شب ماندگار در موزه تاریخ پزشکی

به گزارش شفاآنلاین ،متن کامل این یادداشت که امروز شنبه همزمان با روز خبرنگار در سایت شخصی دکتر هاشمی با عنوان http://www.hhashemi.com/ منتشر شده، چنین است:

دیشب را در جمع صمیمی گروهی از خبرنگاران حوزه سلامت، متفاوت با روزها و شب های دیگر سـپری کردم. در هوای مرداد تهران که نسیم هنگام غروبِ پیچیده در میان شاخسار درختان کهن موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران قابل تحمل و حتی دلنشین اش می ساخت.
در این فضا، تجدید دیدار با دوستانی که طی یک سال گذشته با همکاران حوزه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی همراه بودند، مسرت آفرین بود. آنها که تلاش شان انعکاس تلاش های انجام شده برای سامان مسائل مردم در این بخش بوده و هست.
جمع های کوچک خبرنگاران دور میزها، گپ و گفت ها، صمیمیت ها و خنده هایی که از صورت ها رخت برنمی بست، چنان در ذهنم جا خوش کرده اند که تا مدت ها میزبان این دوستان خواهم بود. دوستانی که برخی با خانواده آمده بودند و بعضی با نوزادی در آغوش.
دیشب به همه آنها که آمده بودند و آنها که جای خالی شان به چشم می آمد، گفتم آن چه را بدان باور و ایمان دارم، گفتم: «ما نمی توانیم بدون همراهی و کمک اصحاب رسانه، آن چنان که باید به اهداف مان دست یابیم.» و سپاس خود را نثار خیل عزیزانی کردم که با دغدغه رفع مشکلات مردم، تلاشی برای اطلاع رسانی در این حوزه آغاز کرده و آن را خستگی ناپذیر ادامه می دهند.
دیشب گفتم، «ما پزشکان بیشتر با جان و تن مردم سر و کار داریم و اهل رسانه بیشتر با روح و ذهن شان.» پس به نوعی همکاریم.

خبرنگاران هم البته آمدند و گفتند؛ اصلا مگر می شود خبرنگار باشی و بیایی اما سخنی نگویی؟
قرارمان هم این شد که به زودی فرصتی را تعیین کنیم برای بیشتر شنیدن نظرات شان و بهره گرفتن از آنها برای سلامت طی کردن مسیر سلامت مردم.
دیشب در کنار فنجان های چای که از دیر باز همدم خبرنگار جماعت بوده است، باز هم بساط نوشتن، ضبط صداها و رقص نور سفید فلش ها به راه بود؛ شبی که در کنار دیگر خاطرات موزه تاریخ علوم پزشکی ایران ماندگار می شود.

امیدوارم شوق و نشاط جوانی، در کنار تجربه گران سنگ پیشکسوتان و تعهد به اخلاق حرفه ای، راهی نو بگشاید و افقی روشن در برابر جامعه خبرنگاران ایران.