محققان در این پژوهش شرکت کنندگان را به دو گروه تقسیم کرده و زخم های یکسانی را روی بازوهای آنها ایجاد کردند. زخم گروهی را به مدت دو هفته و با شوک های الکترونیکی ضعیف تحریک کردند اما زخم گروه دیگر به همان شکل باقی ماند تا به صورت عادی و معمولی بهبود یابد.
شوک های الکتریکی وارد شده Angiogenesis نام داشته که تشکیل رگ های خونی جدید و همینطور افزایش جریان خون رسانی به نقطه آسیب دیده را به دنبال داشتند. زخم هایی که با کمک شوک های الکترونیکی بهبود یافته بودند از نظر اندازه، جای زخم و ... نسبت به گروه دیگر با التیام سریعتری همراه بودند.
اردشیر
بیات، محقق ارشد این پروژه تحقیقاتی می گوید : « زخم ها معمولا با پانسمان
ها و گازها پوشیده می شوند اما امیدواریم تا با استفاده از این روش
بتوانیم مدت زمان بهبود زخم ها را کاهش دهیم تا زخم ها در کوتاه ترین مدت
زمان التیام پیدا کنند.»
محققان معتقدند، آینده التیام و بهبود زخم
ها بسیار درخشان خواهد بود زیرا فناوری به کمک این بخش شتافته و در سال های
اخیر ساخت پانسمان ها، بهبود پوست با استفاده از نانوذرات و ... به کمک
بیماران شتافته است.
