شفا آنلاين- امسال سازمان بهداشت جهاني به دليل اهميت امنيت غذايي در دنيا، «امنيت غذايي از مزرعه تا سفره» را به عنوان شعار روز جهاني بهداشت انتخاب کرده است، به همين مناسبت در کشور ما نيز با اختلاف زماني دو هفته‌اي قرار است برنامه‌هاي هفته سلامت از اول تا هفتم ارديبهشت ماه برگزار شود که نام گذاري روزهاي آن نيز حول شعار روز جهاني بهداشت است.
به گزارش شفا آنلاين،در ادامه بايد اين نکته را يادآوري کنيم که يکي از مبنايي ترين راهکارهاي پيشرفت هر کشور توجه به بخش کشاورزي و تأمين محصولات سالم غذايي است، اين مهم دست يافتني نيست مگر با توجه ويژه به ارتقاي سطح علمي کشاورزان و کارگران فعال در اين بخش و انجام پژوهش‌هاي کاربردي در دانشگاه ها، مشاوره با فعالان در اين بخش، دادن انگيزه به آن‌ها و ...
بحث امنيت غذايي گسترده است و زنجيره‌اي از عوامل را در بر مي‌گيرد که از آماده سازي زمين مناسب، تهيه بذر و نشاي سالم براي کشت، آبياري، استفاده از کودهاي بيوزيستي شروع مي‌شود و تا خريد به قيمت مناسب، فرآوري و نگهداري و رسيدن به سر سفره مردم ادامه پيدا مي‌کند، چرخه‌اي طولاني که نياز به نظارت دقيق مسئولان و برخورد جدي با متخلفاني دارد که سلامت مردم را تهديد مي‌کنند.
اما براي حفظ سلامت و امنيت غذايي و تأمين غذاي سالم و مغذي موضوع به همين جا ختم نمي‌شود بلکه خود افراد نيز بايد مراقب سلامتشان باشند. در واقع بايد با گزيده خوري و توجه به توصيه‌ها در مورد آداب خوردن و آشاميدن حلقه نهايي چرخه سلامت را کامل کنيم.
ناامني غذايي باعث مرگ 2 ميليون نفر در جهان مي‌شود
به طور ميانگين، غذاهاي ناامن سالانه باعث مرگ 2ميليون نفر از جمله کودکان مي‌شود. مواد غذايي حاوي باکتري‌هاي مضر، ويروس ها، انگل‌ها يا مواد شيميايي عامل بروز بيش از 200 نوع بيماري از اسهال گرفته تا انواع سرطان هاست. تهديدهايي از جمله تغيير در روند توليد غذا، پخش و مصرف، گسترش عوامل بيماري زا، مقاومت ضدميکروبي و ... در حال افزايش است. همه اين موارد براي سيستم غذايي يک چالش محسوب مي‌شود. افزايش مسافرت‌ها و تجارت جهاني نيز احتمال شيوع آلودگي را بالا مي‌برد. با افزايش روند جهاني شدن عرضه غذايي، نياز به تقويت سيستم امنيتي غذايي در تمامي کشورهاي جهان بيشتر مي‌شود. به همين دليل است که سازمان بهداشت جهاني (WHO) بر بهبود و افزايش امنيت غذايي « از مزرعه تا سفره» تأکيد مي‌کند. اين سازمان به کشورها کمک مي‌کند تا با رديابي عوامل بيماري زا و واکنش نشان دادن نسبت به آن، از شيوع بيماري‌هاي غذايي بر اساس مجموعه‌اي از استانداردهاي غذايي بين المللي جلوگيري کنند. اين قوانين تمامي مواد غذايي را پوشش مي‌دهد. سازمان غذايي و کشاورزي (FAO) هم از طريق شبکه بين المللي اطلاعاتي، کشورها را از فوريت‌هاي امنيتي مواد غذايي مطلع مي‌کند. حفظ امنيت غذايي يک وظيفه مشترک است. زنجيره توليد مواد غذايي، از کشاورز گرفته تا توليدکننده، فروشنده و مصرف کننده بايد همکاري کنند.
تهديد اصلي سلامت؛ تغذيه ناسالم
بر اساس تعريف سازمان ملل، امنيت غذايي به دسترسي فيزيکي، اجتماعي و اقتصادي افراد در تمام اوقات به غذاي کافي، ايمن و مغذي به منظور داشتن يک زندگي سالم و فعال گفته مي‌شود.بر اساس مطالعه‌هاي انجام شده درباره عوامل خطر بيماري که در سال 2012 منتشر شد، فشارخون بالا، سيگار و کم تحرکي و اضافه وزن پس از تغذيه ناسالم به ترتيب عوامل بروز مرگ زودرس در ايران را تشکيل مي‌دهد. اما مرگ زودرس در چه سنيني رخ مي‌دهد؟ کارشناسان در اين باره سنين 30 تا 70 سال را عنوان مي‌کنند و تغذيه ناسالم مهم ترين عامل مرگ زودرس در ايران محسوب مي‌شود.تغذيه موضوعي بس پيچيده است که عوامل مختلفي از جمله سطح سواد، مسائل اقتصادي [رفاه خانواده]، اجتماعي و سياسي و بين المللي بر آن تأثيرگذار است.
قبل از هر چيز بايد يادآور شد که سازمان ملل متحد در سال 2008 نقشه جهاني امنيت غذايي را منتشر و کشورها را در طيف بسيار پرخطر، پرخطر، با خطر متوسط و کم خطر تقسيم بندي کرد که متأسفانه ايران در اين تقسيم بندي در رده مناطق پرخطر از نظر امنيت غذايي به شمار مي‌آيد.
اين به اين معناست که تمام هموطنان، دسترسي فيزيکي، اجتماعي و اقتصادي در تمام اوقات به غذاي کافي، ايمن و مغذي براي داشتن يک زندگي سالم و فعال ندارند. به بيان ديگر برخي از مناطق کشورمان دچار وضعيت بسيار ناامن غذايي هستند.
بر اساس نتايج مطالعه سمپات (سامانه ملي پايش امنيت غذا و تغذيه ايران) هفت استان کشور از نظر امنيت غذا و تغذيه در وضعيت ناامن تا بسيار ناامن قرار دارند.
بر اساس نتايج مطالعه سمپات (سامانه ملي پايش امنيت غذا و تغذيه ايران) هفت استان کشور از نظر امنيت غذا و تغذيه در وضعيت ناامن تا بسيار ناامن قرار دارند.
چه کنيم تا امنيت غذايي افزايش يابد؟
دکتردماري، مديرگروه تحقيقاتي مولفه‌هاي اجتماعي سلامت مرکز ملي تحقيقات سلامت در رابطه با اين سوال به سه راهکار بر اساس سند ملي تغذيه و امنيت غذايي کشور اشاره کرد و گفت: ايران براي اين که وضعيت امنيت غذايي اش را بهبود دهد بايد براي تأمين پايدار غذا، بهبود ايمني غذا و بهبود تغذيه مردم برنامه ريزي کند. وي ادامه داد: براي تأمين پايدار غذا بايد محصولات سالم غذايي را تأمين کنيم، فرمول بندي سالم محصولات غذايي را بازنگري و رعايت و نيز به غني سازي مواد غذايي در رابطه با کمبود ريزمغذي‌ها توجه کنيم. همچنين مديريت اقليم و تغييرات آب و هوايي و نيز واردات محصولاتي که آب زيادي مصرف مي‌کنند (به جاي کشت آن‌ها در کشور) از ديگر نکات قابل توجه در اين امر به شمار مي‌آيد.مديرگروه تحقيقاتي مولفه‌هاي اجتماعي سلامت مرکز ملي تحقيقات سلامت، پيش از آن که به راهکارهاي بهبود ايمني غذا بپردازد، آن را تعريف و اظهار کرد: به حفظ و نگاهداري غذا از هر گونه آلودگي، ايمني غذا گفته مي‌شود. دماري ادامه داد: بر چسب گذاري روي محصولات غذايي، درجه بندي مراکز توليد و عرضه خوراکي‌ها و آشاميدني‌ها و نيز کاهش عوامل خطرزا در مواد غذايي از مواردي است که بهبود و ايمني غذا را تأمين مي‌کند.
خراسان
نظرشما
آخرین اخبار