در گنجینه احادیث پزشکی ائمه اطهار (ع) هم از عدس به نیکی یاد شده است.
خواص درمانی عدس در روایاتی از الائمه معصومین (ع) آمده است.
در روایتی از رسول خدا (ص) وارد شده که: «پیامبر از قساوت دل‌های قوم خود به خدا شکایت نمود. خدا امر کرد عدس بخورند، چون عدس دل را نرم، اشک چشم را جاری و تکبر را می‌برد و آن غذای نیکان است»
در همین راستا امام رضا (ع)هم درباره خواص درمانی عدس فرمود: اگر بدنت در اثر نوره حمام سوخت، عدس پوست‌کنده را آرد کن و با گلاب و سرکه در آمیز و به محل زخم شده بکش که به اذن خداوند متعال خوب خواهد شد.
و در حدیثی دیگر آمده است که سویق عدس تشنگی را زایل می‌کند و معده را قوت می‌دهد و صفرا را فرو می‌نشاند و معده را پاک می‌کند و هفتاد درد را دواست و هیجان خون و حرارت را برطرف می‌کند.
امام باقر(ع) درباره این نوع سبزی یعنی عدس، که از زمره حبوبات است، چنین فرموده اند: دختری که خون حیضش قطع نمی شود، به او سویق عدس بدهید تا بنوشد، که به سرعت، حیض قطع می شود.
امام صادق (ع): برای درد کمر عدس نافع است.
البته باید متذکر شد که این روایات به مصرف متعادل عدس اشاره دارند و نباید در مصرف آن زیاده‌روی کرد؛ چرا که زیاده‌روی در مصرف هر ماده‌ی غذایی زیان‌هایی برای بدن خواهد داشت که عدس هم از این قائده مستثنی نیست.
مصرف زیاد عدس سودازا است و برای اعصاب مضر است.
