی استاندارد تا آخر عمر می شود.
در ادامه مطلب به ویژگیهای یک کفش طبی خوب و مناسب اشاره میکنیم:
کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند.
به
طور کلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل میشود،
معمولا حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا 10
برابر وزن بدن هم به اندامها منتقل خواهد شد. بنابراین کفی کفش میتواند
نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته
باشد.
کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگتر و نه گشادتر
اگر
کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه
پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم میتواند از دیگر
عوارض پوشیدن کفشهای طبی یا غیرطبی تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی
کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو میشود. پس
حواستان باشد فروشنده کفش بزرگتر یا کوچکتری را به شما تحمیل نکند و قول
بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را به شما ندهد.
کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگیهای کف و قوس کف پا باشد
ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی) بهخصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.
پوشیدن
کفشهایی با پاشنه یا کفی از جنس چوب یا MDF، به هیچوجه توصیه نمیشود؛
حتی اگر چنین کفشهایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند
جنس
چوب و MDF (ام دی اف) میتواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد
درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفشهایی با پاشنه و کفیهایی با
خاصیت الاستیکی، به هیچوجه پاشنه و کف پا را آزار نمیدهد.
کف داخلی کفش طبی تان باید شکل مناسبی داشته باشد
کف
کفش از داخل Foot bed باید قوس هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس های کف
پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی به صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن
توزیع شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می کند. مهم ترین قوس کف پا، قوس
طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر
باشد.