كشورهايي كه پيشرفته ترين بيمه هاي درماني را دارند

به گزارش شفاآنلاين، هرچه سیستم بیمه درمانی در یک کشور پیشرفته تر باشد در نهایت به نفع سلامت عمومی و تضمین سلامت نسل آینده است.

در ایران همزمان با روی کار آمدن دولت جدید تلاشهایی برای ارایه بیمه عمومی فراگیر و کاهش هزینه در بیمارستانهای دولتی تحت عنوان طرح ارتقای نظام سلامت ارایه شده است.

در کشورهای پیشرفته معمولا دولت با اخذ مالیات متولی اصلی بیمه درمانی است ضمن آنکه افراد می توانند در جهت افزایش سطح مراقبتها از بیمه های تکمیلی و خصوصی نیز استفاده کنند

دربیشتر این کشورها مراقبت های بهداشتی و درمانی خود را از جمعیت مهاجر نیز دریغ نکرده و به نفع سلامت عمومی آنها را نیز از مزایای مراقبتهای عمدتا رایگان و یا با قیمت مناسب بی نصیب نمی گذارند.

بررسی های که بر روی کیفیت بهداشت و درمان در بین 35 کشور اروپایی انجام شده است نشان داده است که در بین این کشورها هلند ، سوئیس ، ایسلند، دانمارک و نروژ حائز 5 رتبه برتر در سال 2013 شده اند.

در این تحقیق از شاخصه ها ملاک های فراوانی استفاده شده است که میانگین نمرات هر کشور در بخشهای مختلف در تنیجه گیری نهایی نقش داشته است.

این شاخصه ها عبارتند از حقوق بیماران در برخورداری از مراقبتهای بهداشتی و پزشکی مناسب و آسان، مدت انتظار بیمار برای دریافت سرویس های درمانی ، دریافت خدمات تخصصی پزشکی نظیرجراحی، آزمایش ها سی تی اسکن و همچنین خدمات پزشکی به گروههای سنی نظیر سالمندان و بازنشستگان و کودکان ، کیفیت مراقبت از مادران باردار و نوزادان ، واکسناسون ، دسترسی بیماران به داروهای خاص و گران قیمت بیماریهای صعب العلاج.

نمودار زیر نشانگر رتبه و نمره کل این کشورها در مراقبتهای پزشکی است.

برای تصویر بزرگتر روی آن کلیک کنید.

بیمه درمانی باکیفیت و تضمین سلامت عمومی
كشورهاي عضو اتحاديه اروپا سعي در حفظ سـطوح بـالاي همبسـتگي در جهـت پوشـش همگـاني دارند. در عين اينكه تناسبي بين مالياتهـا و مشـاركت افـراد در جهـت تـأمين منـابع پوشـش هـاي اجباري و ميزان آسيب پذيري افراد وجود ندارد. اجماع اين كشورها بر اين است كه در اصول حاكم بر بهداشت و درمان نبايد مقررات و نظامهاي موجود در بـازار برقـرار شـود و اجبـار افـراد بـراي مشاركت در بيمه سلامتي بايد براساس توان درآمدي آنان باشد نـه ميـزان ريسـك آن هـا و تـأمين مراقبتها براساس نيازهاي طبي باشد نه مشاركت مالي افراد.

شهروندان اروپايي نه تنها در مقابل مخاطرات بيماري از طريق سيستم هاي دولتي يـا اجبـاري تحت حمايتهاي اجتماعي قرار دارند بلكه از ساير مكانيسمهاي حمايتي مانند بيمه هـاي خصوصـي،بازرگاني و مؤسسات غيرانتفاعي نيز برخوردارند كه حداكثر خدمات را پوشش مي دهد. اين اقدامات روز به روز گسترده تر شده و از طريق ارائه خدمات وسيع، دسترسـي مناسـب را بـه مراقبـت هـاي درماني فراهم ميكنند كه در اين خصوص سطح بازپرداخت هزينه ها و طيف خدمات و كالاهايي كـه فراهم ميشود بسته به خدمات موجود در طرحهاي عمومي متفاوت است.

چند نمونه از نظام درمانی در کشورهای پیشرفته نشانگر نوع نگاه آنها به نظام سلامت عمومی است.

نظام درمانی در هلند

نظام مراقبتهاي بهداشتي و درمـاني هلنـد، تركيـب دو بخـش خصوصـي و دولتـي اسـت . مراقبـت بهداشتي درماني تا حد زيادي توسط مؤسسات خصوصي، عرضه ميشود. فراهم بودن، دسترسيو تأمين مالي مراقبتها نيز از طريق قانون تضمين شده است.

هزينه هاي معمول پزشكي به وسيله قراردادهاي بيمه اي مختلف كه عمدتاً تحـت شـمول قـانون بيمه سلامتي هستند، پرداخت ميشود. افرادي كه درآمد سالانه آنها از سـقف مشخصـي پـايينتـرباشد و تمامي كساني كه داوطلب مزاياي تأمين اجتماعي هستند، الزاماً تحت پوشش اين قانون قـرار ميگيرند. در حدود ۶۳ درصد از جمعيـت هلنـد تحـت پوشـش قـانون بيمـه سـلامت هسـتند . سـايرطرحهاي بيمه سلامت اجباري طيفهاي متفاوتي از اقشار جامعه از قبيل كـارگران خـدمات عمـومي و... كه در مجموع در حدود ۵ درصـد جمعيـت كشـور مـيباشـند را تحـت پوشـش دارد. در نهايـت

كساني كه تحت پوشش هيچكدام از اين بيمهها نيسـتند مـيتواننـد بـا يكـي از چنـدين شـركت بيمـه سلامت در بخش خصوصي مذاكره كنند. در حدود ۳۲ درصـد جمعيـت كشـور تحـت پوشـش بيمـه سلامتي خصوصي قرار دارند

ویژگی های اصلی نظام سلامت نروژ
خدمات بهداشت عمومی در نروژ توسط مالیات تامین می شود. خدمات درمانی ما طوری طراحی شده که به یکسان در دسترس همه شهروندان، بدون در نظر گرفتن موقعیت اجتماعی و یا اقتصادی می باشد. بخش بهداشت عمومی نروژبا ۲۲۰ هزار کارمند، یکی از بزرگترین ارائه دهندگان خدمات در نروژ است .

سیستم مراقبت های بهداشتی ما یک سیستم دو لایه سازمان یافته است. این مسئولیت به وضوح بین شهرداری و دولت تقسیم می شوند. شهرداری ها مسئول تمام خدمات بهداشتی اولیه می باشند. این شامل ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری ها و صدمات و همچنین تشخیص، درمان و توانبخشی می باشد. در این طرح تمام ساکنان در شهرداری، حق برخورداری از یک پزشک عمومی را دارند

دولت مسئول خدمات بهداشتی و درمانی در حوزه ی تخصصی است از جمله بیمارستان های جسمی و روانی. دولت خدمات درمانی تخصصی را در چهار منطقه ارائه می کند. هر منطقه دارای یک شرکت بهداشت منطقه ای است که به طور کامل در تملک دولت است. آنها مسئول ارائه مراقبت های بهداشتی ویژه ای برای ساکنان در این مناطق می باشند.

این سازمان یا شرکت بدان معنی است که ما با استفاده از ابزار سازمانی از بخش خصوصی و اضافه کردن عناصر از حکومت های عمومی سنتی به رفاه شهروندان می اندیشیم. بیماران در نروژ یک حق قانونی برای مراقبت های بهداشتی دارند. قانون حقوق بیماران به مراقبت را تضمین می کند و نیز تنظیم رابطه بین بیمار و سرویس های بهداشتی را. انتخاب آزاد بیمارستان وجود دارد. یک سیستم شکایت و بازرسی برای بیماران در هر شهرستان وجود دارد. هنگامی که بیماران در اثر خطاهای پزشکی دچار مشکل اقتصادی شوند، سیستم های عمومی تضمین می کند که آنها جبران خسارت شوند.

سوئد ؛ حداکثر ۹۰۰ کرون در سال
دولت بابت خدمات درمانی و بهداشتی در سوئد یارانه می پردازد. کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال از خدمات درمانی رایگان در درمانگاه ها و پزشکان متخصص بهرمند می شوند. در سوئد لازم نیست کسی بیش از مبلغ معینی برای خدمات درمانی در طول یک سال بپردازد. در سال ۲۰۱۰ سقف حداکثر هزینه درمانی ۹۰۰ کرون بوده است. اگر بیمار چنین مبلغی را بپردازد، یک کارت آزاد دریافت خواهد کرد. با این کارت می توان از خدمات درمانی رایگان در باقیمانده سال برخوردار شد.

کانادا ؛ بدون نیاز به بخش خصوصی
کانادا یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان در این زمینه به حساب می آید. در این کشور بیمه دولتی است و اغلب هزینه های پزشکی، بستری شدن، جراحی، عکسبرداری، واکسیناسیون و... را در بر می گیرد. مردم کانادا تنها حدود ۳۰.۲ درصد از هزینه های درمان شان را از جیب خود پرداخت می کنند و با توجه به کمک های دولتی، نیازی به وجود موسسات خصوصی بیمه ندارند.
جدول زیر نشانگر کشورهایی است که دولت به واسطه مالیات تنها تامین کننده نظام بیمه سلامت است و سهم بخش خصوصی و بیمه های مکمل در آنها اندک است.

 خبرآنلاين