شفا آنلاین:هدف اصلی این پژوهش گشایش مسیر خوراکی برای داروهای پپتیدی مانند انسولین، سهولت استفاده از انسولین برای بیماران دیابتی و همچنین گامی در مسیر درمان دیابت بوده است.
محققان مي گويند، این
نانودارو سبب افزایش نفوذپذیری انسولین از دیواره روده و کاهش تخریب در
برابر آنزیمها شده و در ساخت آن از نانوذرات زیست سازگار و غیرسمی استفاده
شده است.
بیماری دیابت یکی از شایعترین
بیماریها در جوامع امروزی است که شامل نوع یک(ارثی) و دو(اکتسابی) است. به
طور کلی، نشانهی بارز هردو نوع، بالا بودن قند خون است. روش رایج کنترل
این بیماری به ویژه نوع یک آن، تزریق روزانهی انسولین به فرد دیابتی است
که مشکلاتی همچون روشهای نگهداری انسولین و تزریق پوستی مکرر همراه با درد
را به دنبال دارد.
هدف اصلی این پژوهش گشایش مسیر
خوراکی برای داروهای پپتیدی مانند انسولین، سهولت استفاده از انسولین برای
بیماران دیابتی و همچنین گامی در مسیر درمان دیابت بوده است.
امیدفر
گفت: مهمترین مشکلات استفادهی انسولین از مسیر خوراکی، تخریب انسولین
توسط آنزیمهای متعدد سیستم گوارشی، عدم نفوذپذیری درشت مولکول انسولین از
دیوارهی روده، موانع زیاد تا رسیدن انسولین به خون و رهایش ناگهانی در
مکان نامناسب است. برای رفع این مشکلات، نانوذرهی نیوزوم پوشیده شده با
تری متیل کیتوزان سنتز شده و توانایی آن جهت انتقال انسولین بصورت خوراکی
در محیط آزمایشگاهی بررسی شد.
بر اساس نتایج حاصل
شده نانوسامانهی دارویی ساخته شده، از تخریب انسولین توسط تریپسین جلوگیری
کرده و نفوذ درشت مولکول انسولین را از دیوارهی تک لایهی سلولهای روده
به طور قابل توجهی بهبود میدهد. علاوه براین، با انجام آزمایش در محلول
شبیهسازی شدهی روده، مشاهده شد که این نانوحامل سبب رهایش تأخیری انسولین
میگردد.