دکتر خسرو گورابی در گفتگوی اختصاصی با شفا آنلاین اظهار کرد: بیماری های مادرزادی شنوایی هم در کشور ما تفاوت چندانی با سایر جوامع ندارد اما در استان های مازندران و خوزستان به دلیل میزان بیشتر ازدواج های فامیلی ابتلا به اختلالات شنوایی هم بالطبع بیشتر دیده می شود.
وی کم شنوایی را یک مشکل ارتباطی دانست و با تأکید بر جدی گرفتن درمان آن تصریح کرد: فرد مبتلا به کم شنوایی، دچار عدم یادگیری در حرف زدن می شود. از طرفی دیگرنیز قادر به حرف زدن نیست که در این صورت به طور کلی تعداد کلمات موجود هم در ذهنش کم است. در نتیجه به اندازه کافی هم از نظر ذهنی قادر به رشد کافی و تفکر عالی نخواهد رسید.
این شنوایی شناس در پاسخ به این که بیشترین کم شنوایان ما در کشور مربوط به چه رده های سنی و جنسیتی هستند، توضیح داد: کشور ما هم مانند سایر جوامع همان توزیع و فراوانی را دارد حال آن که یکی از بحث های جدی ما جمعیت سالمندی است.
وی با اشاره به این که با افزایش تعداد افراد بازنشسته ،تعداد گوش های باز نشسته هم بیشتر می شود خاطرنشان کرد: در حقیقت اینجاست که برای برگشتن به زندگی عادی باید به این افراد نیز کمک کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران به شفا آنلاین گفت: مشکل اساسی ما این است که خدمات تجویز سمعک، خدمات شنوایی شناسی و خدمات توانبخشی تحت پوشش بیمه ها نیست.به همین خاطر بسیاری از افراد جامعه ما به دلیل ناتوانی اقتصادی امکان استفاده از این تخصص ها را ندارند.
