به گزارش شفا آنلاین : موم در گوش همه ساخته میشود ولی مقدار و نوع آن مانند صفاتی مثل رنگ مو
و قد، ژنتیکی است. موم گوش خشک میشود و با گرد و غبار و چیزهایی که در
خود به دام انداخته است، از گوش بیرون میآید. بیشتر اوقات موم گوش متعاقب
جویدن یا حرکات دیگر فک در کانال گوش حرکت میکند و از گوش خارج میشود.
البته این موم در کانال گوشهایی که کوچک هستند یا شکل عجیبی دارند، بسختی
حرکت میکند و همین سختی حرکت باعث فشرده شدن موم میشود. افرادی که از
گوشبند یا سمعک استفاده میکنند نیز دچار مشکل فشردگی موم گوش میشوند.
بسیاری از افراد به تمیز کردن گوشها نیازی ندارند چون خودش تمیز میشود
اما برخی از وسایل دیگر بهره میبرند که باید بدانند استفاده از چیزهایی
مانند گوشپاککن یا گیره سر، باعث تجمع موم و بسته شدن گوش میشود. در
واقع، این کار فقط موم گوش را بیشتر به داخل گوش میفرستد و ممکن است حتی
به گوش آسیب برساند.
اگر این علائم را دارید، احتمالا موم گوش شما فشرده شده است و باید به پزشک
مراجعه کنید: احساس پر بودن گوشها، درد گوش، مشکل در شنوایی که هر روز
بدتر میشود، زنگ زدن گوش (وزوز کردن گوش)، خارش گوش، ترشح از گوش، بو
دادن گوش و سرگیجه.
البته عوامل دیگری هم ممکن است این علائم را ایجاد کنند پس قبل از شروع
درمانهای خانگی، باید مطمئن باشید که این علائم در اثر فشرده شدن موم گوش
ایجاد شدهاند. بدین منظور، اول باید گوش خود را به پزشک یا شنواییسنج
نشان دهید تا او با وسیلهای به نام اتوسکوپ درون آن را ببیند و بگوید که
آیا فشردگی موم باعث گرفتگی گوش شده است یا نه. پزشک ممکن است این موم را
در مطب و به وسیله مکش، شستشو یا دستگاهی به نام کورت، تمیز کند یا
اینکه از شما بخواهد در خانه قبل از بیرون کشیدن موم، از محصولات
نرمکننده گوش استفاده کنید.