درمان بیماری مهلك با شکر سیاه

به گزارش شفا آنلاين ، مطالعات بر روی موشهایی انجام گرفته است که فاقد ژنی بودند که مبتلایان به دیستروفی عضلانی دوشن نیزفاقد آن هستند.این ژن، پروتئین های دیستروفین را تولید می کند که این پروتئین ها مستول بازسازی ماهیچه ها هستند. به موشها 2-استیل-4-تتراهیدروکسی بوتیل ایمیدازول (THI)، مولکول کوچکی که یک منبع قندی است، تزریق شده است. بر اساس این یافته ها، درموشهایی که بر آنها THI تزریق شده است، سایز فیبرهای عضلانی و همچنین قدرت عضلانی افزایش یافته است. همچنین در این موشها تجمع بافتهای آسیب دیده و رسوبات چربی، که از نشانه های بارز بیماری دیستروفی عضلانی دوشن هستند، کاهش یافته است. این ترکیب (THI)، علاوه بر کولا و شکر کارامل شده در شکر قهوه ای و آب جو نیز موجود است. دیستروفی عضلانی، اختلال وسیع عضلانی است که عضلات اسکلتی را تحت تاثیر قرار می دهد و در موارد حاد، دیگر اعضای بدن را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. DMD شایع ترین دیستروفی عضلانی است و پسرهای 3-5 سال را مبتلا می کند. پیشرفت این بیماری نادر سریع بوده ومبتلایان به این بیماری در سن 12 سالگی توانایی راه رفتن را به طور کامل از دست می دهند. در گذر زمان، آنها با مشکلات تنفسی نیز روبرو می شوند، چنانچه نیازمند دستگاههای اکسیژن می شوند. با توجه به اینکه تا کنون درمانی برای دیستروفی عضلانی دوشن وجود نداشته است، محققان بر این باورند که یافته های جدید گامی ارزشمند در جهت درمان این بیماران است. آزمایشات انسانی پس از کسب اطمینان از اثربخشی و امنیت این شیوه نوین انجام خواهد گرفت