از
طرف ديگر آنچه بسيار مشکلساز است، انگ بيماري روانپزشکي است که خيلي از
بيماران و افراد نسبت به بيماران رواني اين تصور را دارند که آنها خطر
داشته و با نگاهي منفي به آنها نگاه ميکنند.
انگ بيماري رواني سابقه اي تاريخي دارد. در گذشته علت بيماري رواني، مسائل متافيزيکي تصور ميشد و سرنوشت بيماران رواني در دست دعانويسها و جادوگران بود، برخلاف بيماريهاي جسمي که از قرنها قبل نگرش علمي و يافتن علل طبيعي براي آن آغاز شده بود، نگرش به بيماري رواني به عنوان يک بيماري و نه به عنوان انحراف شخصيت ،جنزدگي، ارتباط با ارواح و بد ذاتي تا قرن 18 به تاخير افتاده بود.
به نظر ميرسد علت اين امر در رفتارها و عقايد عجيب در بعضي از بيماران رواني باشد. اين رفتارها و عقايد با روال معمول جامعه در تضاد بوده، چراکه در مواردي ميتوانسته نظم عادي جامعه را مختل کند. چنين رفتارهايي نه به عنوان علائم يک بيماري قابل درمان ،بلکه به عنوان جنزدگي با وجود خصايص شخصيتي خبيثانه تعبير شده است.
عجيب بودن اين رفتارها باعث ايجاد حس اسرارآميز و ناشناخته بودن اين افراد و احساس فاصله از آنها بوده است. به همين دليل اين افراد از طرف جامعه طرد و براي تنبيه، به مراکز خاصي که به دارالمجانين معروف بوده است، سپرده ميشدند و در آنجا نيز آنها را در غل و زنجير ميکردند.
عليرغم اينکه در قرن اخير پيشرفت زيادي در شناخت و درمان
اين اختلالات به وجود آمده است، اما هنوز اين نگرش که بيماران رواني
افرادي غيرعادي محسوب شده و بيماريشان لاعلاج است، وجود دارد و تنها راه
برخورد با اين افراد طرد و منزوي کردن آنها از اجتماع بوده که هنوز از بين
نرفته است. و علت دوام آن تا کنون ،متاثر از عوامل تاريخي ،فرهنگي و
سياسي است که در هر جامعه متفاوت است.
با
ورود بيمار به محيط بيمارستان عمومي اين انگ کاهش پيدا کرده و روند درمان
با کيفيت و سرعت بيشتري صورت ميگيرد، چراکه انگ ناشي از بيماري موجب تاخير
در درمان و کاهش اعتما به نفس بيمار، کنارهگيري و محروميت از فرصتها
ميشود.
دريافت
خدمات طبي نيز از جمله فوايد بستري بيمار رواني در بيمارستان عمومي است،
چراکه بسياري از آنها علاوه بر اختلالات رواني، با مشکلات جسمي هم دست به
گريبان هستند. بنابراين در بيمارستان تک تخصصي رواني چنانچه بيمار با اين
نيازها روبرو شود و مثلا سکته قلبي يا مغزي براي او رخ دهد، به سختي
ميتوان به بيمار ياري رساند. در بعضي از بيماريها بيمار چند اختلال را
باهم دارد، بنابراين نياز است تا چند تخصص و رشته مختلف درکنار هم وجود
داشته باشند. اين موضوع به نفع بيمار خواهد بود.
درحال
حاضر در بيمارستانهاي رواني براي ارائه اينگونه خدمات مشکلات زيادي وجود
دارد. مثلا بيمارستان روانپزشکي ايران با بيمارستان رسول اکرم(ص) و
بيمارستان معين در ارتباط است. لذا زمانيکه بيماري نياز به درمانهاي طبي و
جراحي داشته باشد، با اين بيمارستانها اعزام ميشود که اين پروسه زمان
زيادي را ميگيرد.
سيد وحيد شريعت
رئيس بيمارستان روانپزشکي ايران