نسخه کنونی این محافظ دهان به رهبری پروفسور جوزف وانگ و پاتریک مرسیر به طور خاص برای بررسی‌کردن سطوح اسید اوریک کاربران طراحی شده و این سطوح تحت تاثیر شرایطی از جمله نقرس و دیابت است.
این ابزار در درون تخته مداری به اندازه یک پنی قرار دارد و مجهز حسگر صفحه چاپی است؛ خود این حسگر حاوی نقره، نوعی جوهر آبی ویژه و آنزیمی موسوم به uricase است.
زمانی که uricase در معرض اسید اوریک موجود در بزاق کاربر قرار می‌گیرد، با شکل‌دادن پراکسید هیدروژن واکنش نشان می‌دهد و این پراکسید به نوبه خود با جوهر واکنش نشان می‌دهد. این موضوع، سیگنال الکتریکی تولید می‌کند که دیجیتالی شده و سپس به صورت بی‌سیم برای تحلیل به گوشی هوشمند یا تبلت مخابره می‌شود.
تاکنون این محافظ دهان در شناسایی‌کردن سطوح بالای اسید اوریک در نمونه‌های بزاق متعلق به یک بیمار مبتلا به هیپراوریسمی دقیق عمل کرده است.
