به گزارش شفا آنلاين،اگر هرگز مایل به چشیدن غذای دیکتاتورها بودهاید، اکنون کتابی از دستور غذاهای این افراد در اختیار شماست.
ویکتوریا کلارک و ملیسا اسکات، نویسندگان کتاب «آشپری دیکتاتورها»، این کتاب را ترکیبی از تاریخ، آلبوم عکس و دستور غذاهای دیکتاتورهای معروف جهان همچون هیتلر و استالین میدانند.
آنها در مقدمه کتاب خود نوشته اند: «ما امیدواریم این کتاب شما را سرگرم کند، با دستور غذاهایی لذیذ آشنا شوید، و همچنین به شما نشان دهد که فاصله بین افراد عادی و این دیکتاتورها چقدر باریک است.»
این کتاب شرحی تفصیلی از زندگی دیکتاتورها با معرفی غذاهایی است که آنها میخوردند.
هیتلر
عکسی از هیتلر در حال صرف غذا با اوا براوون، معشوقهاش؛ او معمولا ۴۵ دقیقه بعد از چشیدن آزمایشی غذایش صبر می کرد تا از زهرآگین نبودن غذایش مطمئن شود.
میگویند که هیتلر گیاهخوار بوده، اما بر اساس اسناد بدست آمده او به گوشت مرغ بریان شده هم علاقه داشته است.
استالین
استالین عادت به مهمانیهای پر سروصدا داشت و سوپ مرغ «ساتسیوی» از پیشغذاهای مورد علاقهاش بود.
استالین از پیک نیک در باغ خانهاش لذت میبرد
موسولینی
موسولینی، غذاهای ایتالیایی را بهترین در جهان میدانست و دسر مورد علاقهاش «چیامبلونه» بود.
صدام حسین
صدام ماهی کبابی تازه را خیلی دوست داشت و گفته میشود که اغلب صبح خیلی زود آن را آماده میکردند.
معمر قذافی
قذافی برای سفید نگهداشتن دندانهایش شیر شتر مینوشید.
کیم جونگ ایل
اکثر دیکتاتورها به مرور زمان که پیرتر می شدند در مورد خلوص مواد غذایی که مصرف می کردند وسواس بیشتری نشان میدادند. به عنوان نمونه کیم ایل سونگ دیکتاتور سابق کره شمالی دستور داده بود که دانههای برنجی را که او مصرف میکند تک تک انتخاب کنند و یک موسسه تحقیقات پزشکی تاسیس کرده بود که تنها وظیفه آن بررسی راههای گوناگون برای افزودن بر طول عمر او بود.
دیکتاتور کره شمالی مهمانیهای مجلل میگرفت. او به سوپ باله کوسه خیلی علاقه داشت، ولی به دلیل ممنوعیت صید این ماهی، این کتاب آشپزی استفاده از سینه مرغ را به جای باله کوسه توصیه میکند.
نیکلای چائوشسکو و همسرش النا (سال ۱۹۸۱ در بخارست)
به گزارش بیبیسی، نیکلای چائوشسکو آخرین
رهبر حزب کمونیست رومانی، هر گاه به یک کشور خارجی سفر میکرد تمام مواد
غذایی مورد نیازش را همراه خود میبرد که برای کشور میزبان دردسر زیادی
ایجاد میکرد. مارشال تیتو که سالها بر یوگسلاوی سابق حکم راند، وقتی دید
نیکلای چائوشسکو فقط آب سبزیجات تازه را با نی میخورد و به هیچ غذای جامدی
لب نمیزند به شدت تعجب کرده بود.
نیکلای چائوشسکو، آخرین رهبر حزب
کمونیست رومانی وقتی که در محل اقامت خودش بود، عاشق سوپ مرغی بود که مرغ
را با تمام اجزای آن از جمله پاها، کله و حتی منقارش میپختند.
اکثر دیکتاتورهایی که ما رژیم غذایی آنها را بررسی کردهایم فرزند خانوادههای معمولی و یا کشاورز بودند و به همین خاطر جای تعجب ندارد که غذاهای مورد علاقه آنها هیچگاه غذاهای نایاب و یا به اصطلاح اشرافی نبود.
به عنوان مثال مارشال تیتو که ضیافتهای شام او برای سیاستمداران و خانوادههای سلطنتی که از بلگراد دیدار میکردند بسیار پرتجمل بود، خود شخصا به چربی خوک گرم شده علاقه فراوانی داشت. و یا چائوشسکو وقتی که در محل اقامت خودش بود، عاشق سوپ مرغی بود که مرغ را با تمام اجزای آن از جمله پاها، کله و حتی منقارش میپختند.
آنتونیو سالازار دیکتاتور کاتولیک پرتغال در دهه های چهل تا هفتاد میلادی، به ماهی ساردین علاقه فراوانی داشت چون فقر دوران کودکی را به خاطر میآورد. او به یاد میآورد که در دوران کودکی مجبور بود یک ماهی کوچک ساردین را با خواهر و برادرش تقسیم کند.
برخی از معروفترین دیکتاتورهای قرن بیستم مثل آدولف هیتلر، بنیتو موسولینی و مائو تسه دونگ، احساس میکردند که مسئولیتهای سیاسی و حکومتی سنگینی که برعهده گرفتهاند به دستگاه گوارش آنها فشار زیادی میآورد.
قاعدتا برای آن دسته از دیکتاتورها که به شدت در مورد جان خود بیمناک بودند، فردی که غذای آنها را مزه میکرد (پیشمرگ میشد) بسیار ضروری و با ارزش بود. به عنوان مثال آدولف هیتلر در تمام سالهای جنگ یک گروه پانزده نفره از این زنان پیشمرگ داشت و غذای او ۴۵ دقیقه پس از آن که توسط تمامی این زنان امتحان میشد، سر میز میرفت.
عدی پسر صدام حسین پس از کشتن یکی از پیشمرگهای پدرش به شدت کتک خورد و زندانی شد. نیکلای چائوشسکو هیچگاه بدون یکی از ماموران ارشد اداره امنیت خود که در ضمن شیمیدان بود و یک آزمایشگاه سیار سنجش مواد غذایی را با خود حمل میکرد، مسافرت نمیکرد.
در نهایت هیچیک از این تمهیدات، از مواد و داروهای معجزهگر برای افزودن بر طول عمر گرفته تا شیمیدان و خدمه و پیشمرگ به کار دیکتاتورها نیامد، همه آنها مردند و بسیاری از آنها به شکل خشن و فجیعی مردند.
عصرایران