به گزارش شفا آنلاين،اپی‌ژنوم، تغییرات شیمیایی است که در دی‌ان‌ای اتفاق می‌افتد و محققان، این نقشه‌ها را با استفاده از اندام‌های اهدایی مختلف در افراد مختلف (زن، مرد و کودکان) ارائه داده‌اند.
در حالی که متیلاسیون، توالی ژنتیکی موروثی یک فرد را تغییر نمی‌دهد، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد متیلاسیون بر روی رشد و سلامت تاثیر عمیقی دارد.
متیلاسیون در شیمی به معنای افزایش یا جانشینی یک گروه متیل با یک مولکول است و در موجودات زیستی عمدتا به وسیله آنزیم‌ها انجام می‌گیرد؛ متیلاسیون در واقع، فرآیند اصلاح فلزهای سنگین، ساماندهی بیان ژن، ساماندهی کارکرد پروتئین و فرآیندهای آران‌ای توسط آنزیم‌هاست.
دانشمندان بر این باورند تمامی اندام‌هایی که توسط آن‌ها بررسی شده‌اند، از لحاظ الگوهای متیلاسیون مثل هم نیستند. در حالی که ژنوم افراد در هر سلول مشابه است، اپی‌ژنومی که هر سلول و هر اندام استفاده می‌کند، دقیقا مربوط به زمان خاصی است و در واقع این اپی‌ژنوم است که تعیین می‌کند سلولی خاص گلبول خون شود و این که سلول مغزی نشود.
در حالی که ژنوم هر فردی در هر سلول وی یکی است، اپی‌ژنوم وی تغییر می‌کند زیرا به شدت به ژن‌هایی متکی است که یک سلول در هر نقطه زمانی از آن‌ها استفاده می‌کند.
دانشمندان به دنبال ارزیابی این نکته بودند که اپی‌ژنوم (به ویژه متیلاسیون دی‌ان‌ای) در اندام‌های عادی انسان به چه شکلی است.
متیلاسیون دی‌ان‌ای، فرآیند زیست‌شیمیایی است که در رشد و نمو عادی موجودات رده بالا دارای اهمیت است. در این فرآیند، یک گروه متیل به جایگاه پنجم حلقه پیریمیدین سیتوزین یا به نیتروژن شماره شش حلقه پورین آدنین اضافه می‌شود. این تغییرات می‌تواند از طریق تقسیمات سلولی به ارث برسند و به نسل بعد منتقل شوند.
دی‌ان‌ای متیلاسیون نقشی تعیین کننده در رشد و نمو عادی و نیز تمایز سلولی موجودات رده بالا دارد و الگوی بیان ژن‌ها را در سلول‌ها تغییر می‌دهد.
دانشمندان امیدوارند نقشه‌های ارائه‌شده، درک آن‌ها از چگونگی اثرگذاری بیماری‌ها بر اندام‌های زنده موردبررسی را ارتقا داده و به این پرسش پاسخ دهد که این موضوع چگونه موجب بروز تغییراتی در اپی‌ژنوم فرد می‌شود.
جزئیات این تحقیق در مجله Nature ارائه شد.
