شفا آنلاین>سلامت>نتایج تحقیقات پژوهشگران علوم پزشکی نشان می دهد که زندگی در مکان های شلوغ و پر سر و صدا مانند نزدیکی فرودگاه، ریل راه آهن، بزرگراه و جاده، سبب افزایش شاخص توده بدنی و چاقی می شود.
به گزارش شفا آنلاین، این مطالعه که به مدت چهار سال (بین
سال های 2002 تا 2006 میلادی) و با بررسی بیش از پنج هزار داوطلب 44 تا 66
ساله صورت گرفته، نشان می دهد که زندگی در مکان های پر سر و صدا، سبب
افزایش سایز دور کمر می شود.
محققان
احتمال می دهند که ارتباط بین چاقی و زندگی در جاهایی که آلودگی صوتی
دارد، به دلیل افزایش میزان هورمون استرس، کورتیزول، و اختلال خواب است.
اختلال خواب یکی از مهمترین دلایل دیابت، بیماری های قلبی و چاقی است.
در
بخشی از این گزارش محققان می گویند احتمالا عوامل دیگری نیز در ارتباط
چاقی با زندگی در مکان های پر سر و صدا وجود دارد؛ برای مثال می توان
نتیجه گرفت افرادی که خانه هایشان در جاهای شلوغ شهر قرار دارد، معمولا از
نظر مالی در سطح پایینی هستند و به احتمال زیاد شیوه زندگی و تغذیه این
افراد نادرست است.
معمولا
افرادی که هنگام استراحت در معرض آلودگی صوتی قرار دارند، از چاقی در
ناحیه مرکزی بدن رنج می برند. منظور از چاقی در ناحیه مرکزی، دور کمر بیشتر
از 88 سانتی متر برای زنان و 102 سانتی متر برای مردان و نسبت کمر به باسن
0.85 به بالا برای زنان و 0.90 به بالا برای مردان است.
اختلال
خواب خطر ابتلا به چاقی مفرط و دیابت نوع دوم را افزایش می‌دهد. مطالعات
نشان می‌دهد خواب کوتاه مدت احتمال ابتلا به چاقی مفرط و دیابت را افزایش
می‌دهد.
همچنین
بی خوابی خود عامل خطر برای هر دو بیماری محسوب می‌شود. تحلیل و تجزیه
نتیجه حاصل از چهل و پنج مورد تحقیق در ایتالیا بر روی بیش از ششصد هزار تن
نشان می‌دهد، در میان افرادی که در شب کمتر از پنج ساعت می‌خوابند خطر
ابتلا به چاقی مفرط پنجاه و پنج درصد افزایش می‌یابد.
همچنین خواب کمتر از شش ساعت در شب احتمال ابتلا به دیابت نوع دوم را بیست و هشت درصد افزایش می‌دهد.
تحقیقات
نشان داده که کمبود خواب بین دو تا هفت روز در میان بزرگسالان تنظیم نورو
اندوکرین اشتها را مختل می‌کند. در این شرایط میزان لپتین؛ هورمونی که پیام
سیر شدن را iبه مغز می رساند، کاهش می یابد و در مقابل گرلین هورمونی که
حس گرسنگی را تحریک می کند، افزایش می‌یابد. iبه این ترتیب در احساس گرسنگی
و سیری فرد تغییراتی ایجاد می گردد که منجر iبه چاقی مفرط خواهد شد.
مطالعات دیگر نشان می‌دهد افرادی که با کمبود خواب رو به رو می باشند بیشتر مواد غذایی چرب و شیرین می‌خورند.
از
سوی دیگر در مواقع کمبود خواب حساسیت به انسولین و تحمل گلوکز کاهش
می‌یابد. این روند در دراز مدت به افزایش خطر ابتلا iبه دیابت نوع دوم منجر
می‌شود.
در
مطالعه دیگری نشان داده شده است افراد چاق که رژیم لاغری مشابهی را دنبال
می‌کنند اما بعضی از آنها در معرض بیخوابی قرار گرفته‌اند نتیجه یکسان
داشت. در واقع همه افراد به یک اندازه وزن از دست داده‌اند اما افرادی که
در معرض بیخوابی بودند بیشتر حجم ماهیچه ای خود را از دست داده اند.
از
سوی دیگر بیخوابی سبب افزایش ترشح کورتیزول به گونه‌ای متفاوت می‌شود.
این افزایش مسئول افزایش چاقی احشایی و مقاومت به انسولین است.
نظرشما
آخرین اخبار