به گزارش شفاآنلاین،تعریف کشیدگی عضلانی کشاله ران: صدمه به عضلات یا زرد پی های کشاله ران
عضلات، زردپی ها و استخوانها شامل واحدهایی می باشند که این واحدها استخوان های لگن را محکم کرده و اجازه حرکت به آنها را می دهند. یک کشیدگی عضلانی در ضعیف ترین قسمت واحدها اتفاق می افتد.
کشیدگی عضلانی بر سه نوع می باشد:
خفیف (درجه 1):عضله اندکی کشیده می شود بدون اینکه رشته های عضله یا زرد پی پاره شوند.اختلال در قدرت دیده نمی شود.
متوسط (درجه 2): پارگی رشته های عضله،زرد پی یا محل اتصال به استخوان که قدرت در این مرحله کاهش می یابد.
شدید (درجه 3): پارگی محل اتصال استخوان،زردپی،عضله یا جدا شدن کامل تارها کشیدگی عضلانی شدید نیاز به ترمیم و جراحی دارد.کشیدگی های مزمن در اثر کار بیش از حد عضله اتفاق می افتد و کشیدگی های عضلانی حاد به علت ضربه یا صدمه مستقیم یا فشار بیش از حد به وجود می آید.
زردپی ها و عضلات ناحیه کشاله ران شامل عضلات شکمی،لگنی و ران
استخوانهای ناحیه کشاله ران،شامل استخوانهای لگن،ستون فقرات استخوان ران (فمور)
بافت نرم اطراف محل کشیدگی عضلانی شامل اعصاب،لایه ضریع،عروق خونی و عروق لنفاوی
علائم و نشانه ها:
درد در ناحیه کشاله ران یا حرکت یا کشیدگی پا در مفصل لگن
انقباض متشنج عضلانی در عضلات شکم یا ران
تورم ناحیه کشاله ران
ضعف قدرت (در کشیدگی عضلانی متوسط و شدید)
صدای خش خش،وقتی ناحیه مصدوم تحت فشار یا انگشتان قرار گیرد.
آهکی شدن عضله یا زرد پی (قابل مشاهده با پرتو نگاری).
صدمه شدید یا نیروی سنگینی که به واحدهای عضله و زرد پی در کشاله ران اعمال می شود.
افزایش خطر در اثر:
ورزشهای پر برخورد
ورزشهایی که استارت سریع نظیر دوومیدانی دارند.
هر مشکل قلبی عروقی که منجر به کاهش جریان گردش خون گردد.
داشتن سابقه پزشکی از هر اختلال پزشکی و از هر واحد اختلال خونی
چاقی
سوء تغذیه
صدمه قلبی به ناحیه کشاله ران
شرایط عضلانی ضعیف
نحوه پیشگیری:
شرکت در برنامه ای بدنسازی متناسب با رشته ورزشی
قبل از تمرین یا مسابقه بدن را گرم کنید.(مخصوصا با حرکات کششی در ناحیه کشاله ران)
مراقبتهای مناسب بهداشتی:
تشخیص پزشک
مراقبت از خود در طی دوران توانبخشی
فیزیوتراپی(در کشیدگی های متوسط و شدید )
جراحی (در کشیدگیهای عضلانی شدید )
معیارهای تشخیصی
مشاهده علائم
داشتن سابقه پزشکی و معاینه توسط پزشک
پرتو نگاری لگن مصدوم،ران و مفصل ران جهت تشخیص شکستگیهای احتمالی
عوارض ممکن:
اگر فعالیت زود از سر گرفته شود ممکن است رمان بهبودی طولانی گردد
آمادگی برای صدمه مکرر
مفصل لگن بی ثبات و ملتهب به دنبال صدمه مکرر
التهاب محل اتصال استخوان
ناتوانی همیشگی و مداوم
نحوه درمان:
از دستورات پزشک که مکمل در مان می باشد پیروی کنید.
کمکهای اولیه:
از دستور العمل rice که مخفف استراحت،یخ،بانداژ فشاری و بالا نگه داشتن عضو می باشد پیروی کنید.
مراقبتهای مداوم:
ماساژ یخ 3 یا 4 بار در روز و هر بار 15 دقیقه
بعد از 24 ساعت اول اگر احساس گرما بهتر از یخ بود از گرما (لامپهای حرارتی،کیسه های آب گرم و ….)به جای یخ استفاده شود.
کشاله ران مصدوم را بین فواصل درمان،با باند کشی محافظت کنید.
درمان داروئی:
برای ناراحتی جزئی می توانید از آسپرین،استامینوفن یا ایبو پروفن،پمادها و روغن های موضعی استفاده کنید.
تزریق بی حسیهای موضعی طولانی اثر در جهت کاهش درد تزریق کورتیکواستروئید در جهت کاهش التهاب.
فعالیت:
در موارد کشیدگی عضلانی متوسط یا شدید حداقل 72 ساعت با پوب ززیر بغل راه بروید.
فعالیتهای طبیعی خود را تدریجا از سر بگیرید.
رژیم درمانی:
طی دوره درمان غذای متعادل شامل پروتئین اضافی گوشت گاو،ماهی،مرغ،تحم مرغ،پنیرو شیر مصرف نمایید.افزایش مواد رشته دار و مایعات از یبوست ناشی از کاهش فعالیت جلوگیری خواهد کرد.
توانبخشی:
تمرینات روزانه توانبخشی را وقتی نیازی به بانداژ نگه دارنده نبود آغاز کنید.
