به گزارش شفا آنلاين،افسردگی و اختلال شناختی در اغلب بیماران مبتلا به پارکینسون مشاهده می‌شود.
محققان مرکز پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا در این پژوهش 1174 بیمار مبتلا به پارکینسون در مراحل نخست بیماری را مورد بررسی قرار دادند؛ در این تحقیق اثربخشی اضافه کردن یک مهارکننده‌ی انتخابی مونوآمین اکسیداز (MAO-B) به داروی ضدافسردگی بر پیشرفت علایم غیرحرکتی پارکینسون مورد ارزیابی قرار گرفت.
برای این بیماران از داروهای ضدافسردگی با مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین 76 درصد، داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای 21.4 درصد، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین نوراپی نفرین 0.5 درصد و سایر داروها 3.8 درصد استفاده شد.
بیماران مبتلا به افسردگی ماژور (MDD) از مطالعه حذف شدند؛ برآورد افسردگی، شناخت، خواب‌آلودگی در طول روز، مشکلات خواب، خلق و خوی مضطرب و بی‌تفاوتی مورد بررسی قرار گرفتند.
بیماران به طور تصادفی با rasagiline (یک تا دو میلی‌گرم) یا دارونما به مدت 36 هفته (بدون محدودیت در رژیم غذایی) تحت درمان قرار گرفتند. در طول 36 هفته علائم بیماران بدتر شد؛ با این‌حال گروه دریافت‌کننده rasagiline دارای علائم افسردگی، اختلال شناختی، خستگی و خواب آلودگی با شدت کمتری بودند.
نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، علائم حرکتی در دریافت‌کنندگان rasagiline بهبود یافت، اما این مسأله با بهبود افسردگی و اختلال شناختی ارتباطی نداشت.
نتایج این پژوهش در مجله JAMA Neurology منتشر شد.
