به گزارش شفا آنلاین، يک‌راست به سراغ آب رفتن وسوسه‌انگيز و جذاب است، اما کارشناسان بر اين
عقيده‌اند که شما بايستي همه آنچه را که قبل از پريدن به داخل استخر لازم
است موبه‌مو و دقيقا بدانيد. مايکل بيچ، رئيس شعبه بيماري‌هاي منتقل‌شونده
از راه آب در مراکز کنترل و پيشگيري از بيماري‌هاي آمريکا، مي‌گويد: «آخرين
باري که گروه بزرگي از برگه‌هاي اطلاعات بازرسي از استخرها را در برخي از
ايالت‌هاي آمريکا مورد بررسي قرارداديم، از هر 8 بازرسي معمول از استخرها
يک مورد آلودگي را مشاهده کرديم که بسياري از اوقات اين آلودگي به علت
کمبود ميزان کلر بود.» بيچ مي‌گويد: «دليل زيادي براي ميزان ناکافي کلر در
آب مي‌تواند وجود داشته باشد که برخي از آنها شامل درست کار نکردن تجهيزات
استخر و عدم نظارت و آموزش کافي کارکنان است.» صرف‌نظر از علت موضوع، زماني
که ميزان کلر آب خيلي پايين است، باکتري‌ها و ويروس‌ها مي‌توانند در آب
رشد و تکثير کنند؛ اما روي ديگر سکه؟ اگر مقدار زيادي کلر در آب استخر وجود
داشته باشد، شناگران علائمي نظير سرفه، تهوع، سوزش چشم و گلو و ساير علائم
ناخوشايند را تجربه مي‌کنند. اگر استخر به‌درستي نگهداري شده باشد، چطور؟
تام لاکوچي، دکتراي شيمي و مديرعامل بنياد ملي استخرهاي شنا که يک سازمان
غيرانتفاعي براي آموزش و صدور مدرک شناگران حرفه‌اي است، مي‌گويد، کشف اين
موضوع آسان است. اين کار تنها با خريد چند نوار مخصوص آزمايش که در بسياري
از فروشگاه‌هاي لوازم‌خانگي موجود است و مي‌تواند PH و ميزان کلر آزاد آب
را اندازه‌گيري کند، انجام‌پذير است. لاچوکي مي‌گويد: «پارامترهاي مهمي
هستند که شما بايد مطمئن شويد مواد ضدعفوني‌کننده در آب وجود دارند و
همچنين از کارکرد درست اين مواد اطمينان حاصل کنيد. اين نوارهاي آزمايش
معمولا ارزان و دقيق هستند و کاربري آساني دارند.» رالف موريس، پزشک و يکي
از مسئولان بهداشت عمومي که در گذشته مدير اجراي بهداشت و درمان منطقه
گلوستون تگزاس بوده مي‌گويد: «در صورت تمايل در مورد شرايط نگهداري استخر
از مديران آن سوال کنيد.» آيا وضعيت شيميايي مناسب آب از نظر PH و ميزان
کلر حفظ‌شده است؟ آيا آب از فيلترهاي مخصوص و دستگاه ترکيب‌کننده با کلر
عبور مي‌کند؟ نمره بازرسين بهداشت بعد از آخرين بازبيني استخر چند بوده
است؟ اينها سؤالات ساده‌اي هستند که مي‌توانند پاسخ‌هايي واجد اطلاعات مهم و
افشاگرانه‌اي در خود داشته باشند.
قبل از شنا دوش بگيريد. اگر
مدتي از زمان آخرين استحمام شما گذشته باشد، اگر چربي پوست، کرم‌هاي ضد
آفتاب، پمادهاي دفع‌کننده حشرات، آرايش روي پوست شما باقي‌مانده باشد، آنها
را با خود به آب استخر منتقل خواهيد کرد. بر طبق نظرسنجي که اخيرا توسط
انجمن سلامت و کيفيت آب انجام‌شده، بيش از 40 درصد شناگران دوش نگرفته و
مستقيما داخل آب مي‌روند. کريس ويانت، رئيس انجمن سلامت و کيفيت آب، گروه
مستقلي که به‌وسيله شاخه شيمي کلر انجمن شيمي آمريکا حمايت مي‌شود،
مي‌گويد: «براي حفظ پاکيزگي امکانات استخر بايستي قبل از ورود به استخر دوش
بگيريد.»
در آب ادرار نکنيد يا با حالت اسهال وارد آب نشويد. اين
يک موضوع «بايد» است و در آن شکي وجود ندارد که نبايد در آب استخر ادرار
کنيد، اما در بررسي انجام‌شده به‌وسيله انجمن کيفيت و سلامت آب، 55 درصد
پاسخ‌دهندگان به حداقل يک‌بار ادرار در آب اعتراف کرده‌اند. لاچوکي
مي‌گويد: «جدا از احساس انزجار،عواقب بهداشتي در نتيجه ادرار کردن در آب
وجود دارد. برهم‌کنش بين آمونياک موجود در ادرار و کلر آب استخر موجب تشکيل
ترکيبي به نام کلرامين شده که تأثير کمتري در کشتن باکتري‌ها نسبت به
کلردارد و مي‌تواند منجر به افزايش بيماري‌هاي ناشي از آب آلوده شود.»
همچنين شنا کردن در حالت اسهال نيز يک خطر بزرگ محسوب مي‌شود. دليل آن اين
است که کريپتوسپوريديوم، يک باکتري که باعث ايجاد اسهال شده و در مدفوع فرد
آلوده نيز يافت مي‌شود، به علت وجود ديواره سخت خارجي به کلر مقاوم است.
بر طبق نظر لاچوکي، اين حالت مي‌تواند موجب بقاي باکتري به مدت چند روز در
آب استخر شود. حتي اگر يک هفته يا کمتر از ابتلاي شما به اسهال گذشته باشد
رفتن شما به استخر مي‌تواند براي سايرين ايمن نباشد. مقدار بسيار کمي از
مدفوع آلوده مي‌تواند وارد آب شده و هرکسي کمي از آب استخر را بلعيده باشد
را بيمار کند. متخصصان توصيه مي‌کنند، افراد مبتلا به اسهال حداقل دو هفته
براي مراجعه مجدد به استخر صبر کنند. باوجود اخطارهاي مداوم از سوي ادارات
بهداشت عمومي و متصديان استخرها، اسهال به‌عنوان شايع‌ترين بيماري تفريحات
آبي بوده و مي‌توانند به‌وسيله انواع مختلفي از ميکروارگانيسم‌ها از
نوروويروس تا اشريشيا کولاي ايجاد شود. مروريس مي‌گويد: «همچنين کودکان
داراي پوشک نيز مي‌توانند مشکل‌آفرين باشند. حتي اگر پوشک ضدآب بوده يا يک
پوشش لاستيکي نيز داشته باشد، هنوز نيز شانس کافي براي آلوده کردن آب دارد.
او توصيه مي‌کند، اين‌گونه کودکان حتي اگر پوشک خود را به‌تازگي عوض
کرده‌اند، وارد آب نشوند.»
ادامه دارد...
آب استخر را نخوريد. به
نظر مي‌رسد اين موردي قطعي باشد؛ اما در اينجا يک يادآوري فصلي وجود دارد
که آب استخر را ننوشيده و قورت ندهيد. اين کار باعث کاهش احتمال ابتلا به
بيماري مي‌شود.
زمان‌هاي استراحت منظمي داشته باشيد.
گذراندن تمام روز را در آب مي‌تواند عوارضي نظير آفتاب‌سوختگي، گرمازدگي،
کم‌آبي بدن و کاهش قند خون را در پي داشته باشد. لاچوکي توصيه مي‌کند که
والدين فرزندان را در فواصل زماني منظم براي خوردن آب، غذا، زدن کرم ضد
آفتاب يا دوش گرفتن از آب خارج کنند. او مي‌گويد هر يک ساعت فرزند خود را
از آب خارج کنيد. اسنکي بخوريد. کمي کرم ضد آفتاب بماليد و به دستشويي
برويد. از نظر بيولوژيکي و فيزيولوژيکي، افراد بعد از 45 دقيقه غوطه‌وري در
آب با توجه به فيزيولوژي بدن و تحت فشار بودن در آب نياز به رفتن به
دستشويي دارند.
مراقب محل‌هاي باز و پوشيده نشده خروج و تخليه آب باشيد. سيستم‌هاي
خروجي آب را نگاه کنيد. اگر بخش‌هايي که موجب مکش آب و انتقال آن به سيستم
فيلتراسيون مي‌شوند، شکسته، آسيب‌ديده يا از بين رفته‌اند، بايستي اين
تسهيلات فورا تا زمان جايگزيني سيستم جديد بسته‌شده و مورداستفاده قرار
نگيرند. لاچوکي مي‌گويد بعد از اينکه مو يا يکي از اعضاي بدن شناگران در
سيستم‌هاي خروجي آب گيرکرده و آنها نتوانسته‌اند به سطح آب بيايند، در
نتيجه اين موضوع موجب غرق شدن آنها شده است. بر طبق اطلاعات کميسيون ايمني
محصولات مصرفي حداقل 9 نفر در طي سال‌هاي 1999 تا 2007 به‌اين‌علت فوت کرده
و 63 نفر نيز آسيب‌ديده‌اند.
از
سال 2007 همه استخرهاي عمومي ضروري است تا داراي يک سيستم تخليه و خروجي
اصلي همراه با درپوش‌هاي ضد به دام افتادن و سيستم‌هاي آزادسازي خودکار
باشند. لاچوکي مي‌گويد اما حوادث بازهم رخ مي‌دهند و درواقع احتمال کمي
وجود دارد که اين درپوش‌ها آسيب ببينند.
از شنا کردن با داشتن زخم در بدن اجتناب کنيد.
افسانه‌هايي زيادي وجود دارد که معتقدند که شنا کردن در آب کلردار و يا
آب‌نمک مي‌تواند به بهبود يا تميز کردن زخم‌ها کمک کند؛ اما درواقع يک زخم
باز محلي براي ورود ميکروب‌ها است. پس با يک بريدگي يا جراحت شنا نکنيد.
گوش‌گير، عينک و کفش‌هاي مخصوص شنا را همراه داشته باشيد.
از گوش‌ها، چشم‌ها و پاهايتان در استخر مراقبت کنيد. يک عينک مخصوص شنا با
خود داشته باشيد. به ياد داشته باشيد که عينک مانند چشم به علت وجود کلر
قرمز نمي‌شود. (کلرامين، ادرار، عرق و ساير فرآورده‌هاي بيولوژيکي متصل به
کلر مي‌توانند موجب تاري ديد شما شوند). تعدادي گوش‌گير در کيف شناي خود
داشته باشيد. مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري‌ها مي‌گويد عفونت گوش خارجي
که نتيجه محبوس شدن آب آلوده در گوش است و سبب رشد باکتري‌ها مي‌شود، از
رايج‌ترين شيوع‌هاي غير مستند در استخرها هستند. محلول‌هاي با پايه الکلي
مي‌توانند در خروج آب از گوش و خشک‌کردن آن و ممانعت از مراجعات بعدي به
مطب پزشک کمک‌کننده باشند.
همچنين
زماني که در حال رفتن در کنار استخر يا در اتاق رختکن هستيد، کفش‌هاي
مناسب استخر نظير صندل يا کفش‌هاي لاستيکي بپوشيد. با اين کار از وارد شدن
آسيب و جراحت به پايتان جلوگيري مي‌کنيد.
لباس‌هاي خيس خود را عوض کنيد.
اگر شما در استخر يا يک جکوزي با وضعيت بهداشتي ضعيف غوطه‌ور شده باشيد
ممکن است دچار جوش يا بثورات پوستي ناشي از آب داغ شويد، يک عفونت خارش‌دار
و متورم که اغلب به‌وسيله باکتري سودوموناس آئروجينوزا ايجاد مي‌شود، اين
عفونت ناخوشايند بوده اما ظرف چند روز بهبود مي‌يابند. بااين‌وجود شما
مي‌توانيد خطر ايجاد جوش‌هاي پوستي را با پوشيدن لباس‌هاي حمام جديد يا
تعويض سريع لباس‌هاي خيس کاهش دهيد. عوض نکردن لباس‌هاي خيس شانس در تماس
بودن آب آلوده با پوست را افزايش مي‌دهد که اين دليلي است بر اينکه راش‌هاي
پوستي اغلب در نواحي که لباس پوشيده شده‌اند بيشتر از ساير نواحي بدن
هستند.
در استخر از تلفن همراهتان استفاده نکنيد. موريس
مي‌گويد شنيده‌ها حکايت از افزايش گزارش‌هايي دارد که ارسال پيام کوتاه در
کنار استخر به يک خطر ايمني در مراکز تفريحي و سرگرمي در جامعه تبديل‌شده
است. اين وضعيتي غيرقابل درک است، اگر شما پدر و مادر، پرستار يا يکي از
اوليا بچه باشيد، چک کردن پيام‌هاي کوتاه زماني که فرزند شما در حال بازي
در اطراف استخر يا دست‌وپا زدن در آب است، وسوسه‌انگيز خواهد بود. حتي اگر
شما نباشيد، غريق نجات مراقب فرزندتان خواهد بود آيا اين درست است؟ شريام
سال نجات‌غريق 27 ساله از آرکانزاس مي‌گويد هرچقدر هم که نجات‌غريق
آموزش‌ديده و مراقب باشد تمرکز او نه لزوما بر روي فعاليت‌هاي اطراف استخر
بلکه بر روي شناگران است. ريچارد کارول معاون رئيس سازمان جفا ليس و
همکاران، يک سازمان بين‌المللي که نجات‌غريق‌ها و ساير کارمندان محيط‌هاي
آبي را آموزش مي‌دهد، مي‌گويد نجات‌غريق‌ها بر روي ناحيه مورد مراقبتشان
تمرکز مي‌کنند. آنها زماني که در محل اصلي خود مستقر باشند قادر به جلوگيري
و کنترل شناگران مضطرب هستند، اما اين مسئوليت انحصاري آنها به‌جاي گفتن
عباراتي نظير ندويد يا متوقف کردن افراد از ورود به آب از مکان‌هايي که
آنها نظارتي روي آن ندارند، است.
بر
طبق نظر CDC حدود 60 درصد مرگ‌هاي ناشي از غرق شدن در ميان کودکان در
استخرهاي شنا رخ مي‌دهد؛ و زماني که استخر شلوغ شده و تنها يک يا دو
نجات‌غريق در محل حضور دارند، از عهده مسئوليت‌هاي متعدد برآمدن کاري سخت و
دشوار خواهد بود. هر جفت چشم مراقب اهميت دارد.
موريس
مي‌گويد: «زماني که والدين در حال مراقبت از فرزندان در استخر شنا هستند،
بايستي تلفن همراه خود را کنار گذاشته و توجه خود را معطوف به آب کنند. حتي
چشم برداشتن از کودک خردسال در حال شنا به‌طور بالقوه خطرناک بوده و
مي‌تواند منجر به غرق شدن کودک يا حوادث ديگر شود.»
مطمئن شويد نجات‌غريق حاضر و در دسترس است.
نجات‌غريق شما براي کمک‌ها اوليه، احياي قلبي تنفسي و روش‌هاي نجات تأييد و
آموزش‌ديده است. بااين‌وجود اين مهارت‌ها اگر او قادر نباشد تا به‌اندازه
کافي مراقب شناگران باشد، اهميت کمي دارد. برخي مديران استخرها مسئوليت‌هاي
اضافي نظير تعمير و نگهداري استخر و کنترل رفتار مهمان‌ها را به
نجات‌غريق‌ها تحميل مي‌کنند. کاري که مطلقا بايد از آن اجتناب کرد. يک
نجات‌غريق هرگز نبايد ملزم به انجام کاري که او را از کمک فوري به کسي که
در آب است بازدارد، باشد.
با مسئولان مربوط در تماس باشيد. کارول
مي‌گويد: «اگر تصور مي‌کنيد يک سرسره آبي ايمن نيست يا نجات‌غريق‌ها نياز
به آموزش بيشتر دارند، با ناظرين يا مديران استخر صحبت کنيد.» اغلب بسته به
نوع امکانات موردنياز، شما ممکن است به بررسي و کندوکاو بيشتر و يا تماس
با ادارات و مراکز محلي که همگي ممکن است به نحوي بر بهداشت و سلامت
شناگران نظارت کنند، نياز داشته باشيد تا تغييرات لازم انجام گيرد.
از حواس خود استفاده کنيد. موريس
مي‌گويد اگر شما مي‌دانيد که به دنبال چه هستيد، بهتر است از يک برنامه
شناي ناسالم صرف‌نظر کنيد. او استفاده از 4 تا از حواس پنج‌گانه (به‌جز حس
چشايي که آن را به دلايل مشخصي مستثنا مي‌کند) را براي ارزيابي نحوه
نگهداري و ايمني استخر توصيه مي‌کند.
از
چشمانتان استفاده کنيد تا مطمئن شويد آب استخر زلال است، آب تيره خطر
ايمني براي نجات‌غريق‌ها محسوب مي‌شود که نياز دارند به‌طور مستقيم اعماق
آب استخر را ببينند. علاوه بر اين حالت مي‌تواند تصفيه ناکافي، عدم توازن
PH يا کافي نبودن ميزان کلر موجود در آب را مشخص کند. کاشي‌هاي کف و اطراف
استخر را لمس کنيد، اگر آنها لزج يا پوشيده از جلبک باشند، اين مي‌تواند
بدين معني باشد که استخر فاقد فيلتراسيون، سيستم گردش آب يا بهداشت مناسب
باشد.
به
ماشين‌آلاتي که در پس‌زمينه مشغول به کار هستند گوش فرا دهيد، آنها
مي‌توانند به شما بگويند که آيا پمپ‌ها يا سيستم فيلتراسيون استخر در حال
کار هستند يا نه. نهايتا فراموش نکنيد که از حس بويايي خود استفاده کنيد.
کلرامين بوي تند و قوي دارد. اگر شما در استخر قدم زده و گاز يا بخار در
هوا استشمام مي‌کنيد، نشان‌دهنده اين است که سيستم نگهداري استخر خوب عمل
نمي‌کند. ويانت مي‌گويد از يک استخر تحت کنترل نبايد بوي تند مواد شيميايي
استشمام شود.
سپید
