اين آمار
نشان‌دهنده آن است که اجراي اين برنامه‌ها به نتيجه نرسيده است. بر همين
اساس بايد راه‌ها و برخوردهاي جدي‌تري در اين زمينه انجام گيرد. براي
نمونه، بايد مصرف دخانيات در اماکن عمومي ممنوع شود اما بايد براي اماکن
عمومي مشمول اين قانون مصداق‌هاي لازم تعريف شود تا بتوان از عرضه آن در
اين مراکز جلوگيري کرد. قانون‌گذار براي پيگيري حسن اجراي قانون جامع کنترل
دخانيات ستاد کشوري اجراي اين قانون را پيش‌بيني کرده است.با وجود اينکه وزراي بهداشت، آموزش و پرورش، صنعت و معدن و فرهنگ و ارشاد اسلامي عضو اين ستاد هستند و علاوه بر آن فرمانده نيروي انتظامي و رييس صداوسيما نيز در آن نقش مهمي دارند عملکرد اين ستاد متناسب با انتظارها نبوده است. البته ما شاهد آن هستيم که قانون مبارزه با دخانيات اجرايي نشده است و سازمان‌ها و دستگاه‌هايي که بايد در اين حوزه ورود مي‌کردند وارد کار نشدند.
در اين زمينه توجيهاتي وجود دارد از جمله اينکه برخي ابهام قانوني در مورد مشخص نبودن اماکن عمومي را علت اجرا نکردن قانون عنوان کردند که البته اين موارد با گفت‌وگو و رايزني با مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت برطرف مي‌شود.
وزارت صنعت، معدن و تجارت بايد اماکني را که مجوز فعاليت دارند و در آن قليان عرضه مي‌شود، مکلف کند که از فروش قليان به مشتريان خودداري کنند اين وزارتخانه بايد قهوه‌خانه‌هايي را که قليان عرضه مي‌کنند شناسايي و به آن‌ها فرصت بدهد تا از عرضه اين خدمات خودداري کنند و درصورتي‌که قانون را رعايت نکردند، قاطعانه با آن‌ها برخورد کنند.
موضوع توليد و عرضه را
مي‌توان از موضوع مصرف جدا کرد به عبارتي افزايش توليد دخانيات درکشورنبايد
به منزله افزايش مصرف آن باشد چرا که در برخي کشورها شاهد آن هستيم که
روند توليد دخانيات افزايش‌يافته است اما تعداد مصرف‌کنندگان آن کاهش
فراواني داشته است. بر اساس آمار سيگاري‌ها در کشور روزانه بيش از 10
ميليارد تومان سيگار مي‌خرند. در اين نوع سياست‌گذاري کشور ترکيه در
سال‌هاي اخير نمونه موفقي به شمار مي‌رود. اينکه درترکيه توليد دخانيات 13
درصد افزايش داشته است اما به موازات افزايش توليد دخانيات در اين کشور،
آمار افراد سيگاري و استفاده‌کنندگان ازآن 17 درصد کاهش‌يافته است.
البته در کشور ما متأسفانه آماردقيقي از افراد سيگاري و ميزان استفاده از قليان نداريم، اما سن مصرف قليان کشور از 14 سال به 10 سال رسيده‌است که مطابق قانون جامع کنترل دخانيات، بايد با محدود کردن عرضه قليان و مواد دخاني در اماکن عمومي و کاهش دسترسي، مصرف اين ماده خطرناک کمتر مي‌شد که به چنين هدفي دست پيدا نکرديم.
از اين موضوع مي‌توان چنين برداشت کرد که استفاده از دخانيات در ميان دانشجويان و دانش آموزان رو به افزايش است و گزارش‌هاي زيادي در مورد افزايش تعداد دانش آموزان سيگاري در مدارس دريافت کرده‌ايم که بايد براي مقابله با آن برنامه‌ريزي جدي شود.
محمدحسين قرباني
