اين
تحقيق توسط دانشمندان دانشگاه سيدني در انستيتو اعصاب و روان و با بررسي
روي 9 هزار داوطلب انجامشده است. با بهکارگيري ام.آر.آي براي تصويربرداري
از مغز 1728 نفر مبتلا به افسردگي و بررسي اطلاعات کلينيکي آنها و مقايسه
اطلاعات بهدستآمده با 7199 فرد سالم داوطلب بهعنوان گروه شاهد، اين
پژوهشگران پي بردند که اندازه مغز افراد افسرده کوچکتر از حد عادي است. 65
درصد مبتلايان به افسردگي در اين تحقيق دچار افسردگي بازگشتپذير و بقيه
مبتلا به افسردگي حاد بودند. اندازه هيپوکامپ اين افراد (مبتلايان به
افسردگي بازگشتپذير) کوچکتر از بقيه بود و جالبتوجه است که کساني که در
نوجواني و پيش از 21 سالگي دچار افسردگي شده بودند، هيپوکامپ کوچکتري نسبت
به کساني که در بزرگسالي مبتلا شده بودند، داشتند.
بنابراين
تحقيق، کاهش حجم هيپوکامپ در مبتلايان به افسردگي پيشازاين نيز
مشاهدهشده است، ولي اين تحقيق اثبات کرد که هرچه سن ابتلا کمتر و مدت
ابتلا طولانيتر باشد، هيپوکامپ کوچکتر ميشود و عملکرد آن ضعيفتر.
هيپوکامپ
مسئول شکلگيري خاطره نزديک است و ازآنجاکه يادگيري و عواطف نيز با حافظه
ارتباط دارد، شکلگيري اين دو نيز مربوط به هيپوکامپ است.
پيشازاين،
تحقيقاتي که در سال 2013 توسط دانشگاه بريگهام يانگ انجامشده بود نشان
داد که افسردگي و حافظه مخدوش با هم مرتبط هستند و تحقيقات جديد روشن ساخته
است که کوچکترشان آميگدال سبب بروز اين وضعيت ميشود. بسته بهشدت
افسردگي و ميزان کوچک شدن آميگدال فرد توان به خاطر آوردن جزييات و تشخيص
حدود زماني وقايع مختلف را از دست ميدهد.
پروژه
تحقيقاتي دانشگاه سيدني درباره ارتباط افسردگي و اندازه مغز به کمک
ام.آر.آي، بزرگترين پروژه بينالمللي انجامشده در اين ارتباط تا امروز
است. اطلاعات ثبتشده در سه قاره آمريکا، استراليا و اروپا در اين تحقيق
مورداستفاده و تحليل قرارگرفته است. نتايج بهدستآمده نويد ميدهد که
چنانچه نشانههاي اوليه افسردگي را شناسايي کنيم، ميتوانيم پيش از اينکه
اين بيماري اثر برگشتناپذير روي مغز بگذارد، به درمان آن بپردازيم. اين
نتيجهگيري خصوصاً در مورد نوجوانان و جوانان بيشتر صدق ميکند. باوجود
جامع بودن اين تحقيقات، بازهم به انجام آزمايشهاي بيشتري نيازمنديم.
دکتر
جيم لاگوپولوس، استاد دانشگاه سيدني و عضو ارشد گروه تحقيق و نويسنده
گزارش، ميگويد، بهرغم اينکه در چند دهه اخير کار و مطالعات زيادي درباره
اثرات مخرب افسردگي بر ساختار سلولهاي مغز انجامشده است، کماکان دانش ما
درباره علل بروز افسردگي بسيار ناقص است.
موارد افسردگي عودکننده از آنچه تاکنون گزارش و ثبتشده است، بسيار بيشتر است. مرکز کنترل و پيشگيري بيماريهاي ايالاتمتحده اعلام کرده است كه در فاصله سالهاي 2007 تا 2010 تعداد افراد بالاتر از 12 سال مبتلا به افسردگي 8 درصد کل جمعيت بوده است و بيشتر مبتلايان 40 -59 ساله هستند. به علل ناشناخته احتمال بروز افسردگي در زنان بيشتر و احتمال ابتلا به افسردگي در طول زندگي يک زن 17 درصد است.
سپید