به گزارش شفا آنلاين،محقق دانشگاه ایالتی اوهایو با استفاده از چندین پایگاه داده بزرگ چندملیتی تغییرات در نحوه رتبه بندی افراد در مورد سلامت شان بین سال های ۱۹۸۱ و ۲۰۰۷ را بررسی کرده و سپس آن را با پیشرفت پزشکی در ۲۸ کشور عضو سازمان عملیات و توسعه اقتصادی مقایسه کردند.
در طول مدت این بازه زمانی، صنعت پزشکی به شکل چشمگیری در بسیاری از این کشورها توسعه یافته بود و از اینرو انتظار می رفت مردم این کشورها احساس سلامت بهتری داشته باشند.
اما محقق این مطالعه «هوی ژنگ» به این نتیجه دست نیافته بود. وی در این باره می گوید: «دسترسی به دارو و خدمات پزشکی حقیقتاً به معنای بهبود سلامت ذهنی ما نیست. به عنوان مثال در ایالات متحده، درصد مردمی که سلامت شان را خیلی خوب گزارش کرده بودند از سال ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۶ از ۳۹ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافت.»
«سازمان عملیات و توسعه اقتصادی»، سازمانی متشکل از کشورایالات متحده و چندین کشور اروپایی است که اصول دموکراسی نمونه و اقتصاد بازار ازاد را پذیرفته اند.
«ژنگ» سه نوع پیشرفت اقصادی را ارزیابی کرد. یک مورد سرمایه گذاری پزشکی که شامل هزینه های سرانه درمان و کل اشتغال در بخش سلامت بود؛ دوم تخصص پزشکی که شامل تعداد پزشکان مجرب و متخصصان بود؛ و سوم صنعت پیشرفته داروسازی که شامل فروش سرانه دارو بود.
وی در این مطالعه، علاوه بر پیشرفت پزشکی عوامل گوناگون دیگر مرتبط با سلامت نظیر توسعه اقتصادی و امید به زندگی در یک کشور، متاهل یا مجرد بودن فرد، سطح تحصیلات و درآمدشان را مدنظر قرار داد.
حتی بعد از در نظر گرفتن تمامی این عوامل، هر سه نوع پیشرفت پزشکی با سلامت ضعیف تر ذهنی در طول زمان مرتبط بودند.
مهر
