شفا آنلاين-تورج شمشیری نظام، روان پزشک زوج درمانگر و مشاور ازدواج و خانواده: جشن طلاق در واقع مراسمی است که برای پایان یافتن ازدواج و اعلام تجرد دوباره انجام می شود. این مراسم به روش های مختلف در کشورهای مختلف دنیا برگزار می شود؛ آن هم با حضور زوج.
به گزارش شفا آنلاين،البته
گاهی هم زن و مرد این جشن را جداگانه برگزار می کنند. در ایران در ابتدا در
قشر مرفه شمال شهر تهران سراغ برگزاری این جشن رفتند ولی بعد به صورت خرده
فرهنگ در حال نفوذ به خیلی از طبقات شهری حتی در شهرستان هاست.
جشن طلاق در غرب با فرهنگ سازی خاصی صورت گرفته و مفهوم آن این است که بعد از طلاق ما دشمن هم نیستیم و روابط انسانی معقولی داریم و لزوما هیچ یک از طرفین طلاق بد نیستند اما در ایران بعد از طلاق با نمایش ظاهرپسند جشن طلاق، دشمنی و عداوت بین زوج و خانواده هایشان گاهی با شدت بیشتر ادامه می یابد و حتی کودکان را هم در این یارکشی دخیل می کنند.
ریشه های جشن طلاق
در یک نگاه کلی می توان 6 ریشه برای شکل گیری جشن طلاق برشمرد:
1- سختگیری های زیاد در سیستم قضایی:
البته این سخت گیری در بسیاری از موارد هم لازم و هم واجب است. اما احساس پیروزی در این ماراتن گاهی باعث کاهش بسیاری از فشارهای روان شناختی و خانوادگی می شود. البته گاهی می تواند نشان از طلاق توافقی هم باشد و اعلام این قضیه به دوستان و آشنایان که زن و مرد هنوز دوست هستند و دوستان مشترک مجبور به انتخاب یکی از آن دو نخواهندبود.
2- احساس رهایی از بحران های زناشویی:
زندگی با فردی که هماهنگی شخصیتی، فکری، خانوادگی، دینی، تحصیلی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، شغلی و سنی ندارد در طول زمان، باعث فرسودگی می شود و درواقع خروج از نقاهت این رابطه بیمار، ناشی از شادی است.
3- ژست روشنفکری:
این جشن در بیشتر موارد نشانه ای از روشنفکرنمایی است و گاهی می تواند نمادی از احساس آرامش وجدان و پایان یک شکست و آغاز یک زندگی دیگر باشد، این در حالی است که جشن طلاق به هیچ وجه مانع بروز مشکلات بعد از طلاق مخصوصا در افراد بدون استقلال مالی و فکری نخواهدشد. زندگی بعد از طلاق چندان هم ساده نیست چون تمام اهداف و شخصیت زوج در طول سال ها به شکل دوتایی شکل گرفته است و با طلاق باید این هویت دوتایی به هویت فردی تبدیل شود. این تبدیل هم به شخصیت سالم، مکانیسم های دفاعی پخته، شبکه اجتماعی حمایتی مناسب و استقلال مالی و فکری نیاز دارد.
4- نمادی از حمایت خانواده از پسر یا دختر:
در بیشتر موارد بعد از گذشت زمان این حمایت ممکن است رنگ و بوی اولیه را نداشته باشد چون اولا خود خانواده باید با مشکلات متعدد والدین با هم و با فرزندان دیگر و با اجتماع دست و پنجه نرم کند و مجبور به تقسیم قوا در جبهه های مختلف خواهدبود بنابراین حمایت قاطع روزهای اول ممکن است بعدها خیلی کمرنگ شود.
از طرفی، ادامه مشکلات درخصوص حضانت یا نوع رابطه با بچه ها یا حرف و حدیث دیگران یا مشکلات متعدد زنان مطلقه مخصوصا نوع نگاه خشن جامعه یا مشکلات سرپرست خانواده بودن و... باعث انتقال این فشارها هم به فرد و هم خانواده او می شود. این مسائل باعث می شود کم کم خانواده از درگیری در این خصوص دوری کند و فرد مطلقه به تنهایی مجبور به کشیدن بار مشکلات شود. علاوه بر این، فردی که مثلا زن یک خانه بوده است در صورت برگشت به خانه پدری، دیگر دختر خانه خواهدبود و پذیرش این تغییر نقش زن به دختر، استرس روان شناختی زیادی برایش ایجاد خواهدکرد.
5- چشم و هم چشمی:
جشن گرفتن به این دلیل عمدتا در افراد مرفه جامعه به چشم می خورد.
میوه های جشن طلاق
متاسفانه رواج جشن طلاق می توان قبح طلاق را در جامعه کمرنگ کند. بعلاوه، بچه های پیش از مدرسه با احتمال بیشتر دچار آسیب های ناشی از طلاق والدین می شوند چون درک شناختی طلاق برای آنها مشکل است و نیازمند حمایت های قوی تری هستند. بچه در حین طلاق والدین سوال های زیادی دارند. مثلا اینکه چرا والدین اش از هم جدا شدند؟ چرا من را ترک کردند؟ کجا باید زندگی کنم؟ چه کسی باید از من مراقبت کند؟
در جشن طلاق، کودکانی که شاهد طلاق والدین بوده اند، قادر به ایجاد رابطه منطقی بین جشن و طلاق نیستند و واکنش های روان شناختی مختلفی به صورت برهم خوردن تست های واقعیت سنجی کودک در آنها ایجاد می شود. مخصوصا اگر والدین توان ایجاد این درک را در کودک نداشته باشند و حتی مجبور به جدایی از والد مورد علاقه و زندگی با والد دیگر شوند.
نظرشما
آخرین اخبار