ام اس بیماری مربوط به دستگاه عصبی مرکزی است و زمانی اتفاق می افتد که
دستگاه ایمنی التهاب در دستگاه عصبی مرکزی ایجاد میکند. این التهاب، میلین
را تخریب کرده یا به آن آسیب وارد میکند. میلین ماده چربی است که از رشته
های عصبی محافظت کرده و امکان ارسال پیام های الکتریکی بین مغز و بخشهای
دیگر بدن را فراهم می آورد. تخمین زده میشود ام اس در امریکا بیش از 400000
نفر را مبتلا کرده است و هر هفته 200 مورد جدید ابتلا در امریکا تشخیص
داده میشوند.
شروع ام اس بین سنین 20 تا 50 سالگی بیشترین شیوع را دارد
اما در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. این بیماری در زنان دو تا سه برابر
مردان است.
طبق پژوهشها، افزایش بروز ام اس در سالهای اخیر دانشمندان را به
سمت این تئوری میکشاند که تغییرات غذایی التهاب آور ممکن است در ایجاد این
بیماری نقش داشته باشد. در این پژوهش 57 زن در سنین بین 18 تا 60
سال با شاخص توده بدنی 30 کیلوگرم بر متر مربع یا کمتر شرکت داشتند
که بخشی از مطالعه مکمل ویتامین دی بودند. در بین این زنان 27 نفر مبتلا به
ام اس و 30 نفر گروه کنترل (سالم) بودند. پیش از مصرف مکمل ویتامین
دی در شرکت کننده ها، همه آنها باید به طور مکرر پرسشنامه غذایی پر میکردند
و به این صورت اطلاعاتی راجع به رژیم غذایی و تغذیه شان در 12 ماه گذشته
جمع آوری میشد.
محققان دریافتند که به طور متوسط زنان مبتلا به
ام اس نسبت به زنان سالم، مقدار مواد مغذی ضد التهابی و آنتی اکسیدانی از
جمله فولات، ویتامین ای، لوتئین زگزانتین و کرستین کمتری از غذای خود
دریافت میکردند.
زنان مبتلا به ام اس به طور متوسط روزانه 244 میکروگرم فولات غذایی مصرف میکردند که مصرف آن در گروه کنترل 321 میکروگرم در روز بود. مقدار فولات توصیه شده غذایی روزانه برای بزرگسالان 400 میکرگرم است بنابراین هر دو گروه به مقدار توصیه شده فولات مصرف نمیکنند. مقدار متوسط منیزیم دریافتی در زنان مبتلا به ام اس 254 میلی گرم بود در حالی که در گروه کنترل مقدار متوسط منیزیم 321 میلی گرم در روز بود که درست به مقدار توصیه شده روزانه یعنی 320 میلی گرم در روز بود. زنان مبتلا به ام اس در مقایسه با گروه کنترل درصد کمتری از کالری شان را از چربی دریافت میکردند.
این محققان میگویند که یافته ها نشان میدهد تفاوت واضحی بین دریافت مواد مغذی دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی بین بیماران مبتلا به ام اس و افراد سالم وجود دارد. به گفته این پژوهشگران توضیح دقیقی برای این یافته ها در دست نیست اما تحقیقاتی باید در آینده صورت پذیرد. در حال حاضر مشخص نیست کمبود مواد مغذی موجب ام اس میشود یا خود این کمبود حاصل بیماری ام اس است. از آنجایی که ام اس یک اختلال التهابی مزمن است، دریافت مقدار کافی مواد مغذی با خاصیت ضد التهابی ممکن است به پیشگیری از این بیماری یا کاهش حمله های آن به افراد مبتلا، کمک کند.
آنتی اکسیدانها برای سلامتی و کمک به کاهش تاثیرات انواع دیگر آسیبهایی که در سطح سلولی ممکن است اتفاق بیفتد و در بیماریهای عصب شناختی مانند ام اس نقش دارد، حیاتی هستند. اگر چه این مواد مغذی مهم هستند اما هنوز لازم نیست زنان مبتلا مصرف این مواد را افزایش دهند. نتایج مقدماتی هستند و تحقیقات بیشتری برای یافتن ارتباط اصلاح رژیم غذایی در ام اس لازم است.
