گزارش «مدیکال دیلی» مروری بر برخی از پیشرفت‌های مهم و برگزیده در عرصه پزشکی است که در سال 2014 حاصل شده‌اند:
پیوند قلب از یک جسد: زمانی که بحث پیوند اعضای بدن انسان مطرح می‌شود ضرورت دارد فرد اهداکننده، زنده باشد اما امسال این مساله تغییر کرد. در ماه اکتبر یک گروه از متخصصان استرالیایی با احیا کردن قلب یک جسد و پیوند موفقیت‌آمیز آن به بیماران در صف انتظار پیوند قلب، دستاورد جدیدی را وارد عرصه پزشکی کردند. حدود 20 دقیقه پس از آنکه قلب از حرکت باز ایستاد پزشکان آن را داخل دستگاهی گذاشتند که اکسیژن مورد نیاز آن را تامین می‌کند. زمانی که قلب از داخل این دستگاه بیرون آورده شود محلولی به آن تزریق می‌شود که تازگی و حیات را به این عضو بازمی‌گرداند.
واکسن سرخک و سرطان: در سال 2014 نوآوری‌های جدیدی در درمان سرطان مشاهده شد اما یکی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین آنها در ماه مه اتفاق افتاد که مصرف بیش از حد واکسن سرخک موجب شد سرطان خون در یک بیمارِ زن به طور کامل بهبود پیدا کند و علائم آن برطرف شود. «استاسی ارهولز» مقدار قابل توجهی واکسن سرخک دریافت کرد شیوه درمانی که با از بین رفتن سرطان خون او به پایان رسید. دکتر «استفن روسل» در این رابطه گفت: از مدت‌ها قبل بررسی‌ها حاکی از آن بوده که می‌توان ویروس را به شکل وریدی وارد بدن کرد و سرطان متاستیک در موش‌ها را از بین برد. اما تاثیر آن روی بشر پیش از این آزمایش نشده بود.
- استفاده از چاپگر سه بعدی برای اولین پیوند جمجمه در جهان: سال 2014 در تکنولوژی سه بعدی اتفاق بزرگی رخ داد و مشخص شد این علم نه تنها به زندگی راحت‌تر کمک می‌کند بلکه طول عمر را نیز افزایش می‌دهد. در ماه مه، یک تیم از جراحان هلندی اولین پیوند کامل جمجمه را با استفاده از قطعه پلاستیکی مناسب پرینت شده سه بعدی انجام دادند. گیرنده جمجمه زنی 22 ساله بود و از یک نوع بیماری رنج می‌برد که ساختار استخوانی روی جمجمه‌اش ضخیم می‌شد. این وضعیت موجب افزایش فشار روی مغز او شده و توانایی‌اش در انجام طبیعی عملکردهای بدنش به شدت تحت تاثیر قرار گرفت. دکتر «بون ورویج» گفت: آنچه مرسوم بود، ساخت ایمپلنت با استفاده از یک نوع سیمان بود اما این ایمپلنت ها انعطاف خیلی خوبی نداشت. اکنون می‌توان از چاپگرهای سه بعدی استفاده کرد که تضمین می‌کند این ایمپلنت‌ها به طور کامل منعطف هستند. این روش فوائد خوبی دارد که نه تنها به لحاظ ظاهری بهتر است بلکه عملکرد مغز این بیماران در مقایسه با متدهای قدیمی، کارآیی بیشتری داشته است.
- تولید واژن آزمایشگاهی: در سال جاری میلادی (2014) پزشکان چهار دختر نوجوان را مورد معاینه مجدد قرار دادند که وضعیت‌شان پس از دریافت اولین واژن‌های تولیدی در آزمایشگاه مساعد بوده و شرایط طبیعی و بدون درد داشته‌اند. هشت سال پیش این دختران به بیماری ژنتیکی مبتلا بودند که مانع از آن می‌شد اعضای باروری آنان به طور کامل شکل گیرد. پس از آن واژن‌هایی از نمونه‌های عضلانی و سلولی خود آنان تولید شد. این نمونه‌ها سپس در آزمایشگاه رشد کرد و به شکل واژن طراحی شد. به گفته دکتر «آنتونی آتالا» در مطالعات بعدی نشان داده شد این عضو نه تنها می‌تواند در آزمایشگاه تولید شود بلکه به طور موفقیت‌آمیزی به بدن انسان پیوند زده می‌شود.
- پروتزهایی با قابلیت تبدیل پیام‌های عضلانی به حرکت: در سال 2014 پیچیده‌ترین تکنولوژی ساخت پروتز تا به امروز پدیدار گشت. در ماه مه سازمان غذا و داروی آمریکا فروش اولین دست مصنوعی را تایید کرد که سیگنال‌های الکتریکی را از ماهیچه‌های انسان دریافت و با قابلیت درک پیام آنها به فرد امکان داد تا تمام فعالیت‌ها و کارهای خود را با دقتی بالا انجام دهد. این دست حرکت را از طریق «الکتروز الگترومیوگرام» کنترل می‌کند. این وضعیت به افرادی با برخی انواع خاص معلولیت اجازه می‌دهد تا گزینه جدیدی داشته باشند. «کریستین فورمن» متخصص این مطالعه گفت: این دست مصنوعی به فرد اجازه می‌دهد نسبت به دست‌های مصنوعی موجود فعالیت‌های پیچیده‌تری را انجام دهد که شباهت بیشتری با حرکت طبیعی دست‌ها دارد.
- احیای بینایی با چشم بیونیکی: چشم بیونیکی در سال 2014 بهبود قابل توجهی پیدا کرد به گونه‌ای که به فرد نابینا اجازه می‌دهد از قدرت بینایی برخوردار شود. «لاری مستر» یکی از افرادی است که در سال 2014 زندگی‌اش با چشم بیونیکی و پس از 33 سال نابینایی دگرگون شد. چشم بیونیکی در سال 2013 مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار گرفت اما در سال جاری مهندسان پزشکی توانستند سیستم بینایی آن را ارتقا دهند. همچنین این اولین ایمپلنت در جهان است که در درمان مبتلایان به عارضه «رتینیت پیگمانته» و یکی از دلایل اصلی نابینایی مورد استفاده قرار گرفت. این چشم بیونیکی شامل دستگاهی است که به چشم پیوند زده می‌شود، یک دوربین تصویربرداری در یک جفت عینک و یک پردازشگر ویدیویی است که توسط بیمار حمل می‌شود.
- طولانی‌ترین زمان نگهداری از ریه‌ها در خارج از بدن: متخصصان پیوند اعضای بدن در بیمارستان دانشگاه «لئوون» بلژیک توانستند ریه‌های یک اهداکننده را مدت 11 ساعت خارج از بدن انسان نگهداری کنند که طولانی‌ترین زمان در تاریخ پزشکی است. پزشکان این توانایی را مرهون دستگاهی موسوم به OCS LUNG هستند که دستگاهی تزریقی محور است و پیوسته اکسیژن تازه مورد نیاز ریه‌ها را تامین می‌کند.
