بسیاری از لوازم جراحی بزرگ تر با داشتن انتهایی انعطاف پذیر پیش از این نیز در میان لوازم جراحی پزشکان با اندازه هایی میان 2.4 تا 15 میلی متر موجود بودند اما هیچ کدام به نازکی و باریکی این دستک جدید که اندازه ای 1.16 میلی متری دارد نبوده اند.
در حالی که پیش بینی می شود این دستک ها در بسیاری از عمل های جراحی کوچک و دقیق استفاده شوند محققان بر این باورند استفاده خاصی که از این وسایل خواهد شد می تواند در زمینه عمل های جراحی باشد که تا پیش از این به نام مایکرو لاپاروسکوپی شناخته شده اند.این بدان معناست که برش های ایجاد شده در حین عمل بسیار کوچک بوده و هیچ گونه اثری از این برش و زخم ایجاد شده در آینده روی بدن بیمار مشاهده نخواهد شد.
همانند لاپاروسکوپی اما در مقیاسی بسیار کوچک تر، عمل جراحی با استفاده از این وسایل بسیار ریز توسط لوله های باریکی که به وسیله دوربین های کوچک کنترل می شوند انجام خواهد شد.
با استفاده از این دستک انعطاف پذیر مکانیکی جراحان به زودی قادر به انجام عمل های جراحی بسیار ظریفی در ناحیه گلو و بینی خواهند شد. برای شروع محققان در حال برنامه ریزی جهت آزمایش این دستک در عملی موسوم به عمل ترناسال هستند , این گونه از عمل های جراحی شامل ایجاد حفره ای بزرگ در جمجمه و یا صورت بیمار است که از طریق آن می توان تومورها را از ناحیه غده هیپوفیز مغز یا نواحی تحتانی جمجمه بیرون کشید یا حتی می توان این عمل جراحی را از طریق سوراخ های بینی و توسط آندوسکوپ ( لوله ای که دوربینی روی نوک آن نصب شده است ) انجام داد .
محققان امیدوارند تا با استفاده از این دستک های مکانیکی گزینه بریدن سطح بدن بیمار کم کم از میان رفته و عمل های سخت جراحی اندکی آسان تر شوند تا به این شکل دوران نقاهت بعد از عمل جراحی کوتاه تر شده و بیماران درد کمتری بعد از عمل متحمل شوند.
به گفته رابرت وبستر ،سرپرست تیم تحقیقاتی در صورت بهره برداری از این دستک ها و در اختیار گرفتن این وسایل توسط پزشکان قابلیت ها و ظرافتی هایی که ما در زمان تولید و طراحی دستک ها به آن ها توجه نکرده بودیم توسط پزشکان کشف خواهد شد.
دستک مکانیکی شامل یک لوله صلب از جنس ماده ای به نام نیتینول است فلزی که آلیاژ نیکل و تیتانیوم بوده و می تواند با شکل ها و انحناهای متفاوتی تولید شود. برای طراحی این وسیله محققان در ابتدا سعی در ترکیب کردن اجزای کوچک متفاوتی کردند اما در نهایت دریافتند که می توانند به جای انجام چنین کاری از نیتینول استفاده کرده و 4 الی 5 سوراخ در آن ایجاد نمایند تا به این شکل قابلیت انعطاف پذیری و تغییر شکل های دینامیکی را در آن ایجاد کنند و به این دستک اجازه دهند تا بتواند 90 درجه خم شود. آن ها همچنین دریافتند که با اتصال سیمی به نوک این لوله می توان خم شدن و حرکات مختلف آن را کنترل نمود ( اگر نیروی کششی این سیم قطع شود دستک به حالت قبلی خود و حرکت در مسیر مستقیم ادامه می دهد و اگر به آرامی این نیروی کششی کم و زیاد شود پزشک می تواند به دقت خم شدن این وسیله را تحت نظر بگیرد.).
دانشگاه وندربیلت در حال ثبت این اختراع محققان خود بوده و پیش بینی می شود که کار طراحی نرم افزاری که جراحان به وسیله آن می توانند این لوله ها و دستک ها را کنترل نمایند تا اواخر تابستان به پایان خواهد رسید.
مطابق برنامه ریزی های انجام شده این وسیله و تجهیزات مورد استفاده از آن برای تایید به سازمان غذا و داروی آمریکا ارسال شده تا با انجام آزمایش های متععد روی آن توسط متخصصان این سازمان صحت عملکرد و ایمنی استفاده از آن تایید شود.
نتایجی که تا کنون از تحقیقات انجام شده روی این دستگاه بدست آمده در کنفرانس بین المللی روبوتیک و اتوماسیون که در ایالت سیاتل آمریکا برگزار شد ارائه و به طور رسمی در معرض دید عموم قرار گرفت
