به گزارش شفا آنلاين،زیبا کاوه یی،کارشناس ارشد تغذیه در پایگاه اطلاع رسانی تغذیه و سلامت( به سایت ایران ) نوشت: آش ها از سنتی ترین غذاهای ایرانی هستند که در بخش های مختلف کشور با مواد اولیه متفاوت و اکثرا بومی ، متناسب با شرایط آن منطقه پخت می شود.شاید برای همین است که در ادبیات فارسی به محل پخت تمام غذاها آشپزخانه گفته می شود. حضور زیاد واژه آش در ضرب لمثل های ایرانی هم جایگاه ویژه ی این غذا در الگوی غذایی ایرانی را نشان می دهد. آنچه که در تهیه همه ی آشها مشترک است استفاده متناسب از تمام گروه های اصلی غذایی در پخت آن است. استفاده از غلات، حبوبات، سبزی هاو میوه ها، وگاهی استفاده از گوشت و تخم مرغ به فراخور دستور پخت و در نهایت ترکیب گروه لبنیات مانند کشک یا ماستو دوغ ؛ باعث شده است که معمولا آش ها منبعی مناسب و با ارزش تغذیه ای خوب برای آن دسته از مواد مغذی باشد که بدن در این فصل سال به آنها نیاز بیشتری دارد.
ویتامین آ و ث، کلسیم، املاح و اسیدهای آمینه ، کربوییدراتها و اسیدهای چرب ضروری از جمله این مواد مغذی هستند.
همه ی آشها با توجه به امکان تهیه ارزانتر مواد اولیه غذایی و سهولت دسترسی به دلیل بومی بودن در هر منطقه ؛ قیمت نسبتا مناسبتر و تهیه سالمتر به نسبت غذاهایی که از فرهنگ های دیگر وارد الگوی غذایی ما شده اند ارجحیت دارند.اما با این همه و به قول معروف برای حفظ سلامت می بایست از مصرف آش هایی که رویش یک وجب روغن هست ؛ پرهیز نمود.
نکات بهداشتی و تغذیه ای کوچکی وجود دارد که می تواند باعث تهیه ی سالمتر آش هایی باشد که مصرف می کنیم.
اگر از حبوبات در پخت آش استفاده می کنید حتما از پاک شدن آنها از سنگ و بقیه اضافاتی که ممکن است در هنگام برداشت با آنها مخلوط باشد، مطمئن شوید. شستشوی حبوبات قبل از مصرف را هم از یاد نبرید ومراقب باشید از مصرف حبوبات کرم زده خودداری شود.
سبزی استفاده شده در آشها باید به دقت پاک و شستشو شود. با توجه به اینکه معمولا باید سبزی را در مراحل آخر پخت به غذا اضافه کرد ممکن است برخی از آلودگی ها در آن برطرف نشود. البته برای حفظ مواد مغذی سبزی ها به خصوص ویتامین ث موجود ،باید از جوشاندن زیاد سبزی ها خودداری کرد.در بخش های مختلف کشور سبزی های متنوعی به آشها افزوده می شود که می تواند ارزش غذایی ان را به شکل متنوعی افزایش دهد. برای مثال در نوعی از آش که در همدان پخته می شود سبزی مورد استفاده هویج یا زردک است و این آش منبع خوبی برای دریافت ویتامین آ می باشد.. ویتامین آ برا ی تقویت سیتم ایمنی و همچنین محافظت از پوست یکی از ویتامینهای مهم است. متاسفانه کمبود ویتامین آ از کمبودهای تغذیه ای است که در برخی از مناطق کشور شایع است و کمبودشدید آن عوارضی مانند شبکوری یا حتی نابینایی را به دنبال دارد.
اگر از دوغ یا کشک در آش استفاده می کنید انواع کم نمک آن را استفاده کنید . اگرچه متاسفانه کشک کم نمک در کشور به صورت صنعتی تهیه نمی شود و تنها نگهدارنده ای که به صورت سنتی در تهیه کشک استفاده می شودنمک است و در نتیجه معمولا این کشک ها خیلی شور هستند. در باره استفاده از کشک های سنتی به خصوص مراقب امکان مسمومیت باشید اگر بتوانید کشک را قبل از مصرف بجوشانید از این مسمومیتها در امان خواهید ماند.
در بعضی از آش های ایرانی از آب گوشت یا خود گوشت استفاده می شود که به افزایش ارزش پروتیینی غذا کمک می کند .البته ترکیب سایر گروه های غذایی مثلا غلات و حبوبات هم به کامل شدن الگوی پروتیینی دریافت شده کمک می کند و از این طریق ترکیب کاملی از اسیدهای آمینه ضروری برای بدن تامین می شود. استفاده از آب قلم به دلیل افزودن کلاژن محلول به غذا برای محافظت از استخوانها و مفاصل به شرط اینکه زیاد چرب نباشد ؛ اقدام خوبی بشمار می رود.
