به گزارش شفا آنلاین : نتایج این مطالعه حاکی از آن است که قلب و مغز از لحاظ عملکرد ارتباط
بسیار نزدیکی با یکدیگر دارند. از این رو، دانشمندان تاکید می‌کنند که در
آینده حتما باید ارزیابی عملکرد شناختی در بین آزمون های تشخیص خطر ابتلا
به بیماری‌های قلبی-عروقی گنجانده شود.برای رسیدن به این یافته‌ها، تیم پژوهشی اطلاعات ۳۹۲۶ نفر با میانگین سنی ۷۵ سال که سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا آلزایمر نداشتند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. با این حال در بین شرکت‌کنندگان افرادی هم با سابقه بیماری قلبی، دیابت، فشارخون بالا یا مصرف دخانیات وجود داشتند.
در شروع مطالعه، داوطلبان در چهار آزمون شرکت کردند که عملکرد اجرایی آنها را مورد ارزیابی قرار می‌داد. پس از آن، افراد بسته به نوع امتیاز خود در آزمون به سه گروه ضعیف، متوسط و قوی تقسیم شده و به مدت بیش از سه سال از نظر بروز سکته مغزی یا حمله قلبی تحت نظر بودند.
در طول سه سال پیگیری، ۳۷۵ مورد حمله قلبی و ۱۵۵ مورد سکته مغزی اتفاق افتاد که معادل ۳۱ حمله قلبی و ۱۲ سکته مغزی از هر ۱۰۰۰ نفر در یک سال بود.
محققان دریافتند که افراد با عملکرد اجرایی ضعیف، ۸۵ درصد بیشتر از دیگران در معرض خطر حمله قلبی بودند. این مقدار در مورد سکته مغزی به ۵۱ درصد می‌رسید. به طور دقیق تر، از ۱۳۰۹ نفر با عملکرد اجرایی ضعیف ۱۷۶ مورد حمله قلبی در مدت سه سال ثبت شد که این مقدار در مورد افراد با عملکرد اجرایی قوی، ۹۳ نفر بوده است. این مقادیر برای سکته مغزی، ۶۹ نفر در بین افراد با عملکرد اجرایی ضعیف و ۴۸ نفر در بین افراد با عملکرد اجرایی قوی بود.
عملکرد اجرایی ضعیف، نشان دهنده مشکلات مغزی است که به نوبه خود می‌تواند پیش‌درآمد احتمال قوی سکته مغزی باشد. از آنجا که بیماری رگهای خونی در مغز ارتباط تنگاتنگی با بیماری رگهای خونی قلب دارد، امتیاز کمتر به معنای خطر احتمال بیشتر برای حمله قلبی نیز هست. به طور کلی خطر عوامل ارثی مربوط به سکته مغزی و حمله قلبی در این پژوهش ناچیز بود.
