قانون مبارزه با دخانيات،18 ساله خاک مي‌خورد/کاهش سن مصرف سیگار به 12 سال

به گزارش شفاآنلاین سال‌ها است که دلسوزان اين حوزه، نسبت به عدم اجرا اين قانون هشدارداده‌اند، اما گويي قرار نيست که اندکي مسئولان هوشيار شوند. زماني‌که حسن حبيبي معاون اول دولت اصلاحات آيين‌نامه ‌ممنوعيت استعمال و عرضه سيگار و ساير مواد دخاني در اماکن عمومي را ابلاغ مي‌کرد، گمان نمي‌برد که اين قانوني است که نوشته شده تا خوانده نشود.

دراين آيين‌نامه آمده است که به منظور حفظ حقوق افراد جامعه، استعمال هر نوع سيگار و ساير مواد‌دخاني دراماکن عمومي مسقف به هرنحو ممنوع است. مسئولان اماکن عمومي موظف هستند، تابلوي ممنوعيت مصرف دخانيات را به تعداد مناسب در محل‌هايي که قابل رؤيت باشد نصب کنند و ممنوعيت ‌استعمال دخانيات دراماکن عمومي را يادآور شوند.

وزارتخانه‌هاي بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، فرهنگ و ارشاد اسلامي وسازمان صدا و سيما وساير دستگاه‌هاي فرهنگي و شهرداري‌ها موظف هستند به‌منظورجلوگيري ازاعتياد جوانان و تبيين زيان‌هاي جاني، بهداشت، اجتماعي و مالي ناشي از مصرف‌ دخانيات ازهرگونه اقدامي که موجب تبليغ، تشويق يا‌تحريک افراد به استعمال يا مصرف بيشتر دخانيات شود، جلوگيري کرده و نسبت به تهيه برنامه‌هاي منظم و منسجم فرهنگي و تبليغي مناسب در زمينه مضرات و تقبيح مصرف مواد دخاني براي همگان به ويژه جوانان اقدام کنند و همچنين براي حسن اجراي اين قانون اقدامات لازم را انجام دهند.مهم‌تر اينکه طبق اين قانون،هيات وزيران موظف شده است تا هر شش ماه يک بار، گزارش چگونگي اجراي اين قانون را ازسازمان‌هاي مربوط دريافت کند.

از سوي ديگر ممنوعيت تبليغ، ضرورت هشدارهاي لازم برروي پاکت سيگار و ممنوعيت تبليغات دخاني در فيلم‌ها و استفاده توسط هنرپيشه‌ها مورد تاکيد قرار گرفته است. عدم اجراي اين قانون موجب شده که سن مصرف سيگارهر روز کاهش پيدا کند و به قولي کشور در آستانه بحران جديدي قرار بگيرد. کاهش سن مصرف سيگار به 12 سال، بستر نگراني بسياري از مسئولان را فراهم کرده است.

البته زهرا حسامي پژوهشگر مرکز تحقيقات پيشگيري و کنترل دخانيات دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي، بحران سيگاري شدن را مختص ايران ندانست و ، گفت: «اين بحران خاص ايران نيست. به هرحال مردم در حال حاضر با شيوه‌هاي جديد اعتياد آشنا شدند. همين موجب شده که نوجوانان خيلي راحت و بدون محدوديت قليان مصرف مي‌کنند، بدون اينکه مورد مواخذه قرار بگيرند.»

وي در ادامه افزود:«جالب اينجا است که همين افراد بعد از مدتي سيگاري شده و به راحتي سيگار مصرف مي‌کنند، چون سيگار به راحتي در دسترس است. بسياري از بچه‌ها با دخانيات آشنا شده و اين کار را ادامه داده و تا آخر مصرف کننده باقي مي‌مانند.»

حسامي تاکيد کرد:« تنها راهکاري که مي‌توان مانع از رشد و گسترش اين موضوع در بين جوانان شد، اين است که قانون جامع کنترل و منع مصرف دخانيات اجرايي شود. از سوي ديگر ايران به معاهدات بين‌المللي براي مبارزه با دخانيات پيوسته است و اين موضوع بسياري از مشکلات را حل مي‌کند.»

وي در ادامه افزود:« کشور ما در اين حوزه قوانين نوشته شده خوبي دارد با اين حال اين قوانين همچنان اجرا نشده باقي مانده است. طبق قانون فروش سيگار به افراد زير 18 سال ممنوع بوده و دکه‌هاي روزنامه فروشي نمي‌ توانند به اين افراد سيگار بفروشند. فقط مکان‌هايي ملزم به فروش سيگار هستند که مجوز لازم را ازوزارتخانه گرفته باشند. متاسفانه قانون منع مصرف دخانيات درامکان عمومي اجرايي نمي‌َشود، به هرحال قليان هم در اين حيطه قرارمي‌گيرد و بايد مبارزه با قليان را در دستور کار قرار داد.»

حسامي تاکيد کرد:«مسئله ديگر اين است که مکان عرضه کننده سيگار بايد فاصله زيادي با مدارس داشته باشند. از سوي ديگر مي‌توان بنابر همين قانون قيمت سيگار را افزايش داد، در حالي‌که درحال حاضر قيمت سيگار بسيار پايين است و همين موجب شده که نوجوانان به راحتي سيگار را تهيه و استعمال کنند.»

اين پژوهشگر مرکز تحقيقات پيشگيري و کنترل دخانيات دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي خواستار قانونمند شدن مصرف سيگار شد و گفت:«اگر دسترسي نوجوانان به سيگار کم شود، در نهايت مي‌توان گفت که استعمال دخانيات قانونمند مي‌شود. در اين صورت، ميزان مصرف دخانيات کاهش مي‌يابد. اجراي اين قانون جامع نيازمند همکاري بين بخشي است.

در اين صورت مي‌توان موفقيت اجراي اين قانون را تضمين کرد. به عبارت ديگرشما تنها نبايد انتظارداشته باشيد که وزارت بهداشت دراين حوزه پيشقدم شود. نقش وزارت آموزش و پرورش در اين ميان بسيار تاثيرگذاراست که نمي‌توان آن را ناديده گرفت. فارغ از اين وزارت صنايع و رسانه‌ها مي‌‌توانند تاثيرگذاري بيشتري داشته باشند. به هرحال همه بخش‌ها بايد دست به دست هم بدهند تا اين مشکل حل شود. اين دوستان بايد اين نکته را مدنظر قرار بدهند که کشور در آستانه يک اپيدمي قرار گرفته که براي حل آن بايد تدابيري درنظرگرفت.»

وي در ادامه افزود: «به اين منظورطرح پاد اجرايي شد. اين طرح جامع گروه‌هاي خاصي تربيت شدند تا در اين حوزه آموزش‌هاي لازم را بدهند. از سوي ديگر اين مبنا مورد توجه قرار گرفت که کودکان ضمن آموزش ضد دخانيات بايد درمحيط‌هاي عاري از دخانيات رشد کنند. اگر شما به دانش‌آموز بگوييد که دخانيات بد است، اما همان زمان دست معلم، پدر يا مادر سيگارببيند ديگراين آموزش فايده ندارد. در چنين شرايطي بچه‌ها با فرهنگ ضد دخانيات رشد پيدا مي‌کنند و شما نتايج اين سرمايه‌گذاري براي آموزش را در سال‌هاي بعد مشاهده مي‌کنيد.»

حسامي تاکيد کرد:« در حال حاضر هم آموزش‌هاي در مدارس به افراد داده مي‌َشود که البته کافي نيست و بايد دامنه اين آموزش‌ها گسترش پيدا کند تا فرد در برابر دخانيات و مصرف آن مصونيت پيدا کند.

وي قانون کنترل دخانيات راقانوني هدفمند به منظور پيشگيري استعمال دخانيات دانست و گفت:«اين قانون تنها حالت دکوري ندارد، اگر اين قانون اجرا شود، شما متوجه مي‌شويد که چقدر درپيشگيري موثر بوده و موجب شده که بسياري از افراد ديگر سيگار نکشند. به هرحال اين موضوع از اهميت زيادي برخوردار است که فرد احساس کند که همه جا براي کشيدن سيگار راحت نيست. بسياري از افرادي که براي ترک سيگار به کلينيک‌ها مراجعه مي‌کنند، بارها به اين مسئله اشاره کردند که در بسياري از مکان‌ها براي کشيدن سيگار راحت نبوده ‌اند و اگر اين محدوديت‌ها گسترش مي‌يافت آنها مي‌توانستند سيگار را ترک کنند.»

حسامي تاکيد کرد:«گسترش چنين مکان‌هايي موجب مي‌شود که نوجوان متوجه شود که اين کار از نظر اجتماعي تقبيح شده و براي شخصيت وي مناسب نيست که در اين مکان‌ها سيگار بکشد. به همين دليل بسياري از افراد سيگاري وسوسه مي‌َشوند که سيگار خود را ترک کنند.»

seped