آثار گرمخانه‌ای ناشی از مصرف بالای انرژی، از بین بردن جنگل‌ها، استفاده
بیش از حد از منابع آب، آلوده کردن محیط زیست و بی‌توجهی به حقوق سایر
موجودات زنده از نتایج این مصرف گرایی است، از جمله خوردن، برای خوردن از
شعارهای ضمنی یا آشکار چنین مصرف زدگی است که به تبعیت از غرب در دیگر
جوامع تقلید میشود. حال آنکه فلسفه خوردن را هفت قرن پیش سعدی به زیبایی
بیان کرده است که:
خوردن برای زیستن و ذکر کردن است / تو معتقد که زیستن برای خوردن است
روزه در اسلام وجوه و معانی فراوان دارد که از جمله آنها آگاهی به این
حقیقت است که با کمتر خوردن هم می‌توان زنده ماند و سالمتر هم زندگی کرد.
به علاوه روزه داری به معنای آگاهی از تشنگی و گرسنگی همنوع و همدلی با
آنان و کوشش برای رفع محرومیت آنان است. مردان خدا علاوه بر این به دیگر
آفریده‌های خداوند هم که از خوان نعمت او بهره می‌برند توجه دارند و تشنگی و
گرسنگی موجودات زنده دیگر را هم بر نمی‌تابند، تهیه آب و دانه و غذا برای
پرندگان و جانوران حکایت از رأفت و شفقت اسلامی آنان می‌کند. آنان سهمی را
که نمی‌خورند به دیگران اختصاص می‌دهند:
سعدی می‌فرماید:
مسلم کسی را بود روزه داشت / که درمانده‌ای را دهد نان چاشت
و یا اوحدی به آنانکه روز نمی‌خورند اما شب به جای آن بیشتر می‌خورند چنان که دل درد می‌گیرند هشدار می‌دهد که:
روزه دار و به دیگران بخوران/ نه مخور روز و شب شکم بدران
کم خوردن، توجه به نیازهای انسان‌های دیگر رأفت و شفقت به جانوران و سیراب
کردن درختان همه از آثار روزه واقعی است که به کاهش مصرف و حفظ محیط زیست
منجر میشود و جهانی بهتر را برای همه نوید می‌دهد.
باران لطیف، هوای معتدل، جنگلهای سرسبز، مراتع سرزنده، رودهای خروشان،
هوای پاک، آسمان آبی، جانورانی که به دور از آزار انسان زندگی می‌کنند و به
طریق خود تسبیح خداوند را می‌گویند، زمزمه پرندگان، دوستی و محبت بین
انسانها همه نویدهایی است که پیروی از فلسفه ماه رمضان خواهد داشت. ایران
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
بیش از ۱۵ سال میشود که درد سینه دارم در پهلویش نفس تنگی هم 
