شفاآنلاين:بخشیدن، احساس مثبت درونی است که انسان را با خودش آشتی می دهد تا دیگران در حالیکه گذشت، مهار کردن یا ممانعت از هیجانات منفی است که مبتنی بر آگاهی، محبت، همدلی و عشق بدون قید و شرط و دور از خشم و ترس می باشد.
به گزارش شفاآنلاين،دكتر مينا پور فرخ، روان شناس با بيان اين كه آشتی، بازگرداندن اعتماد به رابطه ای است که
قبلا این اعتماد سلب شده است، گفت: بخشش، فراموش کردن نیست بلکه واگذاری به یک
قدرت برتر است تا شانه ها احساس سبکی کنند. بسیاری از افرادی که از درد های جسمانی
شکایت دارند، دچار مسائل حل نشده
روانشناختی هستند که آنها را دچار دردهای سایکوسوماتیک یا روان تنی نموده است. در
حقیقت ریشه دردهای جسمانی آنها در روان فرد است که او را دچار بیماری های اضطرابی،
افسردگی، وسواس، ناراحتی های گوارشی و قلبی و حتی اختلال در حافظه نموده است.
وي در ادامه افزود: در مصاحبه هایی که در کلینیک های روان شناسی و مشاوره صورت
گرفته پی می بریم، دانشجویی که از عدم تمرکز در مطالعه رنج می برد دچار نوعی
اضطراب است که علت اولیه آن حضور فردی در کلاس است که با او مشکل داشته و نتوانسته
آن فرد را ببخشد و در صدد حل مشکل بوجود آمده برآید. کودکی که به یکباره بدخط می
نوسد، خانمی که از رفتن به یک مهمانی طفره می رود و اتفاقا در همان روز سردرد
میگرنی اش عود می کند، همه و همه مشکلان و دردهای سایکوسوماتیک یا روان تنی هستند
که حاصل یک تعارض حل نشده اند.
اين روان شناس ادامه داد: حال سوالم را اینگونه مطرح می کنم که به راستی چقدر
خودتان را دوست دارید؟ مسلما پاسخ همه افراد به این سوال این است که ما خود را
دوست داریم. پس اگر خودمان را دوست داریم نباید اجازه دهیم که به اینگونه دردهای
روان تنی مبتلا شویم و راهی غیر از آسان گرفتن مسائل و گذشت و بخشش وجود ندارد.
اینگونه است که آرام می شویم و از زندگی کردن لذت می بریم؛ ولی آیا توانایی همه
افراد در بخشیدن به یک اندازه است؟ پژوهش ها نشان داده اند که بالا بودن هوش
هیجانی در خودگردانی افراد یعنی مهارتی که به افراد کمک می کند تا احساسات و عواطف
و تصمیم گیری های خود را جامعه پسندانه و بهنجار ابراز کنند نقش دارد.
پورفرخ در ادامه بيان كرد: هوش هیجانی، توانایی مدیریت اضطراب و حل مسئله و
کنترل تنش ها، انگیزه ها، امیدواری و خوش بینی در مواجهه با موانع است و در حقیقت
یک مهارت اجتماعی است که در ارتباط با چهار مولفه خود، دیگران، آگاهی و عمل می
باشد. افرادی که توانایی بخشش و گذشت بیشتری دارند دارای عزت نفس بالاتر و در
نتیجه قدرت خودابرازی و استقلال بیشتری هستند. حس همدلی و توانایی آگاه بودن و درک
احساسات دیگران همراه با مسئولیت اجتماعی در آنها بالا بوده و روابط بین فردی
رضایت بخشی دارند.
اين روان شناس در پايان اظهاركرد: در برابر رویدادها و موقعیت های پر فشار
دارای تحمل فشار روانی بالاتری بوده و قادر به کنترل تکانش های خشم و پرخاشگری خود
هستند. واقع گرا هستند و با انعطاف پذیری و خوش بینی بالایی که دارند، قادر به حل
مسئله بوده و در زندگی شادمان ترند. این صفات ذکر شده مولفه های هوش هیجانی هستند
که امروزه توجه بیشتری به آن می شود.
راديوسلامت