مهربانان پرتوقع

در اصل این افراد با چنین خصوصیتی فکر می‌کنند وجودشان زمانی ارزش پیدا می‌کند که به دیگران کمک کنند و هستی‌شان را در راه دیگران فدا کنند.

محبت و عشق ورزیدن به دیگران بالاترین ایده‌آل‌شان است و بسیار بخشنده و مهربان هستند. معمولا برونگرا هستند و در اجتماع حضور فعالی دارند. هرگز تاریخ تولد عزیزان و دوستان و حتی همکارهای خود را فراموش نمی‌کنند. بیشتر مواقع آنها را می‌بینید که به خاطر کمک به کسی، حتی غریبه‌ها، ساعت‌ها وقت باارزش خود را صرف می‌کنند و خم به ابرو نمی‌آورند.

از خودگذشتگی را وظیفه خودشان می‌دانند. آنها بسیار گرم، صمیمی و با احساس هستند و برای روابط شخصی‌شان ارزش زیادی قائل می‌شوند. اگر کسی کاری را بخواهد بیاموزد و آنها آن مهارت را داشته باشند، بدون هیچ ناراحتی تجربه‌های خود را در اختیار او قرار می‌دهند و از هیچ کمکی در این زمینه دریغ نمی‌کنند. اهل عمل هستند و در کمک به دیگران لحظه‌ای را از دست نمی‌دهند. درواقع این افراد با یاری رساندن به دیگران در تلاش هستند احساس مهم بودن کنند. به خود توجه نمی‌کنند تا حس کنند بسیار بااخلاق هستند و اگر کسی بااخلاق بودن آنها را مورد تردید قرار دهد، بسیار می‌رنجند و از تحملشان خارج است.

این افراد به از خود گذشته بودن متقاعد شده‌اند و اگرچه صادقانه به دیگران کمک می‌کنند، اما توجه دیگران را نیز می‌خواهند و هر چقدر به دیگران کمک می‌کنند، همان‌قدر هم نیاز دارند دیگران به آنها توجه نشان دهند و عمدتا این توجه را از راه قدردانی طلب می‌کنند. به قوانین وضع شده در جامعه خود بسیار احترام می‌گذارند و معتقدند که دیگران هم باید همین رویه را در نظر بگیرند. در کارهای خود بسیار منظم و از هر نوع آشفتگی گریزان هستند. بسیار جدی و پرانرژی هستند و احساس مسئولیت بالایی دارند و به جزئیات محیط اطراف خود بسیار توجه دارند.

ویژگی‌های مثبت افراد مهرورز

هرگز در این افراد خودخواهی نمی‌بینید. آنها هیچ‌گاه به دنبال منافع شخصی نیستند و برای رسیدن به منفعتی زیر پای کسی را خالی نمی‌کنند. فروتنی یکی از ویژگی‌های ذاتی‌شان است و بسیار نوع دوست هستند. همیشه آسایش دیگران را به رفاه خود ترجیح می‌دهند. دلسوز و غمخوار اطرافیان خود بوده و نگران وضع آنها هستند. اگر کسی قصد انجام کاری را داشته باشد، بلافاصله در مقام حمایت ظاهر می‌شوند و او را بسیار تشویق می‌کنند. می‌توانند توانایی‌ها و ویژگی‌های خوب دیگران را ببینند و اگر کوچک‌ترین محبتی به آنها شود بسیار حق‌شناس و سپاسگزار هستند.

ویژگی‌های منفی

افراد یاری‌رسان و مهرورز نیاز دارند دیگران به آنها نیاز داشته باشند. اگرچه به دیگران عشق می‌ورزند، اما کاملا هم بدون انگیزه بعدی نیست. در حقیقت می‌خواهند دیگران آنها را به خاطر محبت‌هایشان دوست بدارند و از آنها سپاسگزار باشند.

فرد مهرورز تصور می‌کند همیشه حق با اوست، بویژه وقتی در جمع نزدیکان خود باشد، چراکه معتقد است او رفاه خود را برای دیگران و به خاطر آنها فدا می‌کند و نیازهای دیگران را به نیازهای خود ارجح می‌داند، بنابراین آنها به او مدیون هستند و باید هرچه او می‌گوید، بپذیرند. این افراد بیشتر مواقع در برابر دیگران رفتار ارباب‌منشی دارند و می‌خواهند همه چیز را کنترل کنند. آنها معتقدند از آنجا که قصد بدی ندارند و نمی‌خواهند به کسی صدمه بزنند پس حق دارند کنترل امور را به دست بگیرند. بزرگ‌ترین ترسشان، پذیرفته نشدن از سوی دیگران است. می‌خواهند در نظر دیگران محبوب باشند و به هر ترتیبی شده توجه دیگران را به خود جلب می‌کنند. اگر خلاف این ثابت شود بشدت به هم می‌ریزند و دقیقا به همین دلیل بیشتر مواقع تملق دیگران را می‌گویند و سعی می‌کنند آنها را راضی و خشنود نگه دارند. از طرفی اگر کسی کمکشان را نخواهد بشدت ناراحت می‌شوند و حتی ممکن است تا حد یک فرد مداخله‌گر پیش روند و به‌ زور خود را درگیر مشکل او کنند. می‌خواهند دیگران به آنها محتاج باشند و با کمک کردن به آنها احساس تعلق و وابستگی شدید خود به دیگران را آرام کنند. حتی اگر مشکل خاصی نباشد ممکن است برنامه‌ای ترتیب دهند که آن افراد محتاج یاری‌شان شوند. گاهی اوقات هم دچار غرور می‌شوند، زیرا تصور می‌کنند وجود دیگران به وجود آنها بستگی دارد.

افراد یاری‌رسان و مهرورز با گفتن این‌که چقدر به فکر دیگران هستند، مدام اطرافیان خود را دچار عذاب وجدان می‌کنند و با این رفتارشان باعث ناراحتی آنها می‌شوند. حتی ممکن است مثلا با غذا نخوردن، دلسوزی و شفقت دیگران را به خود جلب کنند و زمانی که به نتیجه دلخواه نمی‌رسند، لب به شکایت و توهین به دیگران می‌گشایند. سپس تا جایی که بتوانند آنها را تحقیر کرده و خودخواه معرفی می‌کنند.

توصیه‌هایی به افراد مهرورز

اگر شما ویژگی‌های افراد مهر‌ورز را دارید این توصیه‌ها را جدی بگیرید:

ـ اولین و مهم‌ترین موضوعی که باید به خاطر بسپارید، این است که اگر به نیازهای خود توجه نکنید بعید است بتوانید نیازهای دیگران را بدون مشکل و آزردگی خاطر درک کرده و به آنها کمک کنید و در این زمینه بارها دچار یاس و سرخوردگی می‌شوید. علاوه بر آن اگر آرامش نداشته باشید، نمی‌توانید در برابر دیگران رفتار متعادلی داشته باشید. باید پیش از هر چیزی از خودتان مراقبت کنید. مطمئن باشید این‌که اول به فکر خودتان باشید بعد دیگران، نه‌تنها خودخواهانه نیست بلکه کاملا منطقی و عاقلانه است.

ـ وقتی تصمیم می‌گیرید به کسی کمک کنید، بررسی کنید انگیزه واقعی‌تان از این کمک چیست. اگرچه انجام دادن کارهای خوب برای دیگران مسلما ویژگی تحسین‌برانگیزی است، اما قصد و هدف فرد یاری‌رسان نیز مهم است. اگر شما کمک می‌کنید تا بعدا از شما قدردانی شود و دیگران هم به جبران محبت‌هایتان، برای شما کاری انجام دهند، مسلما خود را در وضع ناامیدکننده‌ای قرار می‌دهید. بیشتر مواقع چیزی را که از دیگران می‌خواهید، حتی از عزیزان‌تان‌ نیز دریافت نخواهید کرد.

ـ وقتی می‌خواهید برای کسی کاری انجام دهید، بهتر است از او بپرسید آیا واقعا به کمک شما نیاز دارد. اگرچه می‌توانید براحتی نیازهای دیگران و احساساتشان را درک کنید، اما این موضوع به این مفهوم نیست که آنها برای از سر گذراندن مشکلاتشان حتما به شما نیاز دارند.

به اهداف خودتان از این کمک‌رسانی توجه کنید و آماده باشید که «نه به کمکتان نیازی نداریم، ممنون» را بشنوید و آن را با جان و دل بپذیرید. اگر کسی کمک شما را نمی‌خواهد به این معنی نیست که از شما بیزار است یا وجودتان را انکار می‌کند، بلکه هرکس برای خودش دلایلی در پذیرش یا عدم پذیرش کمک دیگران دارد و باید به خواستشان احترام گذاشت.

ـ در برابر وسوسه جلب توجه دیگران با انجام کارهای خوب در حقشان مقاومت کنید و هرگاه برای کسی کاری انجام دادید، کوچک‌ترین اشاره‌ای به آن نکنید. آن افراد خودشان محبتتان را در ذهن نگه داشته و به روش خودشان از شما سپاسگزاری می‌کنند یا کار خوبتان را براحتی فراموش می‌کنند. یادآوری شما صرفا دیگران را در وضع ناراحت‌کننده‌ای قرار می‌دهد و باعث رنجش‌شان می‌شود. با این کار آنها را از خود رنجانده و روابط‌تان از بین می‌رود.

ـ همیشه آماده به خدمت نباشید و مهم‌تر ازهمه سعی نکنید به وسیله هدیه دادن به دیگران یا ستودن کسانی که لیاقتش را ندارند، بخواهید شما را دوست داشته باشند. وقتی به دنبال پاسخ‌های خاصی در کمک کردن‌هایتان به دیگران باشید و پس از ندیدن پاسخ مناسب، کمکتان را دریغ کنید، باعث می‌شوید دیگران از شما رنجیده شده و رهایتان کنند و در طولانی‌مدت در انزوا قرار بگیرید. پس کمک نکنید، ولی اگر کمک کردید به هیچ بهانه‌ای در نیمه راه دیگران را تنها نگذارید.

جام جم سرا