به گزارش شفا آنلاین،دکتر مهدی سخایی با اشاره به اینکه گلوکوم یکی از بیماری‌های شایع سنین بالاست، افزود: گلوکوم یا آب سیاه به دو دسته زاویه باز و بسته تقسیم می‌شود. در موارد زاویه باز مشکل بسیار است و به تدریج آتروفی و باریک شدن عصب بر اثر فشار چشم به وجود می‌آید و در واقع عصب چشم عملکرد خود را از دست می‌دهد.
وی با بیان این که آب سیاه از نوع زاویه بسته زودتر و در سنین پایین‌تر بروز می‌کند، ادامه داد: داشتن سابقه فامیلی و خانوادگی در بروز آب سیاه بسیار موثر است و افرادی که در خانواده، سابقه ابتلا به این بیماری را دارند باید به شکل دوره‌ای برای بررسی وضعیت چشم خود مراجعه کنند.
سخایی اظهار کرد: افراد دارای سابقه خانوادگی آب سیاه یا گلوکوم باید در 35 سالگی توسط چشم پزشک معاینه اولیه خود را برای اطمینان انجام دهند و سپس هر شش ماه تا یک سال وضعیت چشم‌های خود را کنترل کنند.
وی توضیح داد: در مرحله حاد یا زاویه بسته ابتلا به آب سیاه، علاوه بر درد چشم، تاری دید، قرمزی، تهوع و استفراغ و حساسیت به نور مشاهده می‌شود.
سخایی در پاسخ به این سوال که فشار چشم چگونه بوجود می‌آید، بیان کرد: فشار چشم توسط مایع آبکی که در قسمت قدامی چشم قرار دارد و زلالیه (این مایع وظیفه تغذیه بافت‌های مجاور را بعهده دارد) نامیده می‌شود، کنترل می‌گردد.
وی گفت: این مایع در اجسام مژگانی (حلقه‌های بافتی پشت بخش رنگی چشم یا عنبیه) ساخته شده و از میان مردمک عبور می‌کند و از کانال‌هایی ریز به نام شبکه ترابکولار از چشم خارج می‌شود. این شبکه در زاویه خروجی چشم بین قرنیه و عنبیه قرار دارد.
سخایی ادامه داد: در چشم طبیعی بین تولید و خروج این مایع تعادل وجود دارد.
در برخی چشم‌ها این تعادل بر هم می‌خورد و برهم خوردن این تعادل سبب بالا
رفتن فشار داخل چشم می‌شود. بیشترین موارد آب سیاه هنگامی اتفاق می‌افتد که
خروج زلالیه از چشم محدود می‌شود، یعنی به میزانی که زلالیه تولید می‌شود
خروج آن از چشم صورت نمی‌گیرد.
ایسنا
