هفت راهکار برای مبارزه با افسردگی و اضطراب

 شايد خودآزمايي‌هاي اينترنتي براي دريافتن اينکه افسرده هستيد يا نه را انجام داده‌ايد. ممکن است همه باکس مربوط به همه علائم در اين خودآزمايي‌ها را چک زده باشيد و فکر کنيد که همه اين علائم را داريد، اما قدم بعدي براي اينکه وضع رواني بهتر شود، چيست؟ ممکن است زمان ياري خواستن فرارسيده باشد.

افرادي که در زير به آنها اشاره مي‌کنيم کساني هستند که ممکن است بسته به تجربه خاص خودتان صحبت کردن با آنان را مدنظر قرار دهيد.

فرد مناسب را پيدا کنيد و اينطور شروع کنيد: «اين اواخر من احساس...مي‌کنم.» و بعد بگذاريد آنها دربرداشتن گام‌هاي بعدي به شما کمک کنند.

v معلم محبوبتان: استادان دانشکده‌تان درواقع حقوق مي‌گيرند تا مراقب پيشرفت‌هاي دانشجويان باشند. يک استاد محبوب ممکن است، متوجه شود که شما سر خلق نيستيد، يا افت درسي پيداکرده‌ايد، احتمالا شما را آن‌قدر مي‌شناسد که بفهمد مشکل در کجاست. اگر خود آنان به سراغ شما نيامده باشند، قراري خصوصي با آنان بگذاريد- بقيه دوستان يا همکلاسان فکر خواهند کرد که شما درباره کارهاي درسي با استادتان قرار گذاشته‌ايد، کسي از آنچه در ذهن شما مي‌گذرد، خبردار نخواهد شد.

v مربي ورزشي‌تان: شخصي که تيم ورزشي‌تان دانشکده را سرپرستي مي‌کند يا مربي باشگاه ورزشي است که به آن مي‌رويد، رابطه حتي نزديک‌تري با خود واقعي‌تان نه آن کسي که تکليف‌هاي درسي را انجام مي‌دهد، دارد. ازآنجايي‌که او شما را در خارج موقعيت کلاس مي‌شناسد، ممکن است راحت‌تر مشکلاتتان را با او در ميان بگذاريد.

v مشاور درسي يا پرستار دانشکده: کار اين اشخاص اين است که مراقب بهزيستي شما باشند. البته بااينکه عطوفت داشتن نسبت به شما بخشي از وظايف آنهاست، اين امر به خودکار باعث نمي‌شود که شما با آنان احساس راحتي کنيد. اما کار آنها ايجاب مي‌کند که در صورتي هنگامي‌که شما درخواست صحبت خصوصي با آنان مي‌کنيد، در پذيرفتن درخواست شما درنگ نکنند. هردوي اين افراد ممکن است، بتوانند راحت‌تر شما را با يک پزشک يا روانشناس مربوط کنند که مي‌تواند به‌طور مستقيم به شما کمک کند. آنان همچنين مي‌توانند به والدينتان در اين مورد خبر دهند.

v پدر يا مادر: ممکن است صحبت کردن درباره وضعيتتان با والدينتان از همه سخت‌تر باشد. گاهي ممکن است‌ احساسات والدينتان با شنيدن اين اخبار جريحه‌دار شود و از اينکه شما دوره سختي ازلحاظ عاطفي را مي‌گذرانند، خشمگين شوند- ممکن است آنان احساس شکست‌خوردگي کنند يا فکر کنند وظيفه‌شان را به‌درستي انجام نداده‌اند. اما اگر شما رابطه‌اي صميمي و گشوده با هر يک از والدينتان داريد، درنگ نکنيد و هنگامي‌که از احوالتان مي‌پرسند، صادقانه به آنان پاسخ دهيد. يا اينکه خودتان پيش‌قدم شويد و درباره وضعيت عاطفي‌تان با آنان سخن بگوييد.