درمان ترکيبي ژن و نور بـراي مـبـتلايان به سـرطـان تـخمدان

در اين رويکرد جديد، از روش‌هاي موجود براي درمان فتوديناميک استفاده مي‌شود. پژوهشگران به درمان فتوديناميک، ترکيباتي را اضافه مي‌کنند که سلول‌هاي سرطاني را نسبت به گونه‌هاي اکسيژن فعال آسيب‌پذير کرده و همچنين دفاع طبيعي اين سلول‌ها را کاهش مي‌دهند، به اين ترتيب تاثير اين درمان را به طور قابل‌توجهي افزايش مي‌دهند.

اوله تاراتولا، استاديار در دانشگاه ايالتي اورگون، مي‌گويد: «جراحي و شيمي‌درماني روش‌هاي قديمي براي درمان سرطان تخمدان هستند، اما شناسايي تمام نقاطي که در آن تومور گسترش يافته، دشوار و در برخي موارد شناسايي و حذف تمامي آنها تقريبا غيرممکن است.

درمان فتوديناميک يک رويکرد کاملا متفاوت است که مي‌تواند به عنوان مکمل عمل جراحي و همزمان با آن انجام شود، و به نظر، بسيار ايمن و غيرسمي مي‌آيد. در گذشته اثربخشي اين روش درماني بسيار محدود بود، اما يافته‌هاي جديد ما ممکن است اين فناوري را بسيار موثر‌تر از قبل کند.» با استفاده از روش جديد، ابتدا به بيمار يک ترکيب حساس به نور به نام فتالوسيانين داده مي‌شود، که با توليد گونه‌هاي اکسيژن فعال مي‌تواند سلول‌ها را به هنگام قرار گرفتن در معرض تابش نور مادون قرمز از بين ببرد. به‌علاوه از ژن‌درماني هم براي کاهش دفاع سلولي در مقابل گونه‌هاي اکسيژن فعال استفاده مي‌شود.

هر دوي فتالوسيانين و ژن‌درماني، متشکل از «ريبونوکلئيک اسيد کوچک و تداخلي» هستند متصل مي‌شوند. اين نانوپلت‌فرم‌هاي جديد فرآيندي از فناوري نانو است که توسط پژوهشگران دانشگاه ايالتي اورگن توسعه پيدا کرده و توسط اين فرآيند مي‌توان ترکيبات انتخابي را به داخل سلول‌هاي سرطاني فرستاد، به طوري که آسيبي به سلول‌هاي سالم نرسد. در مقايسه با درمان فتوديناميک موجود، اين روش اجازه مي‌دهد نور مادون قرمز نزديک بسيار عميق‌تر به بافت شکم نفوذ کند، و به طرز چشمگيري اثربخشي آن در کشتن سلول هاي سرطاني افزايش يابد.

استفاده از درمان فتوديناميک، به تنهايي، باعث مي‌شود برخي از تومورهاي حيوانات آزمايشگاهي پس از دو هفته شروع به رشد مجدد کنند. اما با اضافه کردن ژن‌درماني ترکيبي براي تضعيف دفاع سلول‌هاي سرطاني، هيچ شواهدي مبني بر عود سرطان در اين مطالعه ديده نشد و همچنين در طول مراحل درمان، موش دريافت کننده ژن‌درماني به رشد و افزايش وزن خود ادامه داد که نشان دهنده عدم وجود عوارض جانبي اين روش است. سلول‌هاي سرطاني بسيار هوشمند هستند. آنها داراي پروتئين‌هاي خاصي، از جملهDJ1 هستند که به آنها کمک مي‌کند در برابر حملات گونه‌هاي اکسيژن فعال زنده بمانند. ما اعتقاد داريم که کليد موفقيت اين درمان حذف کردن يک چنين مکانيسم دفاعي است.