شفا آنلاين:سلامت>بیماری ها-بیماری‌های کلیه، معمولاً بیماری‌های خاموش و خزنده‌ای هستند که در مرحله نهایی با نارسایی و کم کار شدن کلیه‌ها خود را نشان می‌دهند. عفونت‌های مربوط به کلیه و مجاری ادراری از جمله رایج‌ترین نوع بیماری‌های کلیه به شمار می‌روند که گاهی جدی گرفته نمی‌شوند. این درحالی است که عفونت‌های ادراری در بسیاری موارد بسیار جدی و خطرناک هستند و می‌توانند منشأ آسیبی جدی به کلیه‌ها باشند.
به گزارش شفا آنلاين،،دکتر حمید رضا صفایی فوق تخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادرار، می‌گوید: عفونت ادراری یکی از شایعترین عفونت‌های باکتریایی و میکروبی در کودکان است که با علائم متعددی نمایان می‌شود. این فوق تخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادرار می‌گوید: این بیماری علائم مختلفی دارد که با توجه به سن کودک متفاوت است.
نشانه‌های عفونت ادرار در نوزادان ممکن است به صورت تب، بی‌قراری، امتناع از شیر خوردن، استفراغ یا وزن نگرفتن مناسب، نمایان شود. این در حالی است که در کودکان زیر دوسال، علائم دیگری مانند دل درد هم به این نشانه‌ها افزوده می‌شود.
از سن دو سالگی به بعد که کودک توانایی تکلم و بیان حالاتش را پیدا می‌کند، علاوه بر موارد ذکر شده بیمار از سوزش ادرار و درد پهلو هم شکایت می‌کند.
او با اشاره به اهمیت مشکلات زمینه‌ای کلیه در عفونت‌های ادراری می‌گوید: آمار نشان می‌دهد، 25 درصد از کودکان زیر 6 سال که این بیماری را برای نخستین با تجربه می‌کنند، دارای مشکلات زمینه‌ای کلیه هستند. متأسفانه در این سنین هرگاه کودک دچار عفونت ادرار می‌شود تعدادی از سلولهای سالم کلیه‌اش را از دست می‌دهد و این ضایعه ترمیم ناپذیر است.
دکتر حمیدرضا صفایی درخصوص فاکتورهایی که زمینه بروز عفونت‌های کلیه‌ای را فراهم می‌کند، می‌گوید: سنگ کلیه، تنگی مجاری ادرار و ختنه نشدن در پسرها می‌تواند باعث بروز این بیماری شود.
کودکانی که یبوست دارند یا آن دسته از بچه‌هایی که دیر به دیر ادرار خود را دفع می‌کنند، گروه دیگری هستند که در معرض ابتلا به بیماری عفونت ادرار قرار می‌گیرند.
ناهنجاری‌های سیستم ادراری نیز یکی از عوامل بسیار مهمی است که این بیماری را در پی دارد. رفلکس ادراری یا بازگشت ادرار از مثانه به کلیه یکی از نخستین و مهمترین ناهنجاری‌های سیستم ادراری به شمار می‌رود.
به گفته این متخصص، گاهی هم وسواس بیش از حد مادران می‌تواند زمینه ابتلا به بیماری عفونت کلیه را مهیا کند. در واقع هنگامی که مادران بیش از حد طبیعی با مواد شوینده (صابون و شامپو) فرزندشان را شست‌و‌شو می‌دهند در وضعیت باکتری‌ها و میکروب‌های طبیعی اختلال ایجاد می‌کنند و باعث بروز و رشد میکروب‌های بیماری‌زا می‌شوند. شست‌و‌شو در لگن یا وان نیز امکان ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد. بنابراین بهتر است کودک در لگن و وان شسته نشود.
دکتر صفایی با اشاره به عوارض این بیماری در دوران بزرگسالی می‌گوید: نارسایی کلیه، دفع پروتئین و فشار خون بالا از جمله عوارضی است که ممکن است سال‌ها بعد برای فرد اتفاق بیافتد.
بنابراین توصیه می‌شود، والدین با مشاهده علائم بیماری به پزشک متخصص مراجعه کنند. در این مرحله با انجام آزمایش و بررسی‌های لازم دلیل بیماری مشخص می‌شود اگر کودکی بدون مشکلات زمینه‌ای دچار عفونت شده باشد باید تا 6 ماه تحت نظر پزشک باشد و هر ماه هم آزمایش کشت ادرار انجام دهد. اما در موارد حاد عفونت‌های ادراری توصیه می‌شود کودکان در بیمارستان بستری شده و درمان آنتی‌بیوتیک وریدی دریافت کنند. زیرا تحقیقات نشان داده درمان زود هنگام با تزریق آنتی بیوتیک وریدی یا تزریقی میزان آسیب به کلیه را کاهش می‌دهد.
وی در خاتمه با تأکید بر اهمیت نمونه‌گیری درست برای آزمایش تصریح می‌کند: در بحث نمونه‌گیری نکته مهم این است که نمونه‌گیری از کودکان برای آزمایش کمی متفاوت است و والدین باید راهنمایی لازم را از پزشک معالج دریافت کنند.
ایران
نظرشما
آخرین اخبار