آکنه بزرگسالان در اصل به همان دلیلی ایجاد میشود که آکنه نوجوانان (جوش غرور جوانی) ایجاد میشود: چربی اضافی و باکتریهای موجود در پوست. هر تغییری در سطح هورمونها از جمله تغییراتی که در بارداری و قاعدگی اتفاق می افتد، میتواند موجب تولید چربی اضافی در پوست شود. زنانی که سیگار میکشند نیز بیشتر مستعد آکنه هستند. سابقه خانوادگی نیز در آکنه اهمیت دارد بنابراین اگر والدین شما در بزرگسالی اکنه داشته اند، شما نیز احتمال بیشتری دارد که چنین وضعیتی را تجربه کنید. حتی در دهه چهل و بعد از آن نیز ممکن است آکنه داشته باشید.
با شستشوی صورت نمیتوان از آکنه یا جوشهای سر سیاه خلاص شد. جوشهای سر سیاه زیر سطح پوست تشکیل میشوند. زمانی که چربی پوست (سبوم) در منفذی از پوست که تا حدی مسدود شده، با هوا واکنش میدهد جوش سر سیاه شکل میگیرد. وقتی منفذ به طور کامل بسته شود، پوستتان جوش سر سفید میزند. صورت خود را دو بار در روز و پس از تعریق با استفاده از شوینده ملایم و اب گرم (نه داغ) بشویید. پوست خود را نسایید، این کار آکنه را تشدید میکند.
قرصهای ضد بارداری ممکن است در برخی افراد به کنترل آکنه کمک کنند. هورمونهای موجود در این قرصها میتوانند هورمونهای اندروژن را مهار کنند. اندروژن غدد چربی را وادار به فعالیت میکند. حتی اگر قرص ضد بارداری مصرف کنید، باز هم باید درمانهای روتین اکنه را انجام دهید.
بله. در واقع هر چیزی که روی صورت شما را بپوشاند میتواند موجب مسدود شدن منافذ پوست شود. به دنبال ضد آفتاب، مواد آرایشی و سایر محصولات پوستی بدون چربی باشید. محصولات غیر کومدوژن و غیر آکنه زا برای پوستهای مستعد آکنه بهتر است. همچنین میتوانید مواد آرایشی پودری را به جای کرمهای آرایشی استفاده کنید. اگر میخواهید از کرم پودر استفاده کنید، برخی از متخصصان پوست پیشنهاد میکنند از کرمهای مات سیلیکون مایع بدون چربی استفاده کنید مانند برخی کرمها که حاوی دیمتیکون یا سیکلومتیکون هستند.
استرس به عنوان عامل اصلی آکنه به حساب نمی آید. اغلب اکنه موجب افزایش استرس میشود. درمانهای موثر اکنه میتوانند به کاهش استرس کمک کنند. اما در برخی افراد، استرس میتواند اکنه را تشدید کند. اگر فکر میکنید استرس موجب بروز اکنه در شما میشود، با استفاده از تکنیکهای ساده ای مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن استرس خود را کاهش دهید.
هیچ اثبات علمی وجود ندارد که نشان دهد مصرف شکلات، شکر یا غذاهای چرب موجب اکنه میشوند اما اگر به نظر میرسد برخی غذاها آکنه تان را تشدید یا ایجاد میکند، از آنها اجتناب کنید. غذاهای چرب یا شیرین به طرق دیگر سلامتی شما را به خطر می اندازند: این مواد غذایی در دیابت و بیماریهای قلبی نقش دارند. به دنبال گزینه های بهتری باشید تا سلامت عمومی خود را حفظ کنید.
آکنه کیستی ممکن است دردناک بوده و درمان آن نا امید کننده باشد. در این وضعیت، فولیکولهای زیر سطح پوست کاملا مسدود میشوند. ممکن است پزشک این شکل شدید اکنه را با تجویز قرصهای آنتی بیوتیک برای مدت کوتاه، درمان کند. کورتیکو استروئیدها ممکن است التهاب را آرام کنند. کرمهای موضعی حاوی رتینوئید نیز ممکن است موثر باشد. هرگز جوشها یا کیستها را فشار ندهید و نترکانید. این کار آکنه را بدتر کرده و باعث باقی ماندن جای آن میشود.
دو نوع کلی آکنه وجود دارد:
- کومدونها – جوشهای سر سیاه و سر سفید
- ضایعات التهابی – جوشها، پاستولها، ندولها یا کیستها.
متخصص پوست میتواند برنامه درمانی برای حل مشکل آکنه شما توصیه کند.
ارتباط بین کم خونی، کمبود آهن و آکنه اثبات نشده است. مطالعات معدودی ارتباط کمی بین اینها را نشان داده اند. اگر چه دانشمندان معتقدند احتمالا آنمی علت واقعی اکنه نیست بلکه مصرف بیش از حد روی برای درمان آکنه ممکن است موجب آنمی شده باشد. شواهد علمی محدودی وجود دارند که نشان دهند روی برای درمان اکنه موثر است.
آکنه به خودی خود معمولا با افزایش سن از بین میرود. طبق یک مطالعه، آکنه پس از 44 سالگی کم شایعتر است، و در برخی زنان با یائسگی پایان می یابد. تا آن زمان درمانهای زیادی برای آکنه بزرگسالان وجود دارد که میتوانید انجام دهید. بیشتر افراد با ترکیبی از محصولات آکنه شان بهبود می یابد. درمان زمان میبرد (معمولا 4 تا 12 هفته) و باید آن را ادامه دهید تا تاثیر گذار باشد.
کرمهای حاوی پروکسید بنزوئیل، اسید سالیسیلیک یا اسید هیدروکسی آلفا اولین درمانهایی هستند که امتحان میشوند میتوانید آنها را به صورت بدون نسخه یا با تجویز تهیه کنید. کرمهای بر پایه ویتامین آ (رتینوئید) نیز برای باز کردن فولیکولهای مو موثر است. پزشک میتواند کرمهای قویتری برایتان تجویز کند یا از داروهای دیگری مانند آنتی بیوتیکها، رتینوئیدهای خوراکی، مهار کننده های اندروژن و داروهای ضد بارداری با دوز کم برای کمک به بهبود آکنه استفاده کند.
اول از همه از لمس صورت خود اجتناب کنید. لمس پوست صورت چربی آن را زیاد میکند، پوست را تحریک میکند و موجب رشد باکتریها میشود.
دوم،
موهای چرب خود را روی صورت نریزید. به دنبال محصولات مراقبت از مویی باشید
که بدون چربی هستند. محصولات چرب مو ممکن است موجب چرب شدن پوست صورت و
بسته شدن منافذ آن شوند.
سوم با پوست خود ملایم رفتار کنید. از نوک
انگشتان خود (نه لیف یا اسفنج) برای شستن صورت با شوینده ملایم استفاده
کنید. محصولات پوستی که استفاده میکنید باید ترکیبات ملایم داشته باشند.