مزایا
کمبود خواب:
کافئین با گول زدن مغز شما، باعث کاهش احساس خواب آلودگی و افزایش هوشیاری
میشود. این ماده موقتاً مانع ترشح «آدِنوسین»، مادهای که مسکنی طبیعی
برای مغز است، میشود و مانع از خستگی میشود. وقتی که شب خواب کافی نداشته
باشید، هنگام بیدار شدن میزان آدِنوسین در مغز شما بیش از حالت نرمال است.
کافئین، آدِنوسین را خنثی میکند و باعث میشود احساس خواب آلودگی کمتری
داشته باشید.
ورزش:
متیو گانیو، استاد پزشکی ورزشی در دانشگاه آرکانزاس، میگوید: «کافئین
میتواند عملکرد جسمی را در ورزشهای استقامتی همچون دویدن افزایش دهد، اما
اثر آن در حرکات انفجاری کوتاه کمتر است». کافئین بدن را وادار میکند که
بیش از آنکه ذخایر محدود کربوهیدرات ماهیچهها را بسوزاند، ذخایر چربی
بیشتری را بسوزاند. وقتی که کربوهیدرات ماهیچهها تمام شود، شما احساس
خستگی میکنید. تاثیر این مزیت، در افرادی که مرتب کافئین مصرف میکنند،
کمتر است.
پارکینسون:
چندین مطالعۀ بزرگ نشان دادهاند که خطر ابتلا به پارکینسون و پیشرفت آن در
افرادی که در روز چند فنجان قهوه مینوشند، کمتر است. مبتلایان پارکینسون
به تدریج سلولهای عصبیای که دوپامین تولید میکنند را از دست میدهند.
کافئین از این سلولهای عصبی محافظت میکند.
مُسکِن:
وقتی که سردرد میگیرید، رگهای خونی مغز شما منبسط میشوند. کافئین انبساط
رگها را محدود میکند. بدین ترتیب کافئین یک مسکن با تاثیر متوسط هم هست.
مضرات
بارداری:
زنانی که باردار هستند یا برای بارداری تلاش میکند، نباید بیش از 200 میلی
گرم کافئین در روز مصرف کنند، چرا که استفادۀ بیش از این مقدار میتواند
تاثیرات مضری بر باروری و جنین داشته باشد.
به هم خوردن نظم خواب:
لورا جولیانو، استاد روانشناسی در دانشگاه آمریکایی واشنگتن میگوید: «مردم
متوجه نیستند که کافئین چقدر بر خوابشان تاثیر میگذارد. افرادی که بدنشان
دیر کافئین را میسوزاند، حتی با وجود اینکه ساعتها از آخرین فنجان
قهوۀشان گذشته باشد، در خواب دچار مشکل میشوند».