به گزارش شفا آنلاين، این عبارت شاید تا چند دهه پیش دائم در ذهن مردم تکرار می‌شد اما درعصر گوشی‌های هوشمند و رسانه‌های اجتماعی جمله معروف پاسکال که 1600 سال پیش بیان شده به فراموشی سپرده شده است.
در آن دوره اگر حرف از سرگرم شدن با امکاناتی که آیفون و برنامه‌های پیشرفته‌اندرویدی در اختیار افراد می‌گذارد، به میان می‌آمد قطعاً افراد را جادوگر می‌خواندند اما مورخان می‌گویند: مردمان دوره‌های قرن 17 از تنها بودن با افکارشان بشدت متنفر بودند و با انواع بازی خود را سرگرم می‌کردند. به گزارش «ایران»، مطالعه اخیری که در مجله ساینس منتشر شده نشان می‌دهد، بشر در گذشته بیش از 6 الی 15 دقیقه از وقتش را صرف تنهایی نمی‌کرد. البته طبیعی است که ابتدا فکر کنید هیچ چیز اشتباهی از سوی این افراد انجام نمی‌شده است اما اشتباه نکنید گذراندن لحظاتی از روز در یک اتاق ساکت و بی‌سر و صدا فرصت فکر کردن و تمرکز را فراهم می‌آورد.
انسان مدرن تقریباً هیچگونه فرصت و زمانی را صرف «تفکر درونی» نمی‌کند. البته این مسأله به‌خاطر مشغله بیش از حد او نیست. بررسی‌های انجام شده در ایالات متحده نشان می‌دهد، 95درصد از بزرگسالان در پژوهشی گفته‌اند در 24 ساعت گذشته زمان کافی برای اوقات فراغت داشته‌اند اما زمانی را که صرف فکر کردن و تمرکز می‌کنند، صفر است. در مطالعه جدید که با سرپرستی «تیموتی ویلسون» از دانشگاه ویرجینیا صورت گرفته از دانش‌آموزان خواسته شد در اتاقی بدون تزئین و حتی بدون اثاثیه سرگرم شوند و روی افکارشان تمرکز کنند. بسیاری از دانش آموزان پاسخ داده بودند بسختی می‌توانستند تمرکز کنند و حتی نیمی از آنان این شیوه را تمرینی ناخوشایند عنوان کرده بودند. نتیجه آزمایش‌های دیگر در افراد مسن و افرادی که به ندرت از گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کردند، مشابه بود. با این حال اگر در چنین فضایی فرصت انجام برخی کارها مانند خواندن کتاب به گروه آزمایش داده می‌شد آنها از فضای تنهایی بیشتر لذت می‌بردند. هنگامی که از شرکت کنندگان خواسته شد بین نشستن و انجام ندادن کار یا نشستن و تمرکز کردن یک گزینه را انتخاب کنند دو سوم مردان و یک چهارم زنان گزینه دومی را انتخاب کردند.
«استیو تیلور» روانشناس دانشگاه متروپولین لیدز می‌گوید: اگرچه تمرکز نداشتن روی رفتار و سخنان به عنوان اختلال شناخته نمی‌شود اما به اعتقاد من بشر قربانی بی‌استدلالی و نداشتن قدرت تمرکز است. حقیقت این است هر فردی باید نیمی از زمانش را به تمرکز و استدلال درونی اختصاص دهد و با کمال میل وقفه کوتاه مدت تمرکز را آغوش بگیرد.
تیلور می‌گوید: جای تعجب نخواهد بود آنچه در ذهنمان ساکن است اگر به درستی در موردشان تفکر و اندیشه نشود، فرد را در مسیر ناخوشایندی قرار می‌دهد. نخستین قدم برای تنها شدن با افکار این است که بدانید برخی از احساسات ناخوشایند واقعی نیستند و باید باور به آنها را از ذهنتان دور سازید. به گفته این روانشناس، مراقبه و انجام ورزش‌های ذهنی روش مناسبی برای خلوت کردن با افکار است.
